Maar het bleek een
hinderlaag. In de duinen
zat nog een grote groep
Wildhoevers verscholen,
voorzien van allerlei
wapentuig
Bendeoorlogen
Het einde van de Plu
Daar aangekomen, konden ze hun ogen niet geloven toen een vijftigtal
Wildhoevers het op een lopen zette. De Plu holde er, lustig op los
slaand, achteraan, hetgeen een onoverwinnelijk gevoel gaf. Maar het
bleek een hinderlaag. Ze werden verwacht. In de duinen zat nog een
grote groep Wildhoevers verscholen, voorzien van allerlei wapentuig.
De Wildhoevers begonnen met flessen te gooien en te slaan, glas
scherven zorgde voor vele verwondingen. De Wildhoevers waren veruit
in de meerderheid. Abdouhl kreeg rake klappen en Harry ging tegen
de vlakte, van alle kanten bloedend uit zijn hoofd. Hij werd uiteindelijk
ontzet, door Wildhoef-meisjes, die medelijden kregen. Kees kon geen
kant meer op en vluchtte de zee in. Uiteindelijk liet de Wildhoef de
Plu gaan. Harry was suf geslagen en moest gedragen worden. Pipo
was met zijn astma tot in de Fahrenheitstraat te horen. Er werd ruim
100 man opgetrommeld om de volgende dag revanche te halen, maar
de 'Kit' had er lucht van gekregen en de Plu werd uiteen gejaagd en
geknuppeld. Uiteraard kwam het ook wel eens andersom voor.
de groep beschouwd en iedereen
buiten de groep moest daar met
zijn handen van afblijven. De
muziek van de Plu was rock roll,
met een duidelijke voorkeur voor
Indo-rock.
Vanaf het ontstaan van de Plu werd er hoofd
zakelijk geknokt tegen de Gele Slang, de Newton
Boys en de Magneet. Met de geboorte van de beatmuziek
ontstonden zo'n zeven nieuwe Kikkergroepen om tegen te knokken en
werd het nog gezelliger en spannender. Er zijn vele verhalen van vecht
partijen tussen voornamelijk de Plu en de Wildhoef Kikkers. Eén van die
verhalen zal ik hier uitlichten.
Op een warme zomerdag verveelden Boudie, Pipo, Abdouhl, Harry, Kees,
Frits, Frans en nog vele andere Plu-ers zich in de Bosjes van Poot. Ze
werden benaderd door enkele jongens die even daarvoor ruzie hadden
gehad op het strand bij de De Savornin Lohmanlaan, het stranddomein
van de Wildhoef. Een leuke gelegenheid om de handjes wat te laten
wapperen. Gewapend met een koevoet, betonijzer en wat ijzeren pij
pen, liep de Plu afvaardiging door de duinen naar het bewuste strand.
Rond 1968 viel de Plu uiteen, er werd (moest!) getrouwd worden en
men ging werken. Echter, tot op de dag van vandaag, zijn er nog veel
contacten onderling. Zo zijn er vriendengroepen, reünies,
Indo-rock avonden en er is een gevoel van saamhorigheid
bij velen blijven hangen. Op 12 april 1997 vond er een
unieke gebeurtenis plaats. Er werd in de voorma
lige Houtrust rotonde een verzoeningsreünie
gehouden tussen de Plu en de Kikkers. Onder
overweldigende belangstelling van radio, tv
en kranten, verschenen ruim 500 oud-Plu en
-Kikkerleden op wat in de Haagsche Cou
rant op de voorpagina werd vermeld als 'De
Vrede van Den Haag'. Dit vredesverdrag werd
enkele dagen eerder, na ruim 30 jaar alsnog
gesloten, tussen de aartsvijanden van weleer:
namens de gezamenlijke Kikkergroepen door
Robert Mindé en namens de Plu door John van
Prehn.
Veel (jeugd)vijanden van toen zijn nu vrienden, som
mige werken in dezelfde branche, drinken een biertje
met elkaar aan bestuurstafels van gerenommeerde Haagse
sportverenigingen of bedrijven, komen in dezelfde kroegen of zijn door
huwelijken zelfs familie van elkaar geworden en wonen vaak nog in
dezelfde buurten.
Over de Haagse jeugdbendes zijn de volgende boeken verschenen: Haagse
Jeugdbendes De Kikkers De Plu De Vrede van Den Haag door John
van Prehn en Robert Mindé en De Plu 1960-1968 door Boudie Hoogen-
doorn en John van Prehn. Alles slechts nog antiquarisch verkrijgbaar.
april 2008 37
Moesson #10 apr(1).indd 37
