Zo luidt de aankondiging van Circus
Bronbeek. Wat kunnen we verwachten
in mei?
De eerste twee voorstellingen zijn
voornamelijk vanuit het perspectief van
hun eigen generatie, hoe is dat straks in
Circus Bronbeek?
Gaan ze straks in het nieuwe stuk dus
ook mensen van de eerste generatie
spelen?
Waarom is het nieuwe stuk niet een be
werking van Tjoek van Vincent Mahieu
geworden, zoals eerst vermeld werd?
Carlo: 'Voor de nieuwe reeks voorstellingen
moesten we in een heel vroeg stadium met
een plan komen; toen dachten we meteen
aan Tjoek ja. Het is een heel oud plan van
Ghislaine en mij waar we al zo lang mee
rondlopen. Dat gaat over een kindertijd nog
van voor de oorlog. We wilden nu een vader
of opafiguur centraal, dus dat ging niet. Maar
Sloom Bloed spelen ze al sinds 2000.
Hoe zijn ze er op gekomen zulke Indi
sche stukken te maken?
Carlo: 'Er is veel materiaal bewaard gebleven
uit de kamptijd. Dagboeken, brieven, er is
van alles geschreven. Het dagboek van Wim
Kan (1911-1983) bijvoorbeeld. Daar staat heel
veel materiaal in dat hij zelf heeft uitgevoerd.
In de kampen gaf hij cabaretvoorstellingen,
sinterklaasrevues, toneelvoorstellingen. Ook
zijn vrouw, Corry Vonk, heeft in het kamp veel
voorstellingen gedaan. Hier halen we onze
inspiratie uit.'
Ghislaine: 'Het zijn drie helemaal op zichzelf
staande voorstellingen, maar ze hebben the
matisch gezien wel met elkaar te maken.'
Carlo: 'Ze hebBgn-het koloniale verleden, het
kampverleden zelfs, gemgenT-hoedat wordt
doorgegeven door generaties. De uitdaging
voor een nieuw stuk was, terugkijkend op de
eerste twee voorstellingen, dat we beseften
dat er in beide een vader of opa afwezig is.
Opvallend is dat er best veel publiek op her
haling komt. Dan komen ze ons vertellen dat
ze er al voor de derde keer zijn. Dat was ook
een reden om nog een Indisch stuk te maken,
maar dan iets anders. We gaan bijvoorbeeld
zingen. Naast nieuwe liedjes schreef men in
de kampen veel teksten op bekende melo
dietjes.'
Ghislaine: 'Het nieuwe stuk wordt ook wat
associatiever, vind ik. Het heeft een wat losse
re structuur en meer sketches. Zo zit je de ene
keer in het kamp en dan weer in het heden.
Misschien wel in gesprekken tussen vader en
dochter die gaan van "Pa, jij ook altijd met je
verhalen!" Gevolgen kunnen eerst komen en
dan pas de gebeurtenis.'
Carlo: 'Zelfs van de derde generatie. In Circus
Bronbeek is nog een derde speler, Patrick
Neumann. Een beginnende cabaretier en als
twintiger alweer van een latere generatie.
Wanneer hij komt met iets wat hij gehoord
of meegemaakt heeft, kun je dat gemakkelijk
in het stuk verwerken, omdat het iets eigens
heeft. En zo vormen ook ervaringen van zijn
generatie inspiratie voor de nieuwe voorstel
ling.'
mensen die al gereserveerd hadden, hebben
netjes een brief gekregen. Dat het geen Tjoek
wordt.'
Carlo: 'Toen mijn familie vijftig jaar in Neder
land was, dat was in 2001, besloot ik daar wat
mee te gaan doen. Eerder was ik al begonnen
met het interviewen van ooms en tantes. Ik
heb daarvoor nooit wat met 'het Indische' ge
daan. Ricci is daar veel actiever mee bezig. Als
kind ging ik wel eens met mijn ouders mee
naar de Pasar, maar het trok me nooit zo.'
Ghislaine: 'Op een gegeven moment gaan
mensen dood. Volgens mij speelde dat voor
jou ook mee om te gaan interviewen. "Hoe
was het in Indonesië, wat herinneren jullie je
nog?" Nu ze nog leven.'
14
moesson
Moesson #11 mei(1Vindd 14
oo-Oid-onoft mo^'rz
