Brieven
van de lezer
Geen kwee mangkok
Indisch-zijn
Verloskamer
Indischegeestigheid
DagjeTong Tong Fair
Joyce Cohen, Hilo (Hawaii)
GraagwilikVilanvande Looeencompliment
geven voor haar column. Ik geniet elke keer
weervanhaarverhaal, zo heerlijkrecht door
zee en ik zie het allemaal voor me. Ik heb
haar tweekeermogen meemaken: eenkeer
bij onze Indische soos Matahari in Groningen
en de andere keer bij de Bandoeng mulo
reünie in Bronbeek. Heel verfrissend! Ook
mijn compliment voor het maandblad waar
ik toch al meer dan dertig jaren van geniet.
Het is mijn lijfblad geworden. Ik heb het zien
groeien, mooier worden, maar ook het feit dat
onze 'ouderen' - waar ik zo langzamerhand
ookbijga behoren-niet vergetenworden. Bij
onze soos houden we ook de oudsten in ere,
maar delaatste tijddansenookdekleintjes
met hun moeder mee! Ik merk dat de jongere
generatieweeropzoekgaat naarhunroots
en dat doet me zo goed; merk het ook bij onze
kinderenenzonuendan bijeenkleinkind.
Het feit dat een kind na 45 jaar ineens vraagt
hoe je vanillestroop maakt omdat het nergens
in de winkel te koop is. Of de vraag naar
selassi, die wollige pitjes in de stroop, of hoe
tjendol gemaakt wordt. Dit hoort allemaal bij
het Indisch-zijn. Het is goed om dat nog mee
te kunnen maken.
Maudy Angenent-van Raemdonck, via e-mail
Sobats, hierbij tweefoto'svandeverloskamer
in het toenmalige BPM-ziekenhuis te Sanga
SangaDalam, Borneo (Kalimantan). Dezeis
nog authentiek uit de jaren twintig van de
vorigeeeuwenwordt nogsteedsgebruikt.
Wellicht zijn er mensen die dit erg leuk
vinden. Familie van mij heeft deze foto's
genomen in 2006 en gesproken met een van
de verpleegsters aldaar. Mijn zusje Tineke
2004) en ik zijn hier geboren en wel in resp.
1933 en 1935, gehaald door dr. Tilung. Mijn
ouders hebben er gewoond van 1927 (vader
alleen) en samen van 1932 tot en met 1937
en van 1947 tot en met 1953. Naam ouders:
Klaasen Mies Seubring, beideninmiddels
overleden.
GerryHaan-Seubring, Purmerend
Ik was onlangs op een reünie, ik vertel niet
welke, waar een manuit het gezelschap mij
een verhaal vertelde. Mijn gesprekspartner
de verteller, een slanke, virale, geestige,
welbespraakte en sportieve 70-plusser was
kort geleden gevallen met zijn racefiets en
had daarbij zijn sleutelbeen en enkele ribben
gebroken. Zowaar niet niks. Op de vraag van
een kennis hoe het nu met hem ging, gaf hij
als antwoord: 'Ik kan nu weer mezelf tjebok'.
Betul itu, dit antwoord verklaarde alles over
zijn actuele toestand. Maar dit begrijpen na
tuurlijkalleen maarIndo's,toch.Ma'afsobat,
voor het lenen van je anekdote. Ik vond dit
zo'ngeweldigverhaalenmoest dit typisch
Indische taalgebruik delen met anderen.
George Welborn, DenHaag
Het was tweede Pinksterdag, de laatste dag
van de Tong Tong Fair, voorheen Pasar Malam
Besar. We hadden er erg naar uitgekeken,
maar niet eerder de tijd kunnen vinden dan
de laatste dag. Een geweldig evenement. Bij
de ingang kon je de oosterse sfeer al proeven
en ruiken! Met onze boekoe pienter op zak
gingen we aan de slag. Via de boekhandel
Van Stockum naar het Bintang theater. Snel
even het optreden van Bubblin' Toorop Trio
meepikken. Geen tijdvooreen uitgebreide
lunch, maar met een lemper en tjendol in de
handnaarhet volgende evenement. Tussen
door nog even naar de Grand Pasar om wat
oleh-olehvoordekleinkinderen te kopenen
een aurafoto te laten maken. In de tussentijd
konden we ook genieten van de uitvoeringen
op het Tong Tong podium. Om 16.00 uur naar
het Bibittheater naar 'Ciung Wanara, een
Javaanse legende', door Ingrid Dumpel. Aan
gesloten de theatermonoloog van Yvonne
Keuls over de residents-weduwe mevrouw
Van Leeuwenburgh. Prachtig voorgedragen.
Tevenswaren de voorstellingen erg goed
voor de vermoeide voeten! Via het Indone
sische paviljoen naar de Eetwijk-west om de
lekkerste saté kambing te gaan proeven! Het
waseengeweldige dag. Bedankt Moesson,
voor de gewonnen toegangsbewijzen!
JozenMieke Bruggeman, Best
Mag ik reageren op het recept van kwee
mangkok in het juninummer van Moesson
Dit is namelijk niet het recept van kwee
mangkok, maar gewoon van roti koekoes
(maar dan kleintjes). Kwee mangkok wordt
niet bereid met cacaopoeder er bovenop
en ook komt in de originele kwee mangkok
geen vanille voor. Wat ik me kan herinneren
isdat kwee mangkok wordt bereid met rijst-
meel en in drie kleuren voorkomt: rose, wit
enbruinen niet vermengd met andere kleu
ren. Het wordt wel gestoomd en vervolgens
opgediendmet verse geraspte klapper.
juli 2009 19
Moesson #1 Juli 2009 PIM.indd 19
