mm i m ■f* S '1 Indonesiërs over Soeharto - De meningen zijn verdeeld over de Grote Generaal. Vroeger was het beter: rust, orde en geld voor ieder een, zeggen zijn aanhangers. Maar ook mensen die verdwenen, vermoord werden en slapeloze nachten, zo menen slachtoffers van zijn Nieuwe Orde. il TEKST EN BEELD JAN LEPELTAK Tutut vraagt vergiffenis voor Vader Soeharto kort na zijn overlijden. Angst en - respect voor de Javaanse boerenjongen 4Ê 0 m. - V -j Ui tK Met groot militair eerbetoon wordt vijfsterren-generaal en tweede president van de republiek Indonesië Soeharto begraven. Solo, Midden-Java - Op een dag werd Peye van de straat geplukt. Hij werkte als becakrijder in een straat waar veel Soekarno-aanhangers kwamen. 'Ik was geen PKI-communist maar als becakrijder zag ik veel gebeuren', zucht de tachtigjarige Javaan. Trillend staat hij voor het open baar ministerie in Solo met een kartonnen protestbord. Het is midden ja nuari. Een sfeer van spanning en achterdocht heerst op de anti-Soeharto protestbijeenkomt in Solo. Loeiende sirenes klinken. Kortgeknipte man nen in batikshirts noteren stiekem de namen van aanwezige demon stranten en journalisten. Maar Peye voelt veertig jaar na zijn arrestatie geen angst meer. Hij begint gevoelloos over de martelingen te vertellen. 'Speciale elitetroepen arresteerden en blinddoekten me. Ze brachten me naar verschillende gebouwen. Ik wist niet waar ik was. Ergens op Java, dacht ik. Daarna sloegen ze met stokken op al mijn lichaamsdelen. Ook stopten ze vishaakjes in mijn bord met rijst.' Wayimin uit Mojosongo in Solo was 25 jaar toen hij doceerde op een basisschool in Solo. Op een ochtend in 1966 bracht een groep jongeren hem hardhandig naar het politiekantoor in de buurt Jebres. 'Ik moest een lijst met namen maken. Ze vertelden niet waarvoor. Ik zat enkele dagen vast en toen zetten ze me gevangen in het oude stadhuis van Solo dat ze als gevangenis gebruikten. Ik deed vijf jaar dwangarbeid rond Solo en ben toen naar Nusakambangan gebracht. Drie maanden later zat ik op het eiland Buru bij Ambon waar ik nog eens tien jaar leefde. Een keer sloegen militairen me totaal kapot. Ik had rijst gesto len om een nieuwe onderbroek te kopen. Ik was halfdood na het slaan.' Vader Harto Slachtoffers of sympathisanten, de schok is nog steeds groot in Indone sië. Op zaterdagnacht 26 januari leek de medische verslechtering van maart 2008 2 26-02-2008 16:34:40

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 23