4:: JflS
Stt
Margie en The Cosy Corner Street Para-
ders onder leiding van haar echtgenoot
Peter Huijsman (voorop met trompet).
lands, heeft connecties in de muziekwereld
en gaat met Margies ouders praten over een
mogelijke loopbaan. Vader en moeder stem
men in, maar onder voorbehoud dat ze haar
school afmaakt. Theo Joosten en zijn vriend
Martin Kuiper worden Margies managers.
In die tijd is het minder moeilijk om bij een
platenmaatschappij aan te kloppen dan te
genwoordig en in 1965 - Margie is nog maar
zestien jaar oud - scoort zij haar eerste hit:
'Goodbye to love':
Goodbye to love, there's nothing more to say
Goodbye to love, now you've left me broken
hearted
It didn't last though you swore by skies above
My poor heart breaks as I say goodbye to love
Goodbye to love
Behalve door orkesten en door pianisten als
Tonny Eyk wordt Margie regelmatig begeleid
door The Gamblers, opgericht door haar twee
jaar oudere broer Lenn: met Gerrit de Groot
op drums (hij zou later opgevolgd worden
door Hennie Doove), Jan-Pieter Boekhoorn
op toetsen, de enige die conservatorium
heeft gedaan, Kees van der Togt op bas, Peter
Vogels op slaggitaar, zoals dat toen heette,
en Lenn Bal op sologitaar. Verschillende keren
per week is er een optreden ergens in Neder
land en regelmatig zelfs in Duitsland. En de
volgende dag
moet Margie
'eigenlijk' naar
school.Midden
in de nacht
komen ze dan
terug en moeten
alle instrumenten
en apparatuur muisstil
het kleine, toch al volle huis
ingedragen worden. Moeder Bal is wakker
en heeft eten klaar staan voor iedereen. De
buurt merkt nauwelijks wat van de nach
telijke bedrijvigheid en vindt het avontuur
prachtig. Dorpsgenoten komen, overdags,
fankaarten halen: foto's van Margie met een
handtekening erop.
Voor de twaalfjarige Gerard is het allemaal
even spannend: 'Je maakt alles van nabij
mee en daarom herinner ik me alles nog zo
goed.' Later zal hij zelf ook regelmatig met
zijn zus optreden ('maar dat moet je er niet
bij vertellen', aldus Gerard, 'want het gaat om
Margie').
Het "gewone" leven
Een jaar na haar eerste single neemt Margie
deel aan het Songfestival van Knokke-Heist
als zij door impresario Lou van Rees wordt
meegenomen, samen met Martine Bijl, Karin
Kent, Janneke Peper en Ronnie Tober. Knokke-
Heist: hét podium voor jonge popartiesten,
is het niet voor Europa, dan in ieder geval
voor de lage landen, in de tijd van de echte,
ouderwetse tv-avonden, want Nederland
had nog maar één
tv-zender.
Ook daarna is ze
nog regelmatig op
de radio te horen en
op tv te zien, bij Wil
lem Duis onder andere.
Singles, radio- en tv-pro-
gramma's zijn goed voor de
promotie, maar uiteindelijk moetje
in die jaren met concerten je geld verdienen.
Margie treedt, net als collega's Rob de Nijs,
Johnny Lion en anderen, ondermeer op in het
circus van Tony Boltini.
Een formele muzikale scholing heeft Margie
niet - net als veel Indische professionele
muzikanten. In '67 besluit zij alsnog les te ne
men bij de bekende pedagoge Mariëtte Serlé
in Den Haag. Zij leert er vooral de technieken
en de opleiding duurt niet lang, want zelfs
haar mentor wil dat Margie haar natuurlijke
stem zal behouden en niet te geschoold zal
gaan klinken.
In diezelfde tijd leert zij de Haagse journalist,
trompettist en bandleider Peter Huijsman
kennen, van de The Cosy Corner Street
Paraders. Ze zingt twee nummers op hun ge
lijknamige elpee. Margie en Peter Huijsman
trouwen in 1968, gaan in Den Haag wonen
en krijgen twee dochters: Laura en Iris.
Een nieuwe fase in haar leven is begon
nen. Margie richt zich op haar gezin, maar
helemaal uit de schijnwerpers verdwijnt zij
niet. Zo wordt een drietal nummers door
Peter Schilperoort opgenomen, maar niet
42 Moesson
Moesson #4 oktober 2009.indd 42
23-09-09 12:16
