Polygamie en wurgende contracthuwelijken indonesië O In het voorjaar zijn de balzalen in Jakarta volgeboekt met de sprookjesbruiloften van jonge Indonesische echtparen. Maar achter de weelde en romantiek schuilt een harde wereld van fi nanciële dwang en uitbuiting, ondervinden veel jonge Indo nesische vrouwen. De regering wil nu een einde maken aan de wildgroei van ongeregistreerde contracthuwelijken. Trouwen in Indonesië TEKST JAN LEPELTAK FOTOGRAFIE JAN LEPELTAK/ STOCKFOTOGRAFIE In het koloniaal witte Ambhara hotel in Zuid-Jakarta stromen jonge Indonesiërs en westerlingen naar de zesde verdieping. Een lange gang leidt naar het kleurig versierde zwembad. De bruiloft van Michael en Dewi lijkt het begin van een sprookjeshuwelijk. De 35-jarige Amerikaan en 24-jarige Indonesi sche uit Padang, West-Sumatra, kwamen elkaar drie maanden geleden tegen. Michael werkt bij een internationale hulporganisatie waar Dewi solliciteerde voor een baan. 'Na een maand wist ik het zeker. Dewi is de ware voor me', lacht Michael. Vanochtend was de formele ceremonie in de Cut Meuthia- moskee in de Jakartaanse elitewijk Menteng met familie en kennissen, en natuurlijk de trouwambtenaar. Michael en Dewi kozen ervoor om hun huwelijk te registreren. Formeel is net zoals in Nederland een huwelijk voor de kerk of de moskee verboden. 'Geen nikah siri. We hebben ons huwelijk laten registreren', lacht Michael. Toch kiezen in de praktijk een groot deel van de jonggehuwden nog voor 'nikah siri', oftewel een ongeregistreerd huwelijk in de moskee. Slechts een korte ceremonie in de moskee ten aanzien van een imam is vol doende om het moskeehuwelijk af te sluiten. Kawin kontrak In de heuvels van Puncak, dichtbij Bogor, worden veel contracthuwelijken afgesloten tussen Arabische bezoekers en Indonesische vrouwen. Het voorjaar is het hoogseizoen voor de 'kawin kontrak'. Langs de lange bergweg naar de top van de Puncak stikt het van de reisbureau's met Arabisch geletterde hangborden en spandoeken. Jonge Arabi sche mannen onderhandelen druk met de West-Javaanse winkeleigenaars. 'Huwelijks contracten hebben we hier niet. We verkopen slechts vliegtickets en hotelkamers', zweert de eigenaar van een reisbureautje langs de weg. Ook de andere lokale bewoners vertellen dat het een fabeltje is dat je in het bergplaatsje een vrouw kunt komen uitzoe ken. 'Het zijn gewoon Arabische toeristen die hier met hun gezinnen komen, of jonge Arabische expats die in Jakarta wonen. In het weekeinde verblijven ze in een hotel op de Puncak. Ze houden van de koele omgeving', vertelt meneer Asep, de parkeerwacht in de hoofdweg vol reisbureaus. Naast hotels en restaurants vullen vooral exotisch gekleurde moskeeën de donkergroene heuvelruggen van de Puncak. De oorspronkelijke bewoners zijn strikt islamitisch, en lijken zich te scha men voor de contracthuwelijken-industrie op hun geboortegrond. In maart arresteerde de politie op de Puncak twintig vrouwen die zich aanboden voor kawin kontrak bij Arabi sche mannen. De Sundanese mannen in de achterstraatjes en -gangetjes van de bergplaatsen op de Puncak lijken de schaamte voorbij. 'Eenvou dig. Je kunt hier zo een vrouw uitzoeken', vertelt een jongen. Hij bemiddelt tussen de jonge vrouwen uit West-Java en de buiten landse bezoekers. 'We kennen de trouwamb tenaar en we kunnen het huwelijk zo met alle papieren afsluiten.' De meeste vrouwen zijn arme dorpsmeisjes van begin twintig uit de dorpjes rond Sukabumi, West-Java. 'Twee van mijn vriendinnen hebben wel eens con tracthuwelijken afgesloten met Arabieren. Het betaalt goed, twee miljoen roepiah (circa honderdveertig euro) per week. Gewoonlijk is er dan een afspraak van zes maanden tus sen de Arabische man en het meisje. Je kunt er goed aan verdienen', vertelt de 24-jarige Kokom uit West-Jakarta die als prostituee in het gebied werkt. 'Zelf wil ik geen contract huwelijk. Je kunt dan nergens heen, en hebt nauwelijks vrijheid.' Komnas Perempuan, de Nationale Commissie voor Vrouwen, wil een stokje steken achter de illegale contracthuwelijken. 'Er moet strengere regelgeving komen. Want vrouwen wordt hiermee schade berokkend. Ze worden achtergelaten zonder enige verantwoorde- juni 2009 21 Moesson #12 Juni.indd 21 27-05-09 12:47

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 21