Het verhaal van Joop Nahuijsen portret Lange tijd hield Joop Nahuijsen (Soerabaja, 1942) zich verre van alles wat Indisch is. Indisch was voor hem synoniem voor nostalgie en tempo doeloe. En daar koop je niets voor, weet hij. Je moet in het leven vooral vooruit kijken, daar gaat het om. Maar zo gemakkelijk laat het Indisch verleden zich niet afschepen... Verwerkt verleden DOOF MARK LODERICHS FOTOGRAFIE ED SELHORST/ PRIVÉ-ARCHIEF JOOP NAHUIJSEN Geduld 'Konsultan teknik Perkeretaapian bersertifi- kasi', staat er op zijn visitekaartje. Kernach tiger kun je het niet zeggen. 'Wij doen alles met rails, behalve gordijnrails', grapt Joop. In het pand van zijn ingenieursbureau Ing.Rail BV Netherlands te Den Bosch is zijn kamer ingericht als een Indonesisch kantoor. Aan de muur achter zijn bureau hangt een groot schilderij van Joops Soendanese vrouw Evie Mariani en verder overal grote kaarten van de eilanden Java, Sumatra en Kalimantan en een overzichtskaart van de hele archipel. Het zijn moderne kaarten. Vanuit Jakarta verspreiden zwarte dunne lijntjes zich over Java. Ze staan voor het spoorwegennet en met kleine witte pijltjes worden de lokaties aangegeven, waar Joops bedrijf actief is. Op Midden-Java neemt hij samen met een Japans ingenieursbureau deel aan een aan besteding voor de verdubbeling en vernieu wing van de oude spoorlijn Kroya-Kutoarjo (80 km) uit de Nederlandse tijd. Op Sumatra en Kalimantan voert hij voor buitenlandse en lokale investeerders technische, economi sche en financiële haalbaarheidsstudies uit voor de aanleg van nieuwe spoorlijnen ten behoeve van steenkooltransport. Het in 2005 opgerichte ingenieursbureau PT. Ing. Rail Indonesia houdt kantoor in Bandung en Jakarta. Het bedrijf opereert als de Indo nesische vestiging van het gelijknamige Ne derlandse bedrijf, dat Joop acht jaar geleden begon. Het is een succesvol bedrijf. Het is het eerste Nederlandse (Indonesisch erkend en gecertificeerd) rail-ingenieursbureau in Indo nesië. De Nederlandse vestiging is dan weer het best gekwalificeerde en gecertificeerde ingenieursbureau dat werkt voor ProRail. In Indonesië is Joop dus nog niet zo lang actief. Joop: 'Wie in Indonesië zaken wil doen, moet vooral geduld hebben', doceert hij. 'Wel is het altijd verrassend, als je werkt met Indonesiërs. Zowel positief als nega tief.' Sumatra en Kalimantan hebben grote voorraden steenkool van hoge kwaliteit, die relatief eenvoudig in dagbouw gewonnen kunnen worden. Joop rekent ons uit de losse pols voor, hoe zo'n project er cijfermatig uit ziet. 'Stel, je wint zoveel ton per dag, er gaat zoveel kuub in een treinwagon, maal zoveel wagons, dan kun je zoveel ton dagelijks afvoeren.' Als hij voor een ander project een vergelijkbare rekensom maakt en vraagt hoe veel ton er dagelijks afgevoerd kan worden, kijk ik hoopvol naar de fotograaf. Die staart aandachtig naar het plafond. Rottijd Bij de grote kaart van Java vertelt Joop over zijn jeugd. Als ik hem naar zijn geboorte plaats vraag, legt hij zijn vinger op Surabaya. 'Hier ben ik geboren op 27 augustus 1942.' Hij valt even stil. Dan wijst hij met zijn vinger naar een stip op de Javazee. 'En hier is mijn vader omgekomen. Precies zes maanden vóór juli 2009 43 Moesson #1 Juli 2009 PIM.indd 43 23-06-09 17:14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 43