Vorig jaar ben ik moslim geworden. Dat was
een hele ceremonie. Je moet koranverzen
citeren, maar aangezien dat in het Arabisch
is, moest ik er wel even op studeren. Je hebt
speciale kleding aan en honderd mensen zit
ten er omheen als getuigen. Je legt een soort
geloofsbelijdenis af: leven volgens de koran.'
Liberaal
Hier in Nederland lees ik over de problemen
met Marokkaanse moslims, dat hebben wij
niet. De mensen zijn op de eerste plaats
Indonesiër en op de tweede plaats moslim.
Sterker nog, de kinderen van mijn vrouw zit
ten op een katholieke school en mijn schoon
zus is ook katholiek. Dat leeft vreedzaam
naast elkaar. In Indonesië heeft de vrouw net
als in Nederland de broek aan. Dus niks geen
mindere positie!
dan: dat is toch normaal? Voor haar is dat de
gewoonste zaak. Maar ik kan er niet tegen.'
Niet iedere vrijdag
'De eerste keer dat we op vrijdag uit de
moskee kwamen, gingen we daarna naar
een discotheek waar iedereen een glas
whisky nam en een sigaret. Toen dacht ik:
als dit moslim-zijn is, dan heb ik daar geen
problemen mee. Nee, zonder gekheid. Ik ben
overgestapt op de islam. Mede door mijn
vrouw. Zij is moslim, maar voordat ik het
besloot heb ik meerdere gesprekken gehad
met islamleraren. Ik wilde erachter komen
wat het in de dagelijkse praktijk inhoudt
om moslim te zijn. Daarna heb ik besloten
daadwerkelijk moslim te worden.
Waarom ik daarvoor heb gekozen? Er wordt
open gecommuniceerd over koranverzen.
Je hebt als moslim het recht om openlijk
vraagtekens te zetten bij de teksten; daar
kun je over discussiëren. Ik neem het geloof
niet heel erg strikt. In Indonesië is het niet
hetzelfde als in het Midden-Oosten. Het is
veel liberaler. Je kunt het vergelijken met het
christendom hier. Je kunt je christen noemen,
maar niet iedere zondag naar de kerk gaan.
Dat is in Indonesië ook zo. Ik hoef niet elke
vrijdagmiddag naar de moskee en mijn
vrouw draagt ook geen hoofddoek.
Ik heb het katholieke geloof losgelaten, maar
ik draag het toch met me mee. Want ik ben
53 jaar geleden in de grote kathedraal in
Jakarta rooms-katholiek gedoopt en toen ik
terugkwam was ik moslim. Dat was heel raar.
De eerste keer dat ik weer in de kathedraal
was, ging ik als moslim. Maar ik sloeg wel
even een kruisje bij binnenkomst. Mijn
moeder had wel moeite met mijn overstap.
Vooral ook dat ik met het katholieke geloof
stopte. Ik heb uitgelegd dat ik nog steeds
dezelfde ben. Moslims zijn ook gewone
mensen.
Op dit moment ben ik bezig met gesprekken
met islamleraren om te kijken hoe de islam
mij kan helpen met het verwerken van het
verlies van mijn zoon. Ik hoop er steun in te
vinden. Moslims gaan over het algemeen
makkelijker om met de dood. Overlijden
betekent een overgang naar een beter leven.
Maar zo ver ben ik nu nog niet. Inshallah, als
God het wil.
april 2009 43
Moesson #10 April.indd 43 24-03-2009 16:01:55
