eten maar je moet op zijn tijd natuurlijk ook genieten. Dat vind ik belangrijk.' Het grote doel In het teken 1975 is de hele familie Kromowidjojo naar Nederland vertrokken.' De topsportster moet lachen als we haar voorhouden dat ze door haar achternaam komende zomer de aandacht zal trekken van misschien wel honderden miljoenen mensen: Nederlanders, Indonesiërs, Indo's, Surinamers en Javanen. 'Ik ben echt op en top Neder landse, ik ben Nederlands opgevoed. Ik merk overigens wel dat mijn naam de aandacht trekt, ik krijg vooral van mensen van Javaanse afkomst mailtjes.' Java heeft ook nog steeds een - zij het lichte - invloed op de familie Kromowidjojo. Zo gaan de verjaardagen niet als de normale Nederlandse verjaardagen. Ranomi vindt dat prettig: 'De visite komt niet om acht uur, maar de hele dag door. Er staan altijd lekkere dingen op tafel. Als je naar huis gaat krijg je uiteraard eten mee voor thuis.' In de jacht op het Olympisch goud wordt niets aan het toeval over gelaten. In totaal is Ranomi zeven weken van huis: 'Ik ga eerst vier weken op trainingskamp in Hongkong, daarna vertrekken we met de ploeg naar Bei jing. Daar verblijven we dan nog drie weken. Ik heb geen last van heimwee. Tijdens het WK in Melbourne was ik ook lang van huis, die weken zijn voor mij omgevlogen. Boven dien gaan mijn ouders naar de wedstrijden kijken, zij blijven drie weken in Beijing. Het scheelt ook dat de sfeer in de nationale ploeg goed is. Ik heb horen zeggen dat het vroeger wel eens anders is geweest maar nu is het in ieder geval een zeer hechte groep. We zijn vriendinnen van elkaar. Je merkt niets van concurrentiegevoelens terwijl er toch acht dames in aanmerking kunnen komen voor de 4 x 100 vrije slag.' prioriteit hebben: 'Ik vind de estafette erg belangrijk, maar de persoonlijke medailles zijn het allerhoogste dat je kunt bereiken. overwinning op een individueel nummer blijftmijn ultieme doel.' Toch zal de komende tijd alles in het teken staan van die ene prijs, de gouden medaille op de 4 x 100 meter estafette: 'Je moet leren pieken, er precies op het juiste moment staan. Dat is me altijd goed afgegaan. Op die ene dag in Beijing moet ik er staan en dan moet alles goed gaan. De laatste weken voor die datum ga je "de tunnel in", zoals dat heet. Je sluit je af voor de buitenwereld. Zelfs de telefoontjes naar huis worden dan korter. Mijn ouders begrijpen dat wel. Ik zeg altijd maar: geen bericht, goed bericht™' Het is natuurlijk wel de vraag of een top sportster al dat lekkers mag eten. Ranomi denkt van wel: 'Ik vind vooral de cakejes lekker. Het is niet altijd het beste wat je kunt Ranomi heeft grote successen geboekt met de estafetteploeg, maar ze laat er geen twij fel over bestaan dat de individuele nummers juli 2008 17 Moesson #1 juli(1).indd 17 24-06-2008 15:31:32

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 17