IU
brieven
NEDERLAND HERRIJST
HERINNERINGEN AAN SCHEVENINGEN
CAPTAIN COOK
OUDE LIEFDE ROEST NIET
RINDu
Aangestoken door de herin
neringen van W.Meelhuijsens
artikel [Moesson van januari,
pagina 24),vermeld ikgaarne
nog enkele eigen attributen
uit die tijd. Ze zijn alle kampen
mee doorgekomen tussen 1942
en 1946 als dierbare tienerher
innering uit de vooroorlogse
jaren '40 en '41 in Nederlands-
Indië. Nadat de torpedobootja-
ger.de Van Galen, direct bij het
begin van de oorlog Duitsland-
Nederland tot zinken was
gebracht door een bommen
werper boven de Nieuwe Wa
terweg, gingen de speldjes met VG een financiële
aanzet geven op Java tot verwerving van geld
voor de nieuwbouw van een vervangend schip.
Met de klompjes en de medaille vierden we de
Koninginnedag in 1941, kort voordat wij in oorlog
raakten met Japan. Boven de klompjes staat
Tentoonstelling, Nederland Herrijst en datum
aug. 1941. De medaille verkreeg ik door mee te
doen aan een wandeltocht met de astronomische
afstand van 5 km. Het V-teken en de beeltenis van
Wilhelmina spreken voor zich, maar waarvoor het
NIAu stond (organisator van de tocht) weet ik
niet meer. Elk nieuw speldje was inderdaad weer
'heweldih'. Wat was en bleef het koningshuis van
1940-1946 voor ons overzee een belangrijk baken!
J.C. de Waard-Bijlsma uit Amersfoort
In Moesson van november 2007 las ik het verhaal
van Frans Leidelmeijer over Soekalakoe thee. Wat
hij schreef over het contractpension in Scheve
ningen, bracht bij mij herinneringen naar boven.
Ik ging in februari 1958 als 21-jarige vrijgezelle
jongen met de Willem Ruys naar Nederland. Toen
wij in Rotterdam aankwamen werden wij met
bussen naar Scheveningen gereden en onderge
bracht bij een jeugdhotel aan de Leuvensestraat,
dat is een zijstraat van de Badhuisweg. Jongens
sliepen beneden in de kelder (ongeveer 50
jongens) en meisjes op de bovenverdieping. Wat
nog steeds zo in mijn hoofd zit, is de stinkende
geitenmelk die wij daar met ontbijt kregen. In
1962 ben ik naar de VS geëmigreerd, en vorig jaar
(mei 2007) ben ik met mijn vrouw op vakantie in
Nederland geweest. Ik ben toch weer even naar
het pension aan de Leuvensestraat wezen kijken.
Wat een tijd...
Franz Eberhardt (via e-mail)
nog enige keren in Indië teruggeweest. De laatste
keer in 1990 was ik er 7 weken met mijn vrouw,
met wie ik in mijn diensttijd al verloofd was. De
liefde voor Indië is altijd gebleven en elke keer
wanneer Moesson bij ons in de bus valt 'vechten'
wij erom wie er het eerste bij is. Oude liefde
roest niet.
Kees Belonje (via e-mail)
Djakarta, april 1958. Ik stond aan de reling van
de Captain Cook te huilen. Een troostende arm
om mijn schouder, zo ontstond mijn vriendschap
met Lotty. Met Blanche en Evy vormden wij een
viereenheid. We hadden een onvergetelijke tijd
op de Captain Cook en onze vriendschap bestaat
dit jaar vijftig jaar. We hebben lief en leed al die
jaren samen gedeeld, zochten elkaar op met
verjaardagen en de Pasar Malams Besar. Op 24
mei 1958 kwamen we aan in Amsterdam. Na
een paar dagen in Budel (legerkamp) scheidden
Het artikel van Joop van den Berg bracht bij
mij herinneringen naar boven. Voor de oorlog,
ongeveer rond 1936, werd er elke zondag op
de Hollandse radio een gesproken brief van de
heer Van Boven via de NIROM uitgezonden over
interessante en vaak alledaagse onderwerpen.
Dat programma werd geopend en gesloten met
krontjongmuziek van de Indische club te Amster
dam. Dat was echt genieten. Toen had ik nooit
kunnen denken dat ik, als dienstplichtig militair,
eind 1946 op West-Java zou belanden, waar ik mij
direct thuis voelde. Mijn verblijf duurde tot aan
de soevereiniteitsoverdracht en ik ben steeds van
Indië blijven houden. Na mijn diensttijd ben ik
onze wegen. Zusjes Evy en Lotty gingen naar
pension de Rijk in Dordrecht, Blanche ging met
haar ouders, zus en broer naar pension de Rijk in
Scheveningen en ik ging naar kamp Holterhoek in
Eibergen. We zijn benieuwd of er mensen zijn die
ons nog kennen van de Captain Cook of van de
pensions. Een groet van
Thea Toth de Sornie, Dordrecht
Vlnr: Lotty, Blanche, Evie en Thea vijftig jaar later.
Toen froeher
Ze ben warm.
Toen later
Ze ben koud.
Toen froeher
Ze ben blij.
Toen later
Ze ben stil.
Toen froeher
Ze ben zo lief.
Toen later
Ah, soedah laat maar.
J.F Lange uit Groesbeek
maart 2008
13
Moesson #10 mrt(2).indd 13
26-02-2008 16:32:47
