c brieven
DE NJAI
SCHEEPSJONGENS VAN BONTEKOE
AFSCHEID VAN INDIË
DANK3
HEIMWEEKOST 2
TJoE-TJoE MAS
Over het onderwerp De Njai in Moesson van
mei 2008 graag het volgende commentaar.
Wanneer wij alsnog onze oermoeder spreek
woordelijk in onze armen wensen te sluiten,
dan moeten wij alle sentiment en rancunes
uit 1945-1949, die bij velen van ons nog aan
wezig zijn, gewoon overboord gooien en het
menselijk-historisch aspect laten prevaleren
door spontaan te zeggen dat onze oermoeder
Indonesisch is en niet dat zij inlands, inheems
of Indisch was. Ik ben van bouwjaar 1928,
door mijn vader erkend en dus was mijn Ja
vaanse moeder oneerbiedig gezegd zijn njai.
Ik hield van mijn moeder en schroom niet te
zeggen dat ik als Nederlander c.q. Indo half
Indonesisch ben. 'Indisch' was in de koloniale
tijd van de Indo-Europeaan c.q. Indo naar
mijn mening een statussymbool, namelijk dat
je op de maatschappelijke Indië-ladder een
trapje hoger stond dan de Indonesiër die toen
nog inlander werd genoemd. Een Indische
bevolkingsgroep bestond niet in Nederlands-
Indië. Het boek De Njai van Reggie Baay
verdient verder alle respect.
Harold Charles, Maastricht
Hierbij wil ik u van harte bedanken voor de
toezending van het pakket Scheepsjongens
van Bontekoe. Ik ben daarmee heel erg in mijn
nopjes. Onze kleinzonen toonden onlangs
hun belangstelling voor deze spannende
geschiedenis; wij hebben nog een heel oud
exemplaar dat haast uit elkaar valt en zij had
den niet de gelegenheid om de film te zien.
Nu kunnen we ieder van hen een boek aanrei
ken, en die dvd zal heel veel gespeeld worden.
Wijzelf hebben hem meteen opgezet en er
weer van genoten! Ik wil ook van de gelegen
heid gebruik maken om u te complimenteren
met uw mooie blad Moesson, dat ik met veel
plezier lees. Hartelijke groeten
Sonja Siekman-Dammeijer, Son
Als het schip naar Holland is vertrokken
En je een glimp van Priok ziet
En de zee met schuimige vlokken
Je een verheven schouwspel biedt
Als daar zijn die maanverlichte nachten
Wanneer het rustig is om je heen
En verstomd zijn menselijke klachten
En je voelt je zo heel alleen
Als je staat over de reling gebogen
Of het oog slaat op het firmament
En door het grootse diep bewogen
Je realiseert hoe klein je bent
Als je dan denkt aan idealen
Aan je plannen zonder eind
En je verdiept bent in verhalen
Terwijl de kust langzaam verdwijnt
Roep dan op die lange jaren
Die je doorbracht in dat land
Tracht het mooie te bewaren
Als een goed en kostbaar pand
Als het schip naar Holland is vertrokken
En je nog een glimp van Java ziet
Bedenk dan temidden van witte vlokken
Wat je in Indië achterliet
M.M.J.A. Bivèr, Rijswijk
Dank, dank, dank!
Voor de mooie prijs die ik mocht winnen
(Haagse Jeugdbendes De Kikkers De Plu
De Vrede van Den Haag). Ik ben er heel erg blij
mee. Ik ben opgegroeid in de buurt waar het
zich afspeelde. Dank!
Thea van Sprang-Smith, Zoetermeer
Een tijdje geleden las ik de brief 'Heimwee-
kost' in Moesson van november 2007. Ik heb
er zelf veel van gegeten: daon ketella pohon.
Ik wil graag even reageren met een tip voor
Indische mensen die ook graag dat zoge
noemde 'kampongvoedsel zonder verkoop
waarde' eten. In 1990 ging ik na dertig jaar
eens met vakantie naar Magelang in Midden-
Java. Pas na dertig jaar afwezigheid zag ik hoe
daon papaya goed en smakelijk eetbaar is.
Vroeger vond ik het een straf: vreselijk bitter.
Je kreeg het met boemboe oerap, met kokos
of gado-gado saus. Of gewoon met sambal
trassi. Maar mijn vrouw kookte die daon
papaya samen met daon ketel en geloof me...
de bittere smaak was helemaal weg en ik heb
er van gesmuld! Daon papaya is ook erg goed
tegen malaria, dat is bij wijlen mijn moeder
bewezen. Zo, dit was mijn korte verhaaltje,
ik wilde het de fortuinlijke Indische mensen
niet onthouden. Het is goed voor de genen,
dit gezonde lekkers. Ik woon al 28 jaar in
Ierland en heb menig Indisch plant hier uitge
probeerd, maar niks wilde djadi. Ierland is net
niet warm genoeg. Toch groeien hier hoge
kajoepoetih-bomen en veel yuccapalmen,
maar pohon klappa tida ada helaas. In mijn
kas probeer ik nu een kleine djahé-knol uit te
broeden, hij heeft twee oogjes, maar groeit
helaas niet, koerang zon. Het allerbeste en tot
de volgende keer,
Louise Ruwhof, Durrus (Ierland)
Bij ons culinaire artikel van vorige maand is
helaas het adres van SIR-restaurant Tjoe-Tjoe
Mas weggevallen. Dus: wie wil genieten
van exclusief Indonesisch eten in een mooie
locatie aan het Gooimeer, kan terecht bij
restaurant Tjoe-Tjoe Mas, Labradorstroom 75,
1271 DE in Huizen. Telefoon: 035 - 528 96 48.
Chefkok Tigor Parlindungan en gastvrouw
Silvia Lutam van restaurant Tjoe-Tjoe Mas.
(foto: Serge Ligtenberg)
juli 2008
Moesson #1 juli(1).indd 11
