Brieven
van de lezer
Re: Opa Zentgraaff
geen bullebak
Re:Buitengesloten
De jap die berouw toonde
Searchingfor Akki
Marscha, kokosmelk en
selamat siang
Naar aanleiding van het commentaar van de
kleindochtervanH.C. Zentgraaff, mevrouw
Anne M. Koch geb. Brinkman, wil ik haar een
hart onderderiemsteken. Onlangshebik
voor de zoveelste keer het boek over Atjeh
van haar grootvader gelezen. Heel objectief
belicht hij de Atjeh oorlog van zowel de Ne
derlandse zijde als die van de Atjehers. Van de
officiers tot de gewone soldaat, de machtige
familie De Tiro, de vrouwen, de onbekende
Beer (de dwangarbeider die zijn straf uitzat);
allen kregen een plaats in zijn boek. Hulde! In
feitebiedt de inhoud van dat boekeen kijkje
in de ziel van de heer H.C. Zentgraaff.
Joop F. Limahelu, Ridderkerk
In Moesson van juni 2009 las ik de ervarin
gen van de heer Kiepe. Jammer, want mijn
ervaringen met Moesson, als 'totok' zijnde, zijn
toch wel heel anders. Ik ben wel jonger en van
na de oorlog (1948 in Soerabaja geboren), maar
mijn ouders zijn rasechte Amsterdammers,
die vóór de oorlog naar Indië zijn getrokken en
zo blank zijn als wat. Beide ouders en 2 zusjes
hebben het kamp overleefd en na de oorlog
(via Zuid-Afrika) weer teruggegaan naar Ne
derland. We hebben tot en met augustus 1958
in Surabaya gewoond en ik heb er heel goede
herinneringen aan. Ik voel me heel erg senang
met de verhalen, belevingen, recepten en foto's
in Moesson en wil jullie vooral vragen op deze
voet door te gaan. Ik mag geen reclame maken,
maar ik geniet met andere gelijkgestemden
(waarvan maar een paar totoks) iedere dag in
een mailgroep (Tempo Dulu) van SeniorWeb!
Joke Groen (via e-mail)
Op 15 augustus herdenken wij onze geval
lenen uit de Tweede Wereldoorlog. Voor velen
van ons lijkt dit lang geleden en is de pijn wel
weg, maar de wonden zijn nog niet helemaal
genezen. Er was veel leed binnen de kampen en
buiten de kampen. Nu de herdenkingsdatum
nadert, denk ik terug aan een gebeurtenis in de
jaren zeventig. Mijn oom Vic Mensingh werd in
het jappenkamp regelmatig en flink toege
takeld door een bewaker, zodanig dat hij er
blijvend letsel aan overhield. Oom Vic woonde
na de oorlog in Amsterdam en overleed in 1975.
Een paar jaar na zijn dood kreeg Oom George,
een broer van Vic, onverwacht
visite van een Japanner,
die zich voorstelde als de
toenmalige bewaker. Aangezien
Vic al overleden was, is de Japanner op
zoek gegaan naar directe familie van Vic
en heeft hij zich veel moeite getroost om
George te vinden. De reden van het bezoek
was dat de Japanner berouw had van zijn
daden in het kamp en vergiffenis wilde vragen
aan Vic. Aangezien Vic al overleden was, vroeg
hij dit toen aan zijn broer George, die zijn
verzoek inwilligde. Inmiddels is ook George
overleden. Wij vonden dit een mooie en ont
roerende daad van die man, die ruim dertig
jaar na de oorlog helemaal uit Japan kwam
om zijn daden recht te zetten. Het is nooit te
laat voor berouw en ook goed te weten dat er
ook - al is het achteraf - goede Japanners zijn.
Zo kan het dus ook!
ArmandMensingh, Dordrecht
My name is John Pollock. My father, Walter
Pollock, originally from Scotland, was a mem
ber of the Federated Malay States Volunteer
Force (FMSVF) who was captured at Singapore
in February 1942 and then became a Prisoner
of War (POW) working on the Thai-Burma
Railway. Amongst the items that my father
kept of his time as a POW on the railway was
a cartoon entitled 'Crookery Nook' (attached)
which is of my father (he is the one tossing
the sausage in the bottom right hand of the
picture) and fellow officers my father knew
in November 1944 at the hospital camp of
Nakhon Pathom, Thailand. The cartoon was
drawn by a Dutch POW with the pen name
'Akki'. I have recently visited an Australian
POW who worked in a canteen that my father
was in charge of at Nakhon Pathom. The
Moesson #2 Aug 2009.indd 51
Australian POW indicated that 'Akki', along
with other Dutch POWs, worked in the same
canteen.When liberation came, the Austra
lian POW acquired other cartoons by this
Dutchman which were stuck on the canteen
noticeboard (another example attached). I
was wondering if any Moesson-readers may
have heard of 'Akki' or if there is any further
information about him or about Dutch
artists/cartoonists who were POWs during
the war in Thailand or Burma, or in particular
in Nakhon Pathom. I can be contacted via this
email address if anybody has information to
share: rosspoll@iimetro.com.au
John Pollock
Marscha zegt meer te houden van bier dan
van kokosmelk. Gelijk heeft ze. Kokosmelk is
eigenlijk niet drinkbaar, veel te zwaar; maar
verdund, zoals in cendol, kan het wel. Ver
moedelijk bedoelt zij kokoswater, wat beter
vergelijkbaar is met bier. Kokosmelk (santen)
wordt gemaakt van geraspte en uitgeknepen
klapper. Kokoswater is het heldere vocht in
een klapper en dat is heel goed drinkbaar. In
Holland wordt vaak kokosmelk en kokoswater
verwisseld. Men weet blijkbaar niet be
ter. Marscha krijgt het bericht 'Selamat siang!'
Dat zou goedendag betekenen. Nee, 'selamat
siang' betekent 'goedemiddag'. Het kan wel
als goedendag gebruikt worden, maar beter is
het de vierdeling, zoals hieronder, toe te pas
sen: selamat pagi is goedemorgen, selamat
siang is goedemiddag (van 11-15 uur), selamat
soré is goedemiddag (van 15-19 uur) en sela
mat malam is goedenavond (na 19 uur).
DeIndonesiërs zijn te beleefd om je te ver
beteren, daarom is het goed te weten welke
wensje uit.
Henk Horn, Bergen (NH)
augustus 2009 51
