portret
De kampeervereniging
Het staande jongetje is Lily Eichhorns vader
Afgelopen maand vertrok Lily Eichhorn naar
Oostenrijk om een weekje te langlaufen,
deze maand wordt er (zoals elke maand)
natuurlijk weer gekampeerd en in de zomer
staat de jaarlijkse fietstocht gepland. Dit
keer vanaf Antwerpen naar Noord-Holland.
Voor iedereen, man of vrouw en van welke
leeftijd dan ook is dit een hele prestatie. En
niet te vergeten een volle agenda; helemaal
als je boven de zeventig bent. Lily ziet dat zelf
helemaal niet zo. 'Mensen denken dat ik nog
nooit zoiets gedaan heb en dat ik plotseling
in m'n eentje met een rugzak op ga lopen.
Nee, ik ben altijd al zo geweest, voor mij is
het helemaal niet bijzonder.'
Tot vlak voor zijn dood bleven de twee
fietsen en kamperen in Frankrijk. 'Die laatste
vakantie vermoedde ik wel dat het niet goed
met hem ging en hij wilde ook eerder naar
huis. Toen we thuis waren, bleek dat hij een
tumor in z'n hoofd had. Zo'n doorzetter was
het dus. Hij bleef doorgaan.'
Nu hij er niet meer is, gaat Lily er dus alleen
op uit. 'Ik ben nu tien jaar alleen; ik heb
vrij snel actie ondernomen om mensen te
ontmoeten en om te blijven bewegen. Ik
kwam bij wandelgroepen en in 2002 bij de
Kampeervereniging Nederlandse Toeristische
Kampeer Centrale (NTKC).'
Deze vereniging houdt zich sinds 1912 bezig
met kamperen in Nederland op een een
voudige en rustige manier. De NTKC heeft
22 kampeerterreinen midden in de natuur.
Oases van rust en stilte. Dit spreekt Lily erg
aan. 'Vroeger waren er veel stille plekjes in
Nederland, maar die zijn nu gewoonweg op.
Deze terreinen zijn helemaal primitief en er
zijn zelfs terreinen met een pomp voor de
watervoorziening. Ook de toiletgebouwen
zijn heel eenvoudig. Als je lang lid bent en
oud genoeg, mag je in een caravan. Gelukkig
gebeurt dit niet zoveel.'
Kamperen is voor Lily echt back-to-basic. Een
caravan is niets voor haar en ook op een re
guliere camping zul je haar niet snel vinden.
Primitief kamperen deed ze altijd met haar
man. Een sportieve en sobere man. 'Hij had
altijd van die ideeën. Zo had mijn man als
een van de eersten een racefiets gekocht
en ik kreeg er ook een voor mijn verjaar
dag. Daar was ik helemaal niet zo blij mee,
want in die tijd deed niemand zoiets. Ik zei
dat als het donker was, ik het wel een keer
wilde proberen', lacht ze. Met die racefietsen
gingen ze kamperen in Frankrijk en toen Lily
een fiets met meer versnellingen had - 'Waar
ik wel een helling mee op kon' - maakten ze
een tocht van Nederland, via Bazel (Zwitser
land) naar Italië en weer terug. Deels met de
fiets en deels met de trein.
48 Moesson
Moesson #11 Mei.indd 48
