voorpublicatie O lifestyle O En iedereen bleef maar staan kwekken. Pas morgen bij het opruimen ontdekten ze hier in deze dure verstelbare stoel een levenloos bundeltje botten in een wit pak met gele vlekken. En dan gaan ze vragen wie hem voor het laatst gesproken heeft. Tante met schort wijst naar mij. Ik stotter dat ik tien minuten bij hem stond, dat hij stil bleef liggen en dat ik vervolgens weg ging om iets te eten. Ze vragen: 'Waarom heb je niemand gewaar schuwd? Waarom heb je niks gezegd?' Ik rukte aan zijn mouw. 'Oom Piet!' Plotseling schoot hij omhoog. Ik liet het pasteitje uit mijn handen vallen. Zijn hoed viel op de vloer. Hij blies als een wilde kat. Een paar druppels spuug spetterden in mijn gezicht en ik zag een glimp van zijn tanden- loze mond. Zijn tandvlees zag er grijs uit. Hij viel meteen weer terug en begon te snurken. Mijn hart bonkte door heel mijn lijf. Ik keek om me heen. Er stond niemand meer in de serre. Met bevende handen raapte ik de witte cowboyhoed van de grond en legde hem terug op zijn gezicht. Ik pakte de pastei op, ging in de hoek van de serre zitten en nam een hap van de snack. Misschien moest ik gaan kijken waar pa en ma waren. Die zaten natuurlijk nog steeds te kletsen met het echtpaar Van Hul. In Marvin had ik ook geen zin. Die snuffelde in ander mans huis altijd tussen de platencollectie, dat kon hij uren volhouden en dan mompel de hij onverstaanbare dingen of hij neuriede vage wijsjes. Ik veegde mijn mond af en liep weer naar oom Pietje toe. Ik wipte zijn hoed een stukje omhoog en bekeek zijn gezicht. Een klein gerimpeld gezicht. Hij leek op een pasgeboren baby. Met Elvis opgetreden, ja ja... Er zat geen noot muziek in deze man. Hij snurkte zelfs uit het ritme. Wat deed ik hier bij deze oude slaapkop? Ik kon beter nog zo'n lekker pasteitje gaan halen, of kijken of er al loempia's waren of spekkoek. Ik probeerde het nog één keer. Ik fluisterde: 'Als u nu niet wakker wordt dan geloof ik nooit van mijn leven dat u met Elvis op een podium heeft gestaan.' Er kwam geen reactie. Ik liep weg. Maar toen ik net de serre uitliep hoorde ik juli 2009 33 Moesson #1 Juli 2009 PIM.indd 33 23-06-09

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 33