reportage 6. Obrechtstraat, trassi-straat. 7. Aert van Goesstraat, mevrouw Metselaar. 8. Frederik Hendrikplein, Frank Panhuyzen. 9. Frederik Hendriklaan, Toko Sawah. 10. Groot Hertoginnelaan, Indisch relikwie. 11. Frederik Hendriklaan, Tjaka Tamsma. 12. Viviënstraat, Rick van den Broeke (2e rechts) 13. Prins Mauritslaan, oud adres Tong Tong. allereerste bewoners die uit Indië kwamen. Maar om de hoek, in de 2e Sweelinckstraat, verraadt het afbladderende opschrift 'De Deli-cultuur' boven een etalageruit iets over het rijke aanzien van de buurt. 'Trassistraat'had deze 3e Obrechtstraat vroe ger in de Haagse volksmond geheten, omdat er toen, jaar-in-jaar-uit en bijna huis aan huis, verlofgangers plachten neer te strijken. Meestal kleine ambtenaren, die met njai, nènè, baboe en op hun blote kakkies op straat spelende kinderen uit de Oost de geuren mee gebracht van hun trassi en rode visjes. Er wordt op grote schaal gebouwd en gere noveerd in de Obrechtstraat. Niet langer een plek voor de kleine boeng, maar meer voor de yup. Geen lucht van trassi derhalve, maar wanneer de foto wordt gemaakt, schiet er een jongen op een fiets voor de lens over de stoep: Chinese trekken, nou ja- En dan dat 'Indische eethuisje' van mevrouw Dupont in de Van Loostraat. Als u daar niet eens gegeten heeft, mag u niet zeggen dat U niet van Indisch eten houdt! Mevrouw Metselaar-den Boer (Rotterdam, 1929) runt de Archipel Artshop, hoek Aert van der Goesstraat/Van Loostraat, een winkel vól oosterse kunstvoorwerpen, snuisterijen en kookspullen. 'Nee, ik ben niet Indisch. Wel heb ik altijd in Indische kringen verkeerd. In Rotterdam bij mijn ouders hadden we vaak verlofgangers in huis. En mijn man is Indisch, geboren in Bandoeng. Hij woont al 58 jaar in deze straat. Sinds wij trouwden in 1955 woon ik hier ook. Sambals voor Sweelinck heb ik nooit gelezen. De schrijver noemt een mevrouw Dupont? Ooit zat hiernaast een Indisch eethuisje, van Tante Mien, ik zou mijn man moeten vragen hoe zij van haar achter naam heette.' Er wordt even naar boven gebeld. 'Nee Tante Miens achternaam was Zwart. Kent u Tante Truus en Paatje van der Capelle van restau rant Splendid in Scheveningen? Die waren beroemd hier hoor! Zij hebben de nasi rames in Nederland geïntroduceerd. In Splendid, tegenover restaurant Bali, heb ik gewerkt en ook mijn man leren kennen. In 1955 zag je de vrouwen hier nog in sarong en kabaja op straat lopen. Aan de overkant verkochten we kant en klare maaltijden, ik heb er gekookt met kokkies. Het was een echte Indische buurt, maar het Indische vervaagt. Heel af en toe zien we nog klanten van toen, maar dat worden er steeds minder. Wat wil je, van de zomer word ik tachtig en mijn man is bijna vierentachtig.' Als door de bliksem getroffen, staarde hij op hetzelfde ogenblik naar twee dingen die zich in het plantsoen van het Frederik Hendrikplein bevonden. Het meest opvallende ding op het plein nu, is de felrode oldtimer van Frank Panhuyzen (Den Haag, 1959), die er zelf net uitstapt. 'Ik woon sinds anderhalf jaar in de Frederik Hendriklaan en wist niets van de Indische achtergrond van het Statenkwartier. Maar toen ik de kist van mijn ouders met het opschrift Soerabaja naar boven tilde, wist ik, die kist hoort hier thuis. Vlak voor mijn eerste Nieuwjaar deed ik inkopen bij Toko Sawa, ver derop in de straat, nooit eerder geweest. Daar voelden ze kennelijk dat ik nieuw was en nog mijn ritme moest vinden, want ze nodigden me meteen uit om Nieuwjaar mee te vieren. Zo warm, net als vroeger. Ik romantiseer het verleden, de naïviteit van die jaren, vandaar ook mijn Peugeot 204 uit 1967. Als ik op een mooie dag ga rijden en het dak van de auto haal, ga ik metaforisch ook echt uit mijn dak. Het grootste compliment aan de buurt is - hoewel het eigenlijk niet benoembaar is - dat het Indische echt in het Statenkwartier hangt.' 32 Moesson Moesson #9 Maart indd 32 24-02-2009 14-2758

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 32