'Het is een speurtocht. Dat vind ik hartstikke
leuk. Je weet nooit waar je terecht komt.'
Geen groepsdier
Drukke agenda
Van 1956 tot en met 2006 maar liefst
180 hits op de voornaam 'Lily' in Onze
Brug, Tong Tong en Moesson. Zoek in
onze gedigitaliseerde
jaargangen op www.moesson.com
'Primitief kamperen is voor mij "in stilte" in
de natuur zijn. Het is bijzonder dat dit nog
kan in Nederland.' Dus pakt ze iedere maand
haar backpack (11 kilo!) weer in met lichtge
wicht tent, kookstel, eten en kleding en gaat
ze op weg.
Lily is graag alleen. Altijd al geweest, maar dan
in het verleden samen met haar man. 'Ook nu
vind ik het fijn om alleen te zijn. Met wandelen
ook. Ik heb natuurlijk wel vriendinnen, maar als
er te veel gepraat wordt tijdens een wande
ling, dan mis ik de stilte.' Ze lacht: 'Het zijn echt
schatten van mensen, maar lopen doe ik dan
toch liever alleen.' Maar er zijn momenten
dat ze juist liever niet alleen is. Met kamperen
bijvoorbeeld. 'Ik heb ergens een keer helemaal
alleen gestaan 's nachts. Dat vind ik niet leuk
en dan ben ik gewoon bang.'
Daarom zoekt ze de groep op, want helemaal
alleen is ook niet alles. 'Dat was best moeilijk,
aansluiting vinden bij een groep als je altijd
gewend bent alleen te zijn. Maar ik heb veel
geleerd op mijn oude dag en veel nieuwe
contacten gelegd. Zeker bij het kampvuur. Elk
NTKC terrein heeft namelijk een vuurkuil, een
ideale verzamel- en ontmoetingsplek.'
Lily en haar man waren altijd sportief - ze
leerden elkaar kennen tijdens de opleiding
voor docent lichamelijke oefening. Haar
kinderen hebben dit meegekregen. Haar
middelste dochter wandelt bijvoorbeeld en
gaat ook regelmatig mee kamperen. 'Vier
jaar geleden kreeg ik gordelroos en toen heb
ik een jaar niet gekampeerd. Het jaar daarop
zei mijn dochter: in januari - dat is trouwens
het hoogtepunt van het jaar - is er een hout
vuurkamp (koken op vuur) en dan ga ik met
je mee en draag ik wat voor je. Sinds die tijd
is ze helemaal verslingerd aan de groep en
als ze kan, gaat ze mee.'
'Het backpacken naar kampeerterreinen is
een maandelijks evenement. Niemand weet
van te voren waar we naar toe gaan. Op een
openbare plek, bijvoorbeeld een busstation,
hangt een rood lint met daarop de volgende
coördinatie. Het is een speurtocht. Dat vind
ik hartstikke leuk. Je weet nooit waar je te
recht komt.' Ze gaat altijd, weer of geen weer.
'Als het beeldje van de eekhoorn (van Eich-
horn, red.) op de tent staat, weten mensen
dat ik er ben.'
Maar denk niet dat dit het enige is dat Lily
doet. Ze zit bij wandelgroepen, gaat kanoën,
ze fietst, ze tennist en ze is drie keer in
de week in de sportschool te vinden. 'Het
tweede weekend van de maand is gepland
voor wandelen, het derde voor kamperen en
dan heb ik nog een vriendin in Amsterdam
die wandelingen organiseert. En als er niets
is, verzin ik zelf wat. Eigenlijk ben ik ieder
weekend wel bezig. Dan kan ik er weer een
week tegenaan.'
Ze heeft onderhand meer kilometers in de
benen dan Forrest Gump, maar aan stoppen
moet ze niet denken. 'Nee, ik wil dit blijven
doen en in beweging blijven. Ik bof dat ik dit
allemaal nog kan, hoewel ik nu een beetje
op mijn leeftijd moet letten. Ik vergeet vaak
dat ik al zo oud ben. Ik ben als de dood dat ik
straks niet meer kan kamperen of wandelen.
Aan de andere kant: als ik het niet meer kan,
ben ik daar misschien wel tevreden mee. Het
is dan mooi geweest.' 0
mei 2009 49
Mnoccnn it1 1 inHH AQ
21.04.09 17-0Q
