Wonder en geweld Monument El Atabal tips@moesson.com boeken cd's dvd's sites nieuwtjes de voorgalerij 'OVN DER De Molukken in de EN verbeeldingvan GEWELD vertellers en schrijvers In Wonder en geweld gaat het om teksten uit de Nederlandse en Indische literatuur die over de Molukken en over Molukkers handelen. Samensteller Hans Straver selecteerde de teksten, voorzag ze van een beknopte inleiding en groepeerde ze rondom 32 thema's. Dat hij een voorliefde heeft voor symmetrie, is af te lezen uit het feit dat de 32 thema's weer zijn gegroepeerd in vier overkoepelende thema's die over de twee kloeke delen zijn verdeeld. Het eerste deel van Wonder en geweld behandelt vooral oorsprongsverhalen en de vroegkoloniale periode. Door in de verschillende thema's gebruik te maken van oudere en contemporaine teksten, wordt fraai geïllustreerd hoe de blik en de waardering van historische feiten kan veranderen. In sommige gevallen is er zelfs sprake van het uitvinden van geschiedenissen, los van de historische werkelijkheid. Het verhaal van Adekais daar een mooi voorbeeld van. Straver is te werk gegaan als een literaire detective die zich grote moeite heeft getroost om inconsistenties en onduidelijkheden in verhalen op te sporen en te verklaren. Zijn speurwerk levert soms juweeltjes op zoals aanvullende portretten van de leider van de opstand van 1817 tegen het Neder landse gezag, Thomas Matulessy, beter bekend als Pattimura. Naarmate de teksten over het recente verleden gaan, verschuift het accent wat meer van de 'grote' literatuur naar die van de persoonlijke verhalen. Dat de bundels eindigen met een verhaal van Coen Pasalbessy die beschrijft hoe hij in de steppen van Mongolië een Moluks lied aanheft, is dan ook niet meer dan gepast. Met Wonder en geweld heeft het Steunpunt Educatie Molukkers, dat in 2007 zijn 20-jarig bestaan vierde, zichzelf en iedereen die belangstelling heeft voor dit toch vaak onbekend deel van de Nederlands-Indische (literatuur)geschiedenis een fraai cadeau gegeven. (Wim Manuhutu) Wonder en geweld I en II. De Molukken in de verbeelding van vertellers en schrijvers Door Hans Straver (red.) LSEM: 440 en 424 pag. (gebonden) Set ISBN: 978 90 76729 45 9 Setprijs: 54,50 Op 22 november 2007 werd door de burge meester van Malaga, Francisco de la Torre, sa men met de Nederlandse consul Frank Buster een monument onthuld ter nagedachtenis aan de Indische Nederlanders die in de jaren zestig El Atabal bij Malaga stichtten. In Nederland voelden ze zich niet thuis, vooral wegens het klimaat, en dus toen een van hen, Tjalie Robinson, met het plan kwam om in een Zuid-Europees land een dorp te stichten, was het enthousiasme groot. Het werd een modeldorp, met veel groen en bloemen, sterk gelijkend op Indonesië. De straten werden vernoemd naar steden en eilanden uit de Nederlandse koloniën: Java, Sumatra, Borneo, Celebes, Suriname, et cetera. De eerste steen werd gelegd op 1 april 1964 door mevrouw Spoor, samen met de toenmalige burgemeester van Malaga en de consul van Nederland, Gerard van Dulken, die ook bij de onthulling van het monument aanwezig was. Het was echt een Indisch dorp. De taal was het bekende mengseltje van zan gerig Nederlands doorspekt met Indische woorden, het eten was Indisch, heel het leven was Indisch. (Ja toch!). Nu zijn er slechts enkelen over, waaronder mevrouw Antoni (97). El Atabal is een buurt van het snel groei ende Malaga geworden, maar het vele groen, de bloemen, de namen van de straten en de rust herinneren nog steeds aan de Nederlandse kolonie. En nu is daarbij het monument ge komen. In het monument is een urn geplaatst met de namen van de eerste bewoners, de geschiedenis van El Atabal, geschreven door Annie Geelen, en een cd met foto's van het begin van El Atabal, dat toen nog ver buiten Malaga lag. Het monument stelt een schip voor en daarboven meeuwen, symbool van de reis die de stichters en de eerste bewo ners maakten. De ontwerper is de bekende beeldhouwer Jose Pereiro Lozano die op El Atabal woont. Het silhouet van het monument is gelijk aan de plattegrond van El Atabal. Bij de onthulling sprak de burgemeester over het belang voor de stad van mensen met visie zoals de eerste bewoners, en de tegenwoordige integratie van veel oudere Nederlanders. De consul sprak over de vele Nederlanders die aan de Costa del Sol wonen en benadrukte Malaga als ideale plaats voor diegenen die een mooie, zonnige en gezonde plaats zoeken om hun oude dag door te brengen. Daarna brachten de burgemeester en de consul een bezoek aan de tentoon stelling over Indonesië die voor de gelegenheid was georganiseerd door Annie Geelen en enkele vriendinnen uit Indonesië. Ten slotte was er een Acopa Andaluza (veel lekkere tapas) in het restaurant Amador van het hotel Guadalupe, in het hoger gelegen gedeelte van El Atabal, waarbij de genodigden van het schitterende uitzicht genoten. Al met al een ge slaagde dag, voor de Spaanse bewoners een eye-opener, voor de Nederlanders een nostalgische, tempo doeloe happening. Met dank aan alle Moesson-lezers die ons veel informatie stuurden over de eerste tijd en de eerste bewoners van El Atabal. (León Pecasse en Annie Geelen, Atabal-bewoners sinds 1975.) februari 2008 9 Moesson #09 febr(1).indd 22-01-2008 12:30:06

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 9