Op weg naar het PindaKAASfestival T tips@moesson.com boeken o cd's o dvd's o sites o nieuwtjes (o de voorgalerij Liefhebbers van muziek, film, theater, dans, beeldende kunst, fo tografie, poëzie, mode en Indonesisch eten zouden hun geluk niet op kunnen. Op de website van het PindaKAASfestival, want daar heb ik het over, stond: 'een lekker pittig festival vol verrassingen met voorstellingen van bekende makers en ongekend talent; voor Nederlandse jongeren met een Indonesische achtergrond en voor alle andere jonge geesten.' Dat beloofde dus wat. Moesson kon dit festival niet aan zich voorbij laten gaan en was erbij. TEKST EN BEELD NINA TROMP De aftrap vond plaats op vrijdag 15 februari in de Verkade-fabriek in Den Bosch. In de hal werd een videotentoonstelling gepresen teerd van zes Indonesische kunstenaars. Met koptelefoon op kon je de verschillende video's op diverse tv-schermen bekijken. eerst maar eens bij de balie een programmaatje scoren en dan rustig bekijken waar we naartoe zul len gaan. Diverse pindakaaspotten met eigen logo stonden op de tafel geëtaleerd. Dan naar de opening. De modeshow Van Hollandse Bodem liet een verpletterende indruk achter. Het publiek was enthousiast over kleding en opzet. 'Waar kan ik dat leuke roze-witte pakje kopen?' hoorde ik in de wan delgangen. Het pakje bleek geïnspireerd op de befaamde kwee lapis (roze-witte koekje van rijstemeel). In de serre lekker napraten onder genot van een drankje en Indisch hapje. Jammer dat er geen tjendol of stroop soesoe was. De volgende voorstelling in de grote zaal was Melkwitje. Ook zou de jonge rap-artiest Wudstik te zien zijn in de W2, het Moesson #10 mrt(2).indd 11 poppodium tegenover de Verkade-fabriek. Moeilijk hoor, kon niet bij beide tegelijk zijn. Melkwitje begon namelijk wat later dan ge pland. Dan maar alleen naar de voorstelling. Indrukwekkend, kan niets anders zeggen. Alleen The Fringe in W2 dan nog even. Het was er helaas rustig, maar met hun vernieu wende eclectische beats kon menigeen niet stil blijven staan. Zaterdag weer een bezoekje gepland. Het grootste gedeelte van het programma was nu in de Talent Factory, gelegen aan het water vlak achter de Verkade-fabriek. In een enorm grote hal stond een podium klaar. Op deze dag verwachtte ik wat meer jongeren. En jawel, onderweg van de fabriek naar de Factory, liepen een aantal Indische jonge ren met gitaren op hun rug wat te neuriën. Zouden ze moeten optreden? Vanaf zeven uur werden we verwend met een reeks van diverse optredens: pentjak silat, de Indische Deb'rah, die zich net als Esmee Denters met name profileert op de interactieve website YouTube, team Asura die voor mij het nog onbekende showtje 'tricken' weggaf en een jongen uit de zaal een staaltje 'poppin' liet zien (op de muziek robotachtige bewegingen vertonen in de meest ingewikkelde posities). De band Inna Truth sloot het avondgedeelte af en daarna zou de Asian party met Santai gaan beginnen. Veel publiek voor de optre dens, maar Inna Truth sloeg helaas niet erg aan. De meeste mensen schaarden zich naar het Indonesisch buffet dat eindelijk gereed was. Geen Asian Party voor mij, maar weer even terug naar de Verkade-fabriek waar de meeste mensen gemoedelijk in de serre za ten te babbelen of nog wat gedichten lieten maken in de Poetry Corner door Percy Wesly. Het was inmiddels negen uur. Nog even een sateetje om het geheel af te sluiten en dan weer terug naar huis. Op de gang stond een meisje te zingen met de Indische jongens die ik eerder met gitaren zag lopen. Zij bouwden hun eigen feestje... maart 2008 11 26-02-2008 16:31:58

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 11