Terug naar Manok
Terug naar Manok bestellen?
Nimmer weggeweest
Terug naar Manok.
Vaarwel aan Manok. Terug naar huis in Nederland
In Tong Tong van 30 mei 1959 schrijven
de families Thielsch en Breuer over hun
leven in Manokwari en Hollandia. Lezen?
Zoek het artikel via onze gedigitaliseerde
jaargangen op www.moesson.com
om hun kinderen inzicht te geven in hun
afkomst en in een leven dat uniek was en
nimmer zal wederkeren. Gevraagd naar hun
ervaring, zeiden Peters zonen, Bas en Vincent,
en Christel en Kim, de dochters van Grace,
dat deze trip voor hen een ware openbaring
was. Dat ze pas nu echt begrepen wat een
ongelooflijk interessante, vrije en avontuur
lijke jeugd hun ouders hebben gehad in dat
lieflijke stadje dat, gelegen in de schaduw
van het grote Arfak bergmassief, nog steeds
tot één van de allermooiste plekjes ter
wereld gerekend kan worden. Ook onze
kinderen moesten beamen dat ze, net zoals
wijzelf, deze ervaring voor geen goud hadden
willen missen. O
Onlangs verscheen het liefdevolle boek
Terug naar Manok; een terugblik op het
leven van ware pioniers. Dennis Kloeth
beschrijft in het boek het leven in de
jaren vijftig van de Indische gemeen
schap in Manokwari. Een boek met
heel veel foto's, waarin niet alleen het
leven van de familie Kloeth, maar van
al die Indische families daar centraal
staat. Een ode aan de kleine, intieme
Manokse gemeenschap die een band
voor het leven heeft.
Stuur een e-mail naar
dennis@terugnaarmanok.com
of naar angenitakloeth@hotmail.com
Het boek kost 25,-
(excl. verzendkosten). Let op: verzen
ding kan zo'n 3 weken duren. Een deel
van de opbrengst van het boek gaat
naar kinderhulp op Papua.
Reünie bij ons thuis in Jakarta met oud school- en klasgenoten die na de overdracht
in 1962 in Jakarta zijn gaan wonen. V.l.n.r op de foto: Johannes Lokollo, Barry Kloeth,
Grace Ruitenbach, Peter Goh, Esther Geung, Erny Wessels, Jeanne Tiwo, Roy Kloeth,
Thelma Kamarea, Piet Warbung, Bastiaan Kloeth (Peter Kloeth's zoon) daarvoor Stella
Thielsch, Dennis Kloeth en zittend vooraan Peter Kloeth.
pand van het oude ziekenhuis, waar Buddy
Thielsch voor het eerst luid van zich deed
horen. Vlak achter het ziekenhuis ligt nog
steeds Kampoeng Ambon. Het grote open
veld in het midden is nu volledig volgebouwd
en daarmee lijkt het vroegere residentiële
gebied haast nog kleiner als tijdens onze
jonge jaren in Manok.
Natuurlijk stond ook een bezoekje aan onze
oude scholen op het programma en vooral
de Klim en Daal-school, alsmede de katho
lieke Vincentius school en de mulo, aan het
einde van de Fanindiweg, brachten de dagen
van weleer levendig terug in onze herinne
ring. Peuterleidster Kim - dochter van Grace
Ruitenbach - kreeg de kans om op de Klim en
Daal-school waar haar moeder als kind eens
zat, leerlingen van de huidige tweede klas
een Nederlands liedje bij te brengen. Hart
verwarmend en ontroerend tegelijk!
Het absolute feest van herkenning beleef
den we tijdens onze trip naar Pasir Putih en
Pulau Mansinam. Vooral Pasir Putih bracht
nogal wat gevoelens los. Hier kwam je niet
alleen om te zwemmen, maar ook om gezien
te worden en een beetje lekker te ngobrol
met je vrienden en kennissen. Zelfs het oude
motorblok, dat al meer dan 60 jaar als een
trots monument het strand van Pasir Putih
overziet, stond er nog. Op Mansinam namen
we een heerlijke plons in het zilte nat. Zit
tend in de schaduw van een overhangende
boom kregen we even de tijd om van de
vermoeienissen en emoties bij te komen.
Spierwit zand, helder schoon water en een
aantal uurtjes van onbezorgd zwemmen en
snorkelen en lekker eten; het was alsof we
nimmer waren weggeweest.
Ondanks dat er veel veranderd is, is rondlopen
in het Manokwari van 2009 een emotionele
ervaring. Voor alle thee in China had niemand
van ons deze ervaring willen missen. Een
ieder die vandaag de dag naar Manokwari (of
Nieuw-Guinea) gaat, heeft daarvoor zo zijn
of haar eigen reden. Als groep, hadden we al
jaren gesproken over deze trip. Drukke werk
zaamheden maakte de uitvoering daarvan
niet mogelijk, totdat we begin van dit jaar
zeiden: 'Als we het nu niet doen, dan doen
we het nooit meer.' Het feit dat een aantal
van onze kinderen meegegaan zijn, heeft te
maken met de wens van iedere Indo-ouder
l.n.r; Christel Samson, Vincent
en Bastiaan Kloeth en Kim
Samson die deze reis naar het
land van hun ouders voor geen
goud hadden willen missen
oktober 2009 21
Moesson #4 oktober 2009.indd 21
23-09-09 12:14
