Nederlands paspoort had, eerst in Indonesië 'Beide keren dat ik een heeft de koningin het me afgenomen; en hier in Suriname nog een keer' maar zeg maar gewoon Edwin Linders' 0 interview BUAH MERAH SHOP "INGET MATI" "AD PATRES" Fa. Johs. Ouwejan Zn. W toedraagt. Eén van zijn kinderen is er gaan wonen en een kleinzoon heeft zelfs gediend in Irak. 'Zo heeft mijn familie wat terugge daan voor het land.' Een trotse vader en opa, wiens kinderen, allemaal uit zijn eerste huwelijk met een In dische vrouw, één voor één uit Suriname zijn vertrokken. Maar zijn tweede echtgenote, de Javaanse Soeti, heeft ook kinderen uit een eerder huwelijk. 'Zodoende hebben we toch kleinkinderen in de buurt.' Als Indischman weet hij wat het is om het vertrouwde achter te laten en elders met lege handen verder te gaan. Zoals in 1958 in Nederland, toen hij binnenkwam als vluchte ling in plaats van repatriant. 'Met Indone sisch paspoort, zonder exit permit. Ik was een displaced person.' Het was zijn tweede verblijf in Nederland, hij had er vanwege zijn studie een aantal jaren gewoond. Ditmaal bleef hij een stuk korter. Hij solliciteerde bij de Stichting Machinale Landbouw (SML) en binnen een jaar werkte hij in Wageningen. Niet in Gelderland, maar in Nickerie, het rijstdistrict van Suriname, waar hij medeoprichter was van de Indo nesische Ontspannings- en Ontwikkelings Vereniging. 'Er zaten ontzettend veel Indische en Indonesische jongens bij de SML.' Carels hart ligt nog altijd bij moeder Indo nesia. Hij volgt dan ook het Indonesische nieuws op de radio, wekelijks verzorgd door de Indonesische ambassade in Paramaribo. En tante Soeti kijkt graag naar de Indo-films op de Javaanse zenders. Carel voelde zich altijd al meer Indonesisch. Niet Nederlands in ieder geval. Wellicht dat twee gedwongen warga negara's daaraan bijgedragen hebben. 'Beide keren dat ik een Nederlands paspoort had, heeft de koningin het me afgenomen; eerst in Indonesië en hier in Suriname nog Het natuurproduct uit Papua Jaya in capsules. Goed tegen kanker, artritis, diabetes, hepatitis, e.a. www.buahmerahshop.nl T 0624 628 760 ^Oruit éxtract Begrafenis- en crematie-onderneming Opgericht in 1924 Rouwkamers en ontvangkamers airconditioned Kantoren: Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag Telefoon: 070 - 355 64 27 (drie lijnen) 44 Moesson Moesson #5 November.indd 44 29-10-2008 11:52:55 een keer.' Toen hij in de jaren zeventig op West-Java een aantal jaren werkzaam was voor Nedeco, was hij weer even thuis. Graag was hij geble ven, maar een andere baan bracht hem terug naar Suriname. En dit is nu definitief zijn thuis. 'Het heeft allemaal goed uitgepakt. We hebben in Suriname ook hele zware tijden meegemaakt, maar ik mag niet klagen. Ik leef hier als een God in Frankrijk.' Samen met z'n Javaans-Surinaamse vrouw Denise en hun kinderen Cedric, Delano, Elisha en Feliya, verruilde Edwin op 32-jarige leeftijd zijn Brabantse ge boortegrond voor de Surinaamse bodem. Hij kende zijn afkomst en wist daarom dat het goed zou komen 'in den vreemde'. De Indische generaties voor hem hadden dat wel bewezen: 'Onder veel moeilijkere omstandigheden en in feite niet vrijwil lig, hadden ze gekozen voor een onzekere toekomst in Nederland en vele andere landen. En ze hebben het er gemaakt, dus dan moet het ons zeker lukken.' Het begin, twee jaar geleden, was niet makkelijk; ups gevolgd door downs met voldoende 'leermo menten'. Eenmaal geacclimatiseerd kroop het bloed waar het niet gaan kon: overtuigd van hun aanwezigheid, ging hij op zoek naar andere Indischen in Suriname. 'Stuk voor stuk hele interessante mensen met genoeg verhalen om een boek mee te vullen. Mede dankzij hen voel ik me hier echt thuis. En ik heb ze nog niet eens allemaal ontmoet.' Met dank aan Paul en Maureen Holtkamp. I

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 44