Tempo Doeloe
Dazed and Confused
De Voorgalerij
Het Achtererf
50 Agenda
52 Ting Ting
58 Colofon
Moesson mei 2009
53ste jaargang, nummer 11
8 Boeken, cd's, dvd's, sites,
nieuwtjes en lezersacties
10 Vilan in Koempoeland
11 Column Marscha!
14 Interview KANE
21 Uit de kunst Frans Leidelmeijer
over Saskia Vermeesch
23 Brieven Lezers reageren
24 Indonesië Javaanse
wonderboy Ponari
29 Indische schoolfoto
30 Indische perkara's
Verboden liefde in Batavia
33 Indisch gedicht
34 Indisch fotoalbum
35 Poirrié's perikelen
38 Lifestyle Claude Vanheye
fotografeert de eerste generatie
41 Horoscoop
43 Culinair Koken
met Dewi Sri
42 Portret Backpacken
met Lily Eichhorn
Na tijden proberen is het ons gelukt: we
mogen op pad met Nederlands grootste
rockband KANE. Ramona van AT Productions
regelt alles voor ons: wanneer we de kans
krijgen voor een interview is nog de vraag, maar
we mogen wel mee én backstage naar Paaspop
waar KANE hoofdact is én we mogen de dag daarna
ook nog eens mee naar de eerste opnamedag van de nieuwe
KANE-cd in de Hilversumse Wisseloordstudio's - 'dan kan Dinand vast wel
een half uurtje vrijmaken'. Ramona loodst ons overal doorheen: 'Gewoon bij
mij in de buurt blijven, ik regel het wel'. Wanneer we het anders zo pittoreske
Brabantse dorpje Schijndel naderen blijkt in het weiland een complete
rockstad met vijf podia uit de grond gestampt. In twee dagen worden hier
twintig duizend festivalgangers verwacht. De organisatie is top. Hier is iedere
puberende vrijwilliger een professional met een guestlist en echt waar:
binnen nog geen tien minuten hebben we onze felbegeerde armbandjes, is
ons autootje geparkeerd en staan we met een biertje om het scherpe randje
van onze zenuwen af te halen in het backstage gedeelte. We lopen Dazed and
Confused rond - laten we eerlijk zijn - de laatste keer dat Geert backstage
was, was bij Rainbow in 1981 en de laatste keer dat ik backstage was, was
waarschijnlijk bij mijn zesdeklas lagere school afscheidsmusical.
In 1950 kwam mijn vader als jongetje van negen in Nederland aan. Eerst
verbleef het gezin in Vught, later verhuisde het naar Gorinchem. Daar was
een rijtje huizen uit de grond gestampt, ideaal voor Indische repatrianten: de
Jagerslaan. De familie Van Asdonck kwam er te wonen, maar ook de familie
Buijs, de familie Ginis en de familie Woesthoff. Het was elke avond vechten,
volgens mijn vader. Dan was er weer een Indische jongen uitgescholden en
moest de rest van de straat het - vanzelfsprekend - voor hem opnemen. Heel
wat jaartjes later, in 1972, werden er in diezelfde stad twee derdegeneratie
Indo's geboren. De ene, het meisje, schrijft nu dit stukje, en de andere,
een jongen genaamd Dinand werd het belangrijkste exportproduct van
Gorinchem.
Coverfoto: Armando Ello
Marjolein van Asdonck
Hoofdredacteur
mei 2009 5
Moesson #11 Mei.indd 5
21-04-09 17:02
