lifestyle
Alle kritiek op zijn omslag ten spijt werd Tiong
Ang in 1994 door Nederland uitgezonden naar
de Biennale van Havana. Opnieuw, bleek later,
een cruciale ervaring voor hem.
Tiong Ang
voelde het zelf echter als een verademing en
een noodzakelijke verdieping.
Ik heb vanaf toen ook veel samengewerkt
met de Nederlandse kunstenaar Roy Ville-
voye. Hij reist al sinds jaar en dag naar Papua
om daar met locale stammen te leven en
werken. Ook Roy kan zich niet meer voorstel
len een kunstenaar te zijn die louter vanuit
zijn eigen atelier werkt en produceert voor
de kunstmarkt.'
'Een bevriende antropoloog vroeg ons mee
te gaan naar Senegal (in het zuidelijke
Casamance) waar hij onderzoek deed. Het
was een lang gekoesterde droom van mijn
toenmalige vriendin om te leven bij een
Afrikaanse stam en we besloten het er op te
wagen. We woonden een aantal maanden
in een lemen hut zonder voorzieningen
in een zo goed als van de buitenwereld
afgesloten vissersgemeenschap. Alles wat
ik tot nu toe kende, kwam in een compleet
ander daglicht te staan. Maar ik kwam er ook
iets vertrouwds tegen: het ondergeschikte
Tiong Ang, Models for (the) People (2008),
installatie 7de Shanghai Biennale,
courtesy de kunstenaar en Lumen Travo,
Amsterdam
belang van het individu ten opzichte van een
gemeenschap.
Bij terugkomst in Amsterdam ben ik mijn
kunstenaarspraktijk gaan bevragen. Ik bleef
schilderen op de manier die me eigen was,
maar daarnaast maakte ik installaties waarin
ik mijzelf als kunstenaar letterlijk te kijk
zette. Ik ging samenwerkingsverbanden aan
met andere kunstenaars en liet die op mij en
mijn kunstenaarsschap reageren. Ik maakte
een sitcom en bouwde op de set mijn atelier
na waarin ik zelf figureerde als schilder en
andere mensen/acteurs uiteenlopende
rollen gaf als toeschouwers. Mensen uit de
kunstwereld dachten dat ik gek geworden
was, of reageerden verontwaardigd dat ik als
succesvol schilder ineens mijn beroepsprak
tijk ging bevragen in een ander medium. Ik
'Het was onvoorstelbaar hoe in Havana met
zo weinig geld en middelen er een tentoon
stelling werd neergezet die knetterde van
spanning. Met kunstenaars van over de hele
wereld. Langzaam werd me echter duidelijk
dat de kunstenaars vooral etnische minder
heden uit de deelnemende landen waren en
dat ook ik waarschijnlijk om die reden naar
Havana was uitgezonden. Normaal gespro
ken wekt dit bij mij de nodige verachting op,
maar de kwaliteit van de kunstenaars was
groot en de uitwisseling van energie was
enorm inspirerend. Ik wilde meer van mijn
etnische achtergrond gebruik gaan maken.
Mijn samenwerkingsverbanden werden
daarna intensiever en diverser. Sindsdien reis
ik de hele wereld over om projecten te doen,
mensen te ontmoeten, films te maken of te
exposeren. Mijn etnische achtergrond - of
die van mijn collega's - kan onderwerp of
uitgangspunt zijn, maar de bevraging van
mijn positie als kunstenaar in een samen-
34 Moesson
Moesson #4 oktober 2009.indd 34
23-09-09 12:15
