Trang boelan
De maan is wit,
wit over de rivier,
de witte maan
zal altijd verder gaan,
verder dan wij,
verder dan ik en gij
over den breeden
oceaan...
De maan is wit,
wit over de rivier,
daarin slaapt stil,
als dood, de krokodil.
Hij wacht op mij,
hij wacht langer dan wij,
de zwarte wreede
krokodil.
De maan is wit,
bleeker is mijn verdriet.
O, maanwit kind,
vertrouw de menschen niet:
zij zweren snel,
zonder beraad of maat,
maar in hun harten slaapt
een laf verraad.
Indisch gedicht Tempo Doeloe
SAMENGESTELD DOOR BERT PAASMAN EN PETER VAN ZONNEVELD
(Het licht van de maan schijnt op de rivier.
De krokodil komt boven, men zegt dat hij
dood is. Vertrouw de mannen niet, zij zwe
ren op van alles, maar zijn in hun hart bang
om te sterven.)
In Indië en Nederland kende iedereen de
Maleise liedjes als 'Boerung kaka', 'Ajoen
ajoen', 'Nina bobo' en 'Kolé kolé'. De Indische
Nederlanders kende uiteraard de woorden,
de Nederlanders soms de refreinen (waarin
ook wel Nederlandse woorden voorkwa
men) of ze tralaladen mee. Eén van de
bekendste liedjes was 'Terang boelan'. In
Lieve luitjes, het liedboekjesboek van Tante
Lien, vinden we de volgende versie met een
vrije vertaling:
De dichter Willem Brandt, pseudoniem van
de journalist Willem Simon Brand Klooster
(1905-1981), maakte een poëtische bewer
king van dit lied ('vrij naar het Maleis, dich
ter onbekend'), onder de titel 'Trang boelan'.
De boeaja is in zijn gedicht bedreigender
geworden, een boeaja darat, die behalve het
verraad ook de dood zou kunnen zijn.
Terang boelan
Terang boelan di kali
Boeaja timboel
Katanja lah mati
Djangan pertjaja
Orang lelaki
Brani soempa
Dia takoet mati.
m
Moesson #10 apr(1).indd 32
