interview O
Michael Mols (38) zette dit seizoen definitief een punt achter zijn profcarrière. Maar zijn
weergaloze doelpunten voor clubs als FC Utrecht, Glasgow Rangers en Feyenoord staan
ons nog helder voor de geest. Jet Sol zocht hem op en sprak met hem over zijn carrière
en natuurlijk zijn Indische link.
is the name,
scoring goals is his game
De deur wordt opengedaan door Nino, de tienjarige zoon van Michael
en Jane Mols. In een niet te missen knaloranje, Nederlands elftal
tenue. Ik kijk in een ondeugend snoetje met een paar sproetjes (vast
van zijn vader). Mooi ventje. Zodra Nino zich omdraait en de gang
inloopt, zie ik met grote letters Van Persie op de achterkant staan. Ik
kan een glimlach niet onderdrukken.
Michael Mols staat in de keuken, oogt vriendelijk en ontspannen. Hij
staat te klooien bij de koffiemachine. Stelt me meteen voor aan zijn
vader die in de woonkamer zit. Vader Mols is een karakteristieke, keu
rige, oudere Indischman. Daar heb ik een zwak voor. Ik herken mijn
eigen vader, zijn broers, mijn ooms. Hoor het ontwapenende accent.
Dat is mooi, denk ik. Misschien kan ik vader Mols bij het gesprek
betrekken. Drie generaties bij elkaar! My lucky day. Later blijkt dat
Michael in verband met dit interview zijn vader erbij heeft gevraagd,
omdat hij niet zoveel weet over Indië. Zijn vader als vraagbaak achter
de hand wilde hebben. 'Hij weet alles!', verklaart Michael over zijn
DOOR JET SOL
FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO
vader. En met die opmerking maakt de onlangs gestopte profvoetbal
ler meteen een winnend doelpunt bij mij.
Wat is een Surinamer?
'We hebben Michael niet opgevoed met Indische verhalen', vertelt va
der Mols. 'Bewust niet. We woonden in Nederland tenslotte. Dat geldt
ook voor de Indische geschiedenis. Alleen de leuke verhalen. Niet wat
we meegemaakt en gezien hebben in de jappenkampen en tijdens de
bersiap. Daar wil je je kinderen niet mee opzadelen. Daar heb je het
niet over. Dat zijn dingen die hou je voor jezelf, ook al vormen ze je.'
Michael en Jane, die er ook bij is komen zitten, zouden dat zelf ook
niet doen; je kind vertellen over zwarte dingen uit het verleden. 'De
generaties die opgroeiden in Nederland zijn vrijer. Meer open. Wij
kunnen makkelijker uiten, hebben het hier makkelijker gehad. Maar
al die oude Indische verhalen sterven wel uit op deze manier, dat
is zonde.' Op de vraag of Michael bewust bezig is geweest met zijn
Indische achtergrond is hij heel duidelijk: 'Nee'.
september 2009 13
Moesson #3 september 2009.indd 13
26-08-09 09:31