een verrijking' 'Ik zie mijn achtergrond vooral als aanvulling, eentje zo'n show neerzet, moet je heel oprecht, eerlijk en puur op het podium staan. Met acteertrucjes kom je dan niet weg. Daar kijken mensen zo doorheen. De bedoeling is om het publiek echt te raken. Daarvoor moet ik alles uit mezelf halen en een persoonlijk verhaal vertellen over dingen die dichtbij me staan. Daarin ligt voor mij een heel grote uitdaging - want acteertrucjes uithalen en typetjes neer zetten, daar heb ik geen moeite mee. Maar om écht vanuit een soort persoonlijke integriteit iets neer te zetten en jezelf helemaal bloot te geven is scary! Natuurlijk doe ik niet alles alleen: tekstschrijvers gaan liedjes voor mij schrijven, aan de hand van de onderwerpen en thema's die ik aandraag. En ik sta straks niet compleet in mijn eentje op het podium - de liedjes die ik ga zingen worden begeleid door muzikanten. Maar uiteindelijk is het toch mijn show. Niet autobiogra fisch overigens, wel geïnspireerd op mijn persoonlijke gedachten en ervaringen. Voor mezelf vind ik het heel spannend om te kijken hoe die tekstschrijvers en musici de belevenissen vanuit mijn gevoels wereld straks vertalen naar tekst en muziek. Zoiets is natuurlijk best lastig. Ik hoop dat er heel herkenbare liedjes uitkomen, die mensen raken en inspireren. En ik ben benieuwd hoe de combinatie van tekst, muziek en mijn stem dan weer overkomt op anderen, wat het teweegbrengt. Wat dat betreft is het evengoed een spannend experi ment voor mezelf. Zo'n show hoort voor mij een beetje bij volwassen worden. Niet alleen carrièrematig, ook op het persoonlijke vlak. Het past bij mijn huidige levensfase.' Welke fase is dat? 'Ik ben nu 35. Op je 35e sta je toch op een bepaald kruispunt in je leven. Je hebt je puberteit gehad en je twenties zijn achter de rug. Op het gebied van werk en relaties heb je het een en ander meegemaakt, je hebt avonturen beleefd en wat van de wereld gezien. En wat dan? Voor mezelf ben ik tot het inzicht gekomen dat ik in mijn tiener- en twintigerjaren erg op de buitenwereld gericht ben geweest. Nu ben ik op het punt dat ik me afvraag: wat speelt er zich binnenin mij af? Wie ben ik, wat wil ik écht en welke keuzes wil ik in mijn leven maken? Wat maakt mij gelukkig? Maar ook levensvragen als: met wie wil ik samenzijn? Wil ik kinderen? Waar wil ik wonen? Wat zijn mijn ambi ties? Allemaal dingen die ik voor mezelf aan het uitzoeken ben. Elke dag nieuwe keuzes maken in je leven als je ergens niet tevreden of ongelukkig over bent, valt me zwaarder naarmate ik ouder word. Ook omdat keuzes nu veel meer impact hebben dan wanneer je begin 20 bent. Een tijd was ik apathisch. Ik durfde geen enkele keuze te maken uit angst het verkeerde te kiezen. Maar vroeg of laat moet je toch wat ondernemen en risico's gaan nemen, anders kom je geen stap verder. Ik denk dat veel jonge vrouwen van mijn leeftijd met dergelijke vra gen en dilemma's worstelen.' Kun je dat nader uitleggen? 'Als ik naar mezelf kijk: vanaf een heel jonge leeftijd ben ik qua car rière ontzettend succesvol geweest, ondanks dat ik dingen nooit echt bewust plande. Ik wist dat ik een aantal dromen en wensen had en daar focuste ik me op. En alles waar ik carrièrematig van droomde, kwam als vanzelf naar me toe. Ik heb met de meest fantastische mensen samengewerkt en ik zat nooit om werk of geld verlegen. The sky was the limit. Maar zonder dat ik het doorhad, liet ik op privé-vlak een stuk liggen. Ik was alleen maar bezig met mijn werk. Zo wist ik bijvoorbeeld totaal niet wat ik op het gebied van relaties nou eigen lijk wilde; vriendjes kwamen en gingen. Dat brak me op. Ik miste iets - want uiteindelijk wil ik toch ook gewoon een stabiele thuisbasis, met eventueel een man en kids. Ik dacht voorheen altijd: dat komt vanzelf wel uit de lucht vallen, daar hoef je niet over na te denken. Maar dat was een misvatting; relaties zijn best ingewikkeld en ik bleek steeds mannen aan te trekken waar ik het wel leuk en gezellig mee had, maar waar ik geen blijvende relatie mee kon hebben. Ondanks dat ze veel voor me betekenden. Voor mezelf was dat wel iets om eens onder de loep te nemen, om te kijken hoe ik in relaties sta en wat ik wil. Ik dacht bij mezelf: ik moet echt even een stop maken en hierover nadenken, anders gaat het niet gebeuren. Ik merkte dat er best veel pijn en verdriet op dat vlak lag, juist omdat ik het zo lang had laten liggen. Dat was een heel proces. Maar daaruit is wél het idee voor mijn one woman show ontsproten. Daarin wil ik mijn ervaringen en inzichten qua carrière en liefde deels verwerken.' En welke ervaringen nog meer? 'Om terug te komen op de zoektocht naar liefde: wat ik daarbij heb gemerkt, is dat het voor mij - en ik denk ook voor veel andere mensen - in relaties heel moeilijk en eng is om écht met elkaar te communi ceren. Bijvoorbeeld op familievlak: je hebt het leuk en gezellig samen. Je eet, lacht, maakt grapjes en hebt plezier, maar over wezenlijke dingen durven we vaak niet met elkaar te praten. Dat zit misschien ook wel een beetje in de Indische cultuur, dingen worden onder het tapijt geschoven en we durven niet echt open en direct te zijn. Dat kan veel verdriet en frustraties opleveren. Want er ontbreekt een 14 Moesson Moesson #3 September.indd 14 27-08-2008 14:46:27

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 14