interview
De Crazy Rockers bestaan 50 jaar. Vanuit de huiselijke sfeer in de kleine contractpensi
ons, belandt de band prompt in Duitsland, waar de Indorock wordt geperfectioneerd.
Veel later spelen ze in de Verenigde Staten en Indonesië. Bandlid Woody Brunings (71)
over dit 50 jaar durende rock-'n-roll avontuur.
In den beginne
Richting Deutschland
DOOR MARVIN STRUISVLUGT ARMAND MENSINGH
FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO PRIVÉ-ARCHIEF WOODY BRUNINGS
12 Moesson
Moesson #4 oktober 2009.indd 12 23-09-09 12:14
Woody Brunings van de Crazy Rockers komt
naar Moesson, helemaal vanuit Sneek. Als ver
rassing heeft hij zijn oude baas uit Duitsland
meegenomen. Jürgen 'Neffie' Neumann, de
oud-eigenaar van de Berlijnse jazzclub Die Ba-
dewanne. Woody lijkt helemaal geen 71, draai
dat getal maar om. Vol passie en alsof het gis
teren is gebeurd, vertelt Woody over zijn wilde
jaren, die klinken als een jongensdroom.
Woody vertelt over het ontstaan van de Indo
rock; in de contractpensions, bij elkaar thuis.
De Indische jongens kennen de Amerikaanse
muziek al van de radio in Indonesië, ze heb
ben een voorsprong op hun Nederlandse
leeftijdsgenoten. Ook Woody en consor
ten beginnen te tokkelen. Woody leert de
Surinaamse Hindoestaan Sydney Rampersad
kennen. Sydney hoort Woody 'Maria Helena'
en dat soort nummers spelen. 'Klotemuziek!',
is zijn botte commentaar. 'Rock-'n-roll, dat is
de toekomst!' Zo gezegd, zo gedaan. Woody
en Sydney trommelen een paar Indische en
Nederlandse vrienden op en de Crazy Rockers
zijn geboren.
In '59 krijgen ze hun eerste 'gig' aangeboden
op het podium van La Gaité op de Grote
Markt in Den Haag. 'Een bandbus hadden
we niet, dus gingen we op de fiets, de hele
installatie meezeulend. We verdienden daar
een topgage: 15 gulden voor het hele week
end', aldus Woody. 'Maar het was voor mij
een bijzondere belevenis. Voor het eerst op
een podium applaus krijgen van het publiek.
Dat was heel iets anders dan tussen de
schuifdeuren voor ooms en tantes.'
De Crazy Rockers beschikken over uitzon
derlijke mimische vermogens. Dit valt ook
de Belgische impresario Rinus Vlasselaar op.
Woody: 'In Duitsland stond men te springen
om live acts, door de opkomst van de rock-
'n-roll. Daar bestonden geen rockbandjes,
omdat Engels jarenlang verboden was.' Syd
ney, de onbetwiste bandleider van de Crazy
Rockers, weet de rest van de jongens over te
halen door West-Duitsland te gaan toeren.
Woody: 'Banen en studies werden opgezegd
en we stortten ons in het ongewisse.'
De vroeg-Indische rock-'n-roll is ongecom
pliceerd en ongepolijst. Woody: 'Vooral de
Duitse meiden smolten gewoon weg bij de
erotisch getinte optredens.' Deze onge
polijste rock legt ver van huis en haard, in
kleine onooglijke rokerige bars, de basis voor
de nieuwe Indische rockstijl, die later tot
Indorock wordt gedoopt. Het duurt niet lang
voordat de Crazy Rockers met hun eigenzin
nige interpretatie van de Amerikaanse rock-
'n-roll een groot deel van het West-Duitse
publiek in de ban houden.
Woody: 'De contracten lagen voor het uitzoe
ken en de gages stegen per maand. Maar...
vloeiden ook even snel weer je "brieftasche"
uit aan grote auto's, dure versterkers en
gitaren!' De Crazy Rockers palmen het Duitse
publiek moeiteloos in met hun ruige show.
Met de gitaar als een enorme fallus vanuit
het kruis, wordt heen en weer en op en neer
richting publiek gezwiept. Woody lacht:
'Het leek meer om dit baltsgedrag te gaan,
dan om de juiste akkoorden van de rockmu
ziek.' De performance wordt desondanks,
anders dan in Nederland, door het Duitse en
Amerikaanse publiek wel op waarde geschat.
Woody: 'Daar staat weer tegenover dat we
eigenlijk als moderne muziekslaven voor de
Duitse "Inhaber" functioneerden.' Maanden
achtereen werken de Crazy Rockers non-stop
