titel die zijn vrienden hem gaven omdat hij een echte clubhopper is. Eszteca: 'Wat dat betreft ben ik niets veranderd. Het uitgangs punt van dansen is veel trainen. De club (en de straat) is de beste leerschool, dan ga je helemaal op in de muziek en de cultuur.' Eszteca is nu vijfendertig. Denkt de danser al aan settelen? Eszteca: 'Weetje, mensen hebben vaak het idee van: je bent nu dertig, dus nu kun je dit of dat niet meer. Of: je moet nu aan kinderen denken. Maar ik ben niet gelukkig als ik leef naar andermans maatstaven. Ik volg mijn hart. Momenteel reis ik nog te veel om me te settelen, vind ik. Ik heb wel een aantal vaste relaties gehad. Maar deze bezorgden mij alleen maar hoofdpijn en vooral hartpijn. Hoewel ik nu wel erg van iemand ben gaan houden. En kinderen: ik kan goed met ze omgaan. Mijn neefjes willen altijd bij me logeren. Maar zelf kinderen? Nog even niet. Ik ben nog niet toe aan zo'n commitment. Ik voel me gewoon gezegend dat ik werk heb in wat ik leuk vind. En dat ik dat tot nu toe altijd heb kunnen doen. Ik ben God daar iedere dag dankbaar voor!' In Moesson van augustus 2006 praat Eszteca's vader Nippy Noya over zijn leven als liefdeskind van een Japanse officier. Lees het na in onze gedigitaliseerde jaar gangen op www.moesson.com juni 2009 15 niks. Mijn kwaliteiten waren al bekend. De Spice Girls wilden alleen een foto zien. Toen waren de Spice Girls echt een hit, de eerste single ging als een tierelier. Ik werd dus over rompeld door blijdschap.' Eenzaam Eszteca: 'Eind jaren negentig begon ik me een zaam te voelen: Ik was veel in het buitenland, had geen vriendin, zag mijn vrienden nau welijks. Ik was altijd aan het werk als danser. Ik dacht bij mezelf: ik ga niet meer voor het succes. Ik ga voor mijn gevoel, ik wil gelukkig zijn. Ik ben toen terug naar Nederland gegaan en stopte met commercieel werk. Iedereen in de internationale dance-scene schrok van mijn beslissing, ze snapten het niet. Een heel jaar heb ik niks gedaan en voelde me ongeluk kig. Ik moest eraan geloven en zelfs een "echt" baantje als vakkenvuller nemen, want op een gegeven moment had ik geen cent meer te makken. Zelfs geen geld om de elektriciteit te betalen. Zo leefde ik een aantal maanden zonder warm water, gas en licht Het was een hele stap. Ik was van school gegaan, had mijn hele leven gedanst en opeens moest ik ergens een lullig baantje nemen. Maar zo ver zou het Godzijdank niet komen...' Lesgeven Eszteca: 'Mijn broer bracht me op het idee om danslessen te geven. Aanvankelijk leek het me niks, maar ik begon klein: familie en vrienden gaf ik les voor een bescheiden bedrag in een klein studiootje. Ik begon het eigenlijk steeds leuker te vinden. Dertig man werd zestig, zestig werd honderd. Ik huurde altijd een ruimte in een sportschool, dat soort locaties. Maar ik wilde verder, ik wilde iets opbouwen in Nederland. Ik kreeg een lening van de bank en toen kon ik mijn eigen dansschool opzetten. Inmiddels moet ik ook van de huidige locatie weer verhuizen, want het wordt steeds drukker. Zeker na So you thinkyou can dance. Het gaat me niet om bekendheid, het gaat me niet om geld. Tijdens het lesgeven ga ik terug naar mijn roots. En kan ik weer bezig zijn met mijn passie: dansen. In 2003 gaf ik nog les in het breakdancen. Opeens merkte ik: ik word te oud voor die shit, man! Ik voelde mijn knieën, mijn rug! Nu concen treer ik me vooral op staande dans: Hiphop- newstyle, Locking, Krump en Housedance. Ik geef les aan professionals, beginners, artiesten, aan een ieder die het leren wil! De stijlen die ik geef zijn puur. Ik leef ze, kan ze uitleggen, kan de leerlingen de basis en ken nis meegeven en ik geef een stukje cultuur en historie ervan mee. Ook accepteer ik weer meer jobs in het buitenland. Want ik heb nu een solide basis: mijn bedrijf en dansstudio.' Present future Eszteca staat in het Amsterdamse uitgaans leven bekend als de nachtburgemeester. Een Moesson #12 Juni.indd 15 27-05-09

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 15