'Mijn vader was als geleerde
moslim hoofd van de lokale
vestiging van het Godsdienst
ministerie. Hij vraagt altijd naar
mijn reportages en ontdekkin
gen. En geeft me zelfs tips'
januari 2009 21
Moesson #7 Januari.indd 21 7®+ 17-12-2008 17:18:58
nieuwe wetgeving die eind oktober het parlement passeerde. 'Het is
net als roken. Dat wilden ze ook verbieden. Maar de wet is een papie
ren tijger', vertelt de Fries Bartele Santema die eigenaar is van enkele
café's in Jakarta.
Bovendien lijkt de uitgaanswereld ook de moslimorganisaties geen
windeieren te leggen. Het is in Jakarta een publiek geheim dat alle
nachtclubs geld moeten betalen aan streng conservatieve moslimorga
nisaties zoals Front Pembela Islam, het Islamitische Verdedigingsfront.
Elke maand gaan duizenden euro's hun kant op. Wanbetalers krijgen
woedende demonstranten op bezoek die de tent kort en klein slaan.
Dat betekent niet dat alle vrome moslims slecht staan tegenover de
sensuele perikelen die in Jakarta Undercover zijn beschreven. Moam-
mar komt zelf uit een islamitisch gezin in Tuban, Oost-Java. 'Mijn
vader was als geleerde moslim hoofd van de lokale vestiging van
het Godsdienstministerie. Hij vraagt altijd naar mijn reportages en
ontdekkingen. En geeft me zelfs tips', lacht Moammar. Dan vraagt hij
plotseling: 'Vanavond is er weer een feest in Kemang. Ga je mee?'
Check voor de Engelstalige versie van het boek Jakarta
Undercover: www.monsoonbooks.sg
De film Jakarta undercover is gedeeltelijk te zien op youtube.com
Mohammad verbonden aan het Atma Jaya Onderzoekscentrum in
Jakarta. In 1998 schatte hij op basis van officiële getallen het aantal
minderjarige Indonesische prostituees op zeventigduizend kinderen.
'Wat ik zelf zie is dat tachtig procent van de meisjes zelf voor het
werk in de seksindustrie kiezen', beweert Moammar. 'De andere
twintig procent zijn slachtoffers. In sommige gemeenschappen in
Indramayu, in West-Java, is prostitutie al een traditie. Hele families
leven op meisjes die allemaal in de seksindustrie van Jakarta werken.
Er moeten daarom wel goede regels en controle zijn.'
Antipornografie
Vrouwenorganisaties eisen al jaren van de Indonesische overheid
harder politieoptreden en meer aandacht voor de slachtoffers van de
nachtelijke seksindustrie. Prostitutie is tegelijkertijd een belangrijke
bron van steekpenningen voor sommige politie-eenheden en lokale
overheidsdiensten. Het laatste onderzoek naar het aantal minderja
rige prostituees in Indonesië dateert uit 1998. Inmiddels is het land
vier presidenten verder en de overheid lijkt weinig prioriteit te geven
aan het groeiende probleem van kinderprostitutie. Ook de Indonesi
sche rechtszalen tonen zich onervaren en ongevoelig in zaken rond
vrouwenrechten en seksuele exploitatie. Hierdoor weigeren veel
slachtoffers als getuige op te treden.
De moslims in de Indonesische politiek hebben dit jaar de oorlog
aan de pornografie verklaard. Ze beschouwen een nieuwe wet tegen
pornografie de laatste redding tegen de nationale 'demoralisering'.
De wet stelt elk materiaal strafbaar dat gevoelens van opwinding op
roept, zoals kleding, kunst of films. Indonesische vrouwen vrezen de
dupe te worden: Een mooie nieuwe jurk kan al snel de gevoelens van
mannen prikkelen, en als halsmisdaad beschouwd worden. Politieke
islamieten noemden afgelopen september de wet hun 'ramadan-
cadeau voor Indonesië'. Maar de wet ontlokte massale protesten in
Jakarta, Bali, de Molukken en West-Papoea. Critici zien de wet als een
islamitisch machtsmiddel die de staatsideologie van pluralistisch en
tolerant Indonesië ondermijnt.
Ook vragen veel Indonesische en buitenlandse media zich af of het
laatste uur van het bruisende nachtleven in Jakarta is geslagen.
Jakartanen en westerlingen in Jakarta lijken weinig te vrezen van de
