portret O
Amerindo Hetty van der Kreeke-de Sera over haar leven in twee werelden
Ze heeft een passie voor film, reizen en Indisch-zijn. Woont
in Amerika en zomers in Nederland. Hetty is met haar 66
jaar drukker dan menig twintiger. 'Op ons balkon hier en
in Miami staan geraniums, om onszelf te blijven herinne
ren dat we weigeren om "achter de geraniums te zitten".
Behalve dan op deze manier.'
Voordat ik het
wist, was ik weer
een Indisch meisje
DOOR DENISE LAPPAIN
FOTOGRAFIE GIJS GEMKE
'Kun je het je voorstellen? Dat je in 1966
tegen je ouders zegt: ik ga naar Amerika,
m'n vriendje achterna. We hadden elkaar
net leren kennen en hij wilde een jaar naar
Amerika om te kijken hoe het er daar aan toe
ging. Ik zei, dat moet je doen. Na een jaar zei
hij dat hij nóg een jaar wilde blijven. Kom je
ook, vroeg hij. Dat is 43 jaar geleden en we
zijn nooit meer weggegaan.
Tegen mijn moeder - mijn vader leefde toen al
niet meer - zei ik dat het wel goed zat en dat
we na aankomst zouden trouwen. Op 7 april
1966 kwam ik in New York aan en hij haalde
me op van het vliegveld. We zijn gelijk aan
onze huwelijksreis begonnen. Via Philadelphia
en Washington kwamen we in Gainsville,
Florida aan. Op 16 april trouwden we.'
We blijven
'In 1967 gingen we naar Californië waar we
anderhalf jaar woonden, onze eerste zoon
werd daar geboren. We waren namelijk hele
maal niet van plan om voor altijd in Amerika
te blijven en dan is het leuk als je in zoveel
mogelijk staten bent geweest. We gingen
terug naar Florida, waar nummer twee gebo
ren werd. Inmiddels waren we vijf jaar verder,
tijd om naar huis te gaan. We gingen een
zomer naar Nederland waar het zes weken
lang regende. De beslissing was makkelijk,
we blijven in Florida. Toch heb ik nooit het
gevoel dat ik Nederland vaarwel heb gezegd.
Ik ben niet echt geëmigreerd en ben na al
die jaren in Amerika nog steeds Nederlander.
Ieder jaar zijn we bijna drie maanden in Ne
derland. Vandaar dat we ook sinds 1986 een
flatje hebben in Den Haag.
Toen mijn jongste zoon vijf was, ben ik als
reisagente gaan werken. Dat leek me leuk,
ook omdat ik dan regelmatig eventjes terug
naar Nederland kon. Er waren natuurlijk
meer leuke reisjes die je als agent maakte. Zo
werd ik, na 25 jaar, in 1976 gevraagd om naar
Jakarta te gaan. Maar wel met Japan Airli
nes... Toen dacht ik wel even: Japan Airlines?
Wait a minute! Waar ben ik mee bezig?
Het was emotioneel om weer terug in Indo
nesië te zijn. Het is toch je geboorteland. De
geur van kretek, het geluid van de bamiman.
Het was bijzonder. Daarna ben ik nog twee
keer geweest, maar niet met de kinderen en
daar heb ik erg veel spijt van. Daarom wil ik
ze nu graag allemaal een keer mee naar In-
september 2009 43
Moesson #3 september 2009.indd 43
26-08-09 09:34
