Gekaapt!
Met Gekaapt! levert Robin Raven alweer zijn
derde boek af. Raven maakte in 2006 indruk met
zijn intrigerende debuut, De vloek van Pak, dat
op subtiele wijze de politionele acties een plek in
de kinderliteratuur gaf. Strijd in het regenwoud
speelde zich daadwerkelijk af in de nadagen van
Nederlands-Indië. Beide boeken kregen lovende
kritieken. Gekaapt! vertelt het verhaal van een
treinkaping door vier radicale dierenactivisten.
Hoofdpersoon Simon heeft een seinwedstrijd ge
wonnen en mag met zijn hele scoutinggroep een
dag naar Amsterdam. Dan staat de trein plotsklaps
stil en verlaten veel passagiers op stel en sprong
de trein. De scoutinggroep is compleet overvallen.
De jonge gijzelaars staan oog in oog met onver
draagzame activisten die niet schuwen om geweld
te gebruiken. Of wel? De zenuwslopende tijd die
de gijzelaars en kapers met elkaar doorbrengen
is spannend en realistisch geschreven. Raven is
een rasverteller, die de lezer meeneemt naar een
spannende ontknoping. De dialogen zijn sterk. Het
lijkt misschien flauw om in dit verband te zeggen,
maar Gekaapt! leest als een trein. Het is in een
vloek en een zucht uitgelezen. Enig kritiekpunt is
dat sommige personages niet echt een 'gezicht'
krijgen, waardoor het lijkt of ze een beetje aan de
zijlijn staan. Dat is niet storend, maar daardoor
vergeet je soms dat er acht gijzelaars zijn. Gekaapt!
is desalniettemin een meer dan geslaagd boek dat
kinderen vanaf tien jaar zeker zullen verslinden.
(Patrick Wouters)
Gekaapt!
Door Robin Raven
Van Goor: 134
pagina's
ISBN 978 90 475
0871 7
Prijs: 12,95
Marscha Holman is 26 en gaat iedere maand op zoek naar het
Indische - of toch niet - in zichzelf en anderen.
juni 2009 7
Mensen vragen wel eens aan mij of ik familie in
Indonesië heb. Dat lijkt ze op de een of andere manier
logisch. Ik antwoord dan braaf: 'Ja, ik heb een nichtje
op Bali.' Wat ik er niet bij vertel, is dat dat nichtje
volbloed Nederlands is. Zij is namelijk de dochter van
de broer van mijn Nederlandse moeder. De volgende
vraag is dan bijna altijd: 'Ben je er zelf ooit geweest?'
En nee, ik ben er dus nog nooit geweest, net zo min als
mijn vader overigens. Ik wilde best, maar het kwam er
nooit van. Ik wilde liever met mijn vriendinnetjes naar
Spanje of ik had te weinig geld, of ik moest een bache
lorscriptie afmaken, of ik had net een nieuw poesje
dat ik niet alleen wilde laten, of ik wilde wel met mijn
kersverse vriendje, maar die was er dan net al geweest.
Van die dingen. Sowieso ben ik niet zo'n avonturier
en bovendien, als ik op vakantie ga wil ik liever naar
Engeland. Ik verdwaal liever in oude stadjes, dan in de
jungle en ik hou meer van bier dan van kokosmelk.
Eens in de zoveel tijd mompelt mijn vader dat we
eigenlijk eens samen zouden moeten gaan. Maar al
lebei haten we mensen die praten of 'lekker terug naar
je roots' (want dat zeggen mensen dan als ze over ons
plan horen) en over avonturiers gesproken; mijn vader
komt bij voorkeur niet buiten de A10 en als hij eens er
gens heen gaat, wil hij in dure hotels met een minibar
en een zwembad en dan vind ik dat weer saai. Ik zie
ons dus nog niet zo gauw aan het Tobameer zitten.
Hoe dan ook; dat ik niet in Indonesië ben geweest vin
den mensen vaak vreemd. Ik vind het zelf niet gekker
dan het feit dat ik nog nooit in Rusland ben geweest.
Of misschien vind ik dat zelfs wel gekker, want ik heb een Rus
sische naam en het is dichterbij. Toch vond ik het wel opmerkelijk
toen mijn moeder vorig jaar een reisje naar Indonesië boekte
en zelfs daar kon ik net nog wel de humor van inzien, maar nu
ik vanochtend mijn zusje op het vliegtuig naar Denpasar zette,
werd het me opeens te gortig. Mijn zusje! Mijn niet-Indische
allerliefste kleine zusje! Alleen! Naar Bali! Ze heeft natuurlijk
wel gevraagd of ik meeging, maar ik had weer een of ander slap
excuus.
Het zijn nu net de 'malaysia airlines crazy days' en ik ben nog wat
labiel door het afscheid nemen van mijn lieve Sammetje. Zal ik
nu dan eindelijk...?
(Wordt vervolgd)
Moesson #12 Juni.indd 7
27-05-09 12:46
