Brieven
van de lezer
Garuda TV
Manokwari
Re: Onbekende foto
Re: Telaga Warna
Oeps!
WijJennyenPeterHoekmanzijnalweerheel
wat jaartjes lid van 'ons' lijfblad Moesson en
willen dit voor geen goud missen. Maar...
ons Indonesisch tv-kanaal Garuda zijn we
wél kwijt bijdegrote providerZiggo! Omdat
er geen animo voor zou zijn! We hebben zat
Franse, Italiaanse en Spaanse kanalen, maar
ons enige Garuda hebben ze eraf gegooid
en ingeruild voor RTL-lounge (niet genoeg
rtl's?). We zijn gewoon verbijsterd en wij
niet alleen maar ook veel Indische vrienden
en kennissen, die mensen kijken bijna dag
en nacht naar Garuda, het is zo'n beetje
eenlifeline met Indonesië. En hierzougeen
publiek voor zijn? Wij hebben al een klacht
ingediend bijZiggo, misschien gaan wij dit
ook nog schriftelijk doen. Sorry maar ik wou
dit gewoonevenkwijt bij Moesson.
Peter en Jenny, via e-mail
Erg leuk het verhaal van Dennis Kloeth 'Terug
naar Manokwari'. Daar heeft u mij, als oud-
Manokwariaan, een groot plezier mee gedaan.
Omdat Dennis in zijn verslag oude gebouwen,
locaties en namen vermeldt, is het ook voor
mij een wandeling in het verleden. Na 'Terug
naar Papua' in Moesson no.5 van 2007 van
mijn neef Ruud Nagel, is dit de tweede keer
dat u zo uitgebreid aandacht besteedt aan
Manokwari. Geweldigenhartelijk dank!Mijn
complimenten voor uw prachtig blad. U weet
eengoedemix te makenvaninteressante
artikelen voor jong en oud en verhalen over
'vroeger'.
Victorine Koning, via e-mail
De bedoelde foto is gemaakt door mijn
man Edwin van Ommen en aan de collectie
toegevoegd van het Historisch Beeldarchief
Migranten. De foto is gemaakt tijdens een
verblijf van pater Jan Pruim, onze moderator,
wanneer hij vanuit Buitenzorg (Bogor) naar
Nederland kwam. Ik denk dat deze foto rond
1975 is gemaakt. De leden van de Katholieke
Jongens en Meisjes Bond (KJMB) van Kramat
hielden toen eenreünieen schonkenPater
Pruim nieuwe kleding voor gebruik in de
kerkdienst in Indonesië. Uziet hierinderdaad
de pater, de familie Vernack, familie van der
Waa,Wollf, Werdmüller vonElgg,Versteegen,
Van Wijck, Brouwer von Gonzebach, Welborn,
Stam, Daniëls, Van Leeuwen,
Dumaisennatuurlijk gingen
onze kinderen mee. Van
sommige aanwezigenweet
ik de naam niet meer. Deze foto is
via HistorischBeeldarchief Migranten te
zien: www.iisg.nl
Tineke van Ommen Douwes, via e-mail
Naschrift redactie: Inmiddels hebben een
aantal kopieën van de foto een goed thuis
gevonden!
Alsheleoudeabonnee geniet ik aljarenvan
Moesson en komen er steeds weer allerlei
herinneringen op. Zoook weer doorhet arti
kel over Oeroeg in het oktobernummer met
defoto vanhet meertje Telaga Warna. Mijn
ouders, broer en ik zijn daar diverse malen
geweest. Wij wandeldenindie tijd, het zal
1938 of 1939 geweest zijn, vaak in de bergen
voorbij de Poentjak. Het was hier vlakbij de
thee-onderneming Tjibodas. Er was daar
ergens nog een verstild bergmeertje, midden
in het oerwoud. Telaga Warna geheten, waar
ik met mijn simpele boxje deze foto heb
genomen.
We hebben er nog over gedacht het meer
over te zwemmen, maar hebben het uitein
delijk niet gedurfd. Grote boomstronken en
puntige takkenlagenoveralinhet water;je
kon de contouren hier en daar in het groe
nigewater zien doorschemeren. Bovendien
was het meer heel erg diep en de kleur van
het waterzagerookniet ergaanlokkelijkuit.
Maar het geheel was wel zo'n prachtig stuk
natuur.
Op de terugweg heb ik langs de weg eens
een grote groene
kameleon gezien
die doodstil op een
tak zat. Het was
een prachtig dier,
ik heb geprobeerd
hem van de tak te
krijgen, maar hij
hield zich zo stevig
vast dat ikdehele
tak ervan af had
moetenhalen. Mijn
vader heeft in deze
regionogeens een
ruige bergtocht
georganiseerd met ons en andere vrienden.
Er werden pakpaardjes en Indonesische
dragersgecharterd, die voor het transport
van allerlei materiele zaken moesten dienen
endie gingen met ons mee. De dragers had
den kapmessen bij zich om een pad door de
junglevrij te maken. Ze liepen dus voorop,
daarna kwamen de paardjes en daarachter
zwoegden wij Europeanen, zwetend en klef
van de warmte. Het was een behoorlijk ruige
tocht. Op een gegeven moment wilden de
paardjes ineens niet verder lopen. Ze begon
nen te sidderen en te zweten en het werd
ons duidelijk dat er zich een roofdier in de
buurt moest bevinden. We voelden ons niet
erg op ons gemak, maar er is niets gebeurd.
We waren met nogal wat mensen en dat was
deredendat het roofdier (waarschijnlijk een
panter) zich geleidelijk terugtrok.
W.K.H. Mertens, Bergen
Het e-mail adres van bestuurslid Fred
Deuningvan angklunggroep Perwarindo is
jefdeuning22745@freeler.nl
november 2009 13
Moesson #5 november 2009.indd 13
