moessQn
webshop
Treinen en
wilde dieren
Nu online!
Losse nummers, boeken,
cd's dvd's, kalenders en
nog veel meer!
essOn
Prijs: 15,95
B Moesson
Verzamelband
Petangans
Prijzen zijn excl. 2,- verzendkosten
Al deze artikelen zijn nu online te
bestellen vanuit uw eigen huis!
Kijk snel op www.moesson.com
en klik verder naar de shop
0 poirrié's perikelen
Echte Indo's durven zonder de pasar
dagenkalender niet over straat. Bij
Moesson hoeft u zich daar niet voor te
schamen. Sterker nog, bij ons kunt u
de pasardagenkalender bestellen en
met een gerust hart berekenen wat
de beste dagen zijn voor verhuizingen,
trouwerijen, examens, sollicitaties,
selamatans of om eindelijk uw oude
liefde ten huwelijk te vragen.
Prijs: 4,00*
Abonnees betalen: 2,00*
Station Beekbergen van de Veluwse Stoom
trein Maatschappij ligt hemelsbreed nog
geen 2 kilometer van ons huis. Als de wind
goed staat kunnen we dat duidelijk horen.
Is best leuk, maar soms word ik beroerd van
dat nostalgische gesis en gefluit.
Schuldige is de jongedame die destijds op
het bordes van ons rijtuig kwam uitwaaien
toen ik daar een sigaret stond te roken die ik
van pa had gejat. Doen de meeste 10-jarige
snotneuzen weleens, jatten en roken. De
trein waarin we voortsukkelden was de
zogenoemde Atjehtram naar Kotaradja, een
rentengan rammelkasten die meer heen en
weer ging, dan vooruit en totaal geen com
fort bood. Dat en het gegeven dat Kotaradja
niet als lustoord bekend stond, maakte de
reis er vooral voor ma niet prettiger op. Die
zag achter elke boom een djahat met een
rentjong en stond doodsangsten uit, om wat
ons in die enge provincie zou kunnen over
komen. Ik niet, ik zag alleen de reis al als een
spannende inleiding van een groots avon
tuur. In Atjeh gebeurde het, daar viel wat te
beleven. Wist ik veel dat ik meteen op mijn
wenken bediend zou worden. En wel door die
jongedame vlakbij me op het bordes. Vanuit
een ooghoek kon ik goed zien hoe ze me
gadesloeg. Met grote ogen van bewondering,
dacht ik. Gesterkt door die misvatting, bleef
ik stoer doorroken en tikte, in pa's voetsporen
tredend, met geroutineerde vingerbewegin
gen de as van mijn sigaret. Ging perfect, tot
ik in jeugdige overmoed een eveneens van pa
afgekeken complexe handeling imiteerde en
de sigaret per ongeluk achterstevoren in de
mond stak. Pa en ma waren niet boos toen ze
de reden van mijn geschreeuw vernamen. Pa
vond dat het kwaad zichzelf had gestraft en
ma was allang blij dat ik geen rentjongste-
ken had. Van je familie moet je het hebben.
De brandblaren vielen trouwens best mee,
die genazen vanzelf. Maar het hatelijke ge
lach van die jongedame hoor ik nog steeds,
als de wind de stoomtreingeluiden van
Station Beekbergen hierheen drijft.
Kort na de grote rampokpartij in Solo zaten
we met ons hele bezit in een paar besseks in
een tjokvolle trein naar Soerabaja. Als enige
'Europeanen' en letterlijk lijf-aan-lijf met een
heleboel 'inlanders'. Klas kambing, zeg maar.
Was wel even wennen. Voor beide partijen.
Onze medepassagiers vielen ons niet lastig.
Die keken alleen maar. Niet boos en niet
vriendelijk, maar je kon ze bijna horen den
ken: 'Daar zitten ze dan de njonja besar en
haar anaks. Nou zijn ze ook arm en hebben
ze niets meer te vertellen.' Hadden ze wel
een beetje gelijk in.
Gedurende de hele reis hing er een onge
makkelijke sfeer. Gepraat werd er nauwelijks
en onze bezigheden beperkten zich hoofd
zakelijk tot het naar buiten kijken. Met veel
minder aandacht voor het voorbijglijdende
schoons dan onze medereizigers voor ons
hadden. Hadden we echt het onprettige
gevoel dat we van alle kanten onder de
loep werden gehouden en leek het zelfs of
we middenin de arena van een uitverkocht
Colosseum op de wilde dieren zaten te
wachten. Waren we dan ook dolblij dat we in
Soerabaja konden uitstappen, om per betjak
het laatste stukje naar tante An in de Kemoe-
ningstraat te overbruggen. Niet vermoedend
dat onze vrijheid van korte duur zou zijn. En
de wilde dieren vlak na onze zogenaamde
bevrijding inderdaad tevoorschijn zouden
komen.
Jack Poirrié groeide op in Batoeradja en woont
sinds 1951 in Nederland. Elke maand schrijft
Jack Poirrié in Moesson over zijn perikelen.
november 2009 31
Moesson #5 november 2009.indd 31
28-10-09 13:23
