Terug naar het Statenkwartier en Duinoord
'Och, noodlot...' zei Aremberg, 'hier in Duinoord en Staten
kwartier woont toch heel het oude Indië bij elkaar. Het is
een klein 'oud-Indië' geworden.' Aan het woord is de hoofd
persoon uit de populaire detective Sambals voor Sweelinck
(1962). Herman Keppy stapt 47 jaar na dato in de schoenen
van commissaris Aremberg en neemt ons mee op een frisse
lentewandeling door twee sindsdien nauwelijks veranderde
Haagse wijken; al lijkt de Indische ziel tanende.
Sambals voor Sweelinck
TEKST FOTOGRAFIE
Moesson, toen nog Tong Tong, wijdt in maart
1962 enige regels in de rubriek Boekenkrab-
bels aan het vierde boek uit de Haagse
Mysterie Reeks. 'In Sambals voor Sweelinck
vormen Duinoord en het Statenkwartier de
statige decors voor uiterst geheimzinnige
gebeurtenissen, die men in de rustige, wat
bedachtzame sfeer niet zou verwachten.
Twee wijken bewoond door een groot aantal
gerepatrieerden, die er sterk hun stempel
op hebben gedrukt. Die Indische "touch"
kenmerkt - hoe kan het anders! - het ver
haal, vormt er zelfs het hoofdbestanddeel
van.' Het artikeltje, ondertekend met 'Rt' is
tegenwoordig makkelijk terug te vinden in
het online archief van Moesson
In 1962 is het al vreemd dat tussen al de be
bouwing van Duinoord een stukje niemands
land ligt. Handig voor het boek van Pim
Hofdorp, want juist daar wordt een vrouw
aangetroffen, die het slachtoffer is geworden
van een bedwelming door ketjoeboeng-
poeder. De dader moet wel een Indische
achtergrond hebben! In 2009 leidt een
poortje aan de Laan van Meerdervoort nog
steeds naar die onvermoede oase in de stad.
Er hebben na '62 nog tennisbanen gelegen,
nu is er slechts een kinderspeelplaats in het
verwilderde groen tussen de huizen, waar
ooit de tram reed die in 1907 het bouwmate
riaal voor het Vredespaleis aanvoerde.
Nog zo'n vreemde plek in de stad. De Fran-
kenstraat wordt opeens onderbroken door
een graspartij. Een pad, dat vroeger niet
geasfalteerd was, leidt nog steeds naar een
duin dat tussen de achtertuinen uittorent
boven de huizen van het Statenkwartier en
de eerste huizen van Scheveningen. Commis
saris Aremberg ziet hier een Indische jongen
die kennelijk op de uitkijk staat. Een jongen
die hij eerder heeft opgemerkt...
Hij was het type van de donker getinte Indi
sche jongen met een vrij grove platte neus,
dikke sensuele lippen en koolzwarte ogen. In
die ogen laaide een gevaarlijke gloed.
HERMAN KEPPY
Dat er tussen Laan van Meerdervoort en
Obrechtstraat een strook onbebouwd terrein
lag, het oude tracé van het vergeten stoom
tramlijntje, zijlijn van de tegenwoordige lijn 11.
30
Omsloten door de huizen van Frankenstraat
en Doornstraat ligt hier nog een klein duintje
verborgen, waar met uitzondering van
kinderen, oude mensen en verliefden, zelden
iemand komt.
Deze en andere redelijk discriminerende
zinnen ten spijt, zag Tong Tong in 1962 geen
reden om het boek niet aan te prijzen.
Misschien omdat adverteerder boekhandel
Paagman naast de recensie het boek aan-
Mnessnn #9 Maart indd 30
?4-n?-?nra 14?7-4R