indische vertellingen fan toen froeher
Tanda Mata betekent letterlijk aandenken
en bestaat uit twee delen. De titel verwijst
naar een steeds kleiner wordende groep
cultuurdragers die het vooroorlogse Indië
als hun geboorteland hebben gekend.
Mensen met een Indonesisch-Europese
achtergrond die zich sterk verbonden voel
den met de ziel van het land.
In Tanda Mata 1 staan vertellingen van
de eerste generatie Indo's centraal, die
wegtrokken uit een op drift geraakte sa
menleving waarin voor hen geen toekomst
meer bestond. De verhalen belichten
kenmerken en symbolen van het Indische
dagelijkse leven. Ze brengen beweging in
de verstilde beelden fan toen froeher. Tjaal
Aeckerlin richt in Tanda Mata, evenals in
eerdere publicaties, de schijnwerpers op
de lotgevallen van Indische mensen, die
nog op onvoldoende wijze woorden heb
ben kunnen geven aan hun ervaringen en
belevenissen van weleer.
In Tanda Mata 1 zijn meer dan 200 unieke
foto's opgenomen. In combinatie met de
verhalen geven zij een indringend beeld
van een vervlogen periode.
Hij leek sterk op een uitkaaier, een
uitsmijter, zoals die steeds meer in
uitgaansgelegenheden werden ingezet.
Asim bezat een potig postuur, fonkelende
ogen en kolenschoppen van handen. In
de volksmond heette Asim 'de Bombayer'.
Een benaming die elke stadsgenoot van
Indiase komaf kreeg, al woonden ze al
generaties in Indië.
Ik kende Asim al vanaf mijn kindertijd.
Met mijn ma heb ik als klein meisje uren
doorgebracht in zijn stoffen- en fourni-
turenzaak, tussen de veelkleurige lappen
katoen, ruw aanvoelend linnen en subtiel
geweven damast. Uitgestald op toonta-
fels en opgestapeld in schappen waar ze
tot aan het plafond reikten. Daarnaast
bevonden zich door de hele winkel heen
tal van houten doosjes en laden die
volgestouwd zaten met spoeltjes, knopen,
garens, ritsen en ondefinieerbare naaima
chineonderdelen. Spulletjes waar je lekker
in kon graaien. De kleding in de modehuizen
was voor ons onbetaalbaar. Mijn moeder
maakte daarom alles zelf. Mijn jurken, maar
ook mijn ondergoed en eerste bh's. Ze haalde
de modellen uit damesbladen of stond minu
tenlang met haar neus tegen een etalageruit
om een ontwerp in zich op te nemen.
De couponnetjes van Asim veranderden in
mijn ma's handen binnen een paar dagen
tijd in haute couture. Daarom waren haar
kwaliteiten erg populair in onze buurt. Ze
kreeg dan ook voortdurend opdrachten
waarmee ze het karige loon van mijn pa
aardig wist aan te vullen.
Tijdens drukke perioden wisselde ik nau
welijks een woord met haar. Niet de stem
30 Moesson
Moesson #4 Oktober.indd 30
23-09-2008 15:36:00
