gen. Dat heeft haar later ook geholpen.' 'Tijdens de oorlog, toen Anda al deel uit maakte van de geweldloze verzetsgroep De Groot, is ze verhuisd, want ze was nogal slordig. Ze liet bonboekjes slingeren en andere vervalste papieren en dat was niet verstandig, omdat de fietsenmaker een NSB- er was. Ze vond toen onderdak bij de familie Hendriks in de Granietstraat. 'De Groot' was de verzetsnaam van Gerrit Boekhoven. Zijn assistente en geliefde Dinie Aikema werd mevrouw De Groot genoemd. Boekhoven had een drukkerij, dus dat was makkelijk als je bonnen en persoonsbewijzen wilde verval sen. Anda distribueerde die bonnen; ze typte ook illegale vlugschriften uit. De bonnen waren bestemd voor mensen die het slecht hadden, die onderduikers verborgen. Er wordt gezegd dat Anda op de dag van haar arrestatie net een vierjarig joods meisje naar een onderduikadres had gebracht, maar noch de naam van het meisje, noch het onderduik adres zijn bekend.' Ziet U haar daar lopen in haar schamele kleding en op haar afgetrapte schoenen, haar eeuwige tas om de nek, een glimlach op haar gezicht? Ze moet zeker aan wat prettigs denken, ze kan nog een mens helpen. Ze lacht niet om de kleinzielige wereld om haar heen; anderen lachen wel om haar uiterlijk, niet we tende, dat daar een van de grootste mensen loopt; want vrienden, helpen om te helpen, zonder eigenbaat, zonder op eerbetoon te rekenen, is zeldzaam. Om een eenvoudig voorbeeld te noemen. Wanneer zij nu nog leefde, zou zij een NSB-er, die in nood verkeerde, zeker helpen; ik geloof zelfs, dat zij de menschen die haar gemarteld hebben, nog zou helpen, wanneer ze haar dat zouden vragen. Haar vertrouwen in het goede van de mens was geweldig groot en haar ge voel voor vrijheid en onafhankelijkheid, voor waarheid en rechtvaardigheid was zo sterk ontwikkeld, dat zij zelden begrepen werd. (Huisgenoot Karel Hendriks over Anda in de oorlogsjaren) Vincent: 'Anda is verraden door een Nederlan der, Karel Mans, nota bene geboren in Indië. Hij heeft zich voorgedaan als parachutist die uit Engeland kwam om te spioneren. Met dat verhaal en de Indische connectie wellicht, heeft hij Anda zo ingepalmd dat ze hem mis schien haar huis heeft laten zien en dingen heeft verteld. Ik heb e-mailcontact gehad met de zoon van Mans, die beweert dat zijn vader na de oorlog is gerehabiliteerd en zelfs een onderscheiding heeft ontvangen, maar daar heb ik nog geen bewijzen van gezien. Karel Hendriks, de vader in het gezin waar Anda verbleef, heeft op papier vastgelegd dat op 27 december 1944 een ploeg van vier mannen het huis binnenviel en belas tende papieren aantrof. Ze hebben op Anda gewacht, die nog een papiertje in haar mond heeft gestopt en doorgeslikt. In de houd greep is ze toen weggevoerd. Zij heeft bewust gedaan alsof zij heel belangrijk was, alsof de hele organisatie om haar draaide. Daardoor heeft het vrij lang geduurd, ongeveer een maand, voordat Ger rit Boekhoven en Dinie Aikema zijn opgepakt. De laatste is doorgeslagen en heeft iedereen verraden. Anda heeft niets gezegd, ondanks dat zij vreselijk is gemarteld. Er is een web site waarop het Scholtenhuis - waar Anda en anderen zijn verhoord en gemarteld - virtu eel is nagebouwd: www.scholtenhuis.nl Te zien is dat de mishandelde Anda soms in een kast in de verhoorkamer werd opgesloten.' Men bewerkte haar met gummistokken, keer op keer, totdat de huid van haar rug zwart zag van de onderhuidse bloedingen; als ze in zwijm viel, stuurde men de daartoe opgehitste honden op haar af, en als ze dan weer was bijgekomen, viel de gummistok opnieuw. Men stopte Anda afwisselend in hete en koude baden; en op al deze folteringen volgde dan een verblijf in de donkere strafcel, dagenlang zonder eten of drinken. (Ooggetuigeverslag in Het Parool, 21 juli 1945) Vincent Kerkhoven vertelt: 'Eén van de beu len in het Scholtenhuis heette Sleijfer, een Nederlander met een alcoholprobleem. Vlak voordat de Canadezen binnenvielen, werd hij bang voor mogelijke represailles als Anda tegen hem zou getuigen. Hij heeft de Duitser Anda tijdens haar studententijd in Groningen. Moesson #2 Aug 2009.indd 57 29-07-09 10:55

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2009 | | pagina 57