Ouder worden
The silenced colonial
Kerstcadeautjes?
Kijkt u eens goed naar de foto's hiernaast en vertel me: hoe
oud denkt u dat dit meisje is? (Niet stiekem spieken, onder
aan!) In het gunstigste geval zegt u 24 (want volgens mij
was ik dat toen de foto werd genomen inderdaad), in het
meest waarschijnlijke geval zegt u: 'rond de 18', want dat
denken de meesten. Ik word volgende maand 27.
En al weet ik heus wel dat veel mensen maar wat graag
tien jaar jonger geschat zouden willen worden, maar ik wil
dat niet! Ik word er gek van. Op mijn werk denken nieuwe
collega's standaard dat ik de stagiaire ben en laatst werd
het me helemaal te gortig: mijn zusje vierde haar negen
tiende verjaardag en vroeg me of ik op weg naar haar toe
nog een kratje bier wilde halen bij de supermarkt. Nu moet
ik zeggen dat ik altijd even schrik van zo'n vraag. Bier? Fanta
zul je bedoelen! En heel misschien een slokje Jip en Janneke
champagne! Maar nee, al lijkt het nog maar zo kort geleden
dat mijn zusje in haar roze nachtjaponnetje duimend naar
Sesamstraat keek, ergens weet ik wel degelijk dat ze nu een
bierdrinkend wezen is geworden. En gelukkig ook maar.
In de supermarkt zocht ik het kratje met goedkoop pisbier
waar ze om gevraagd had. Als oude, wijze zus twijfelde ik
nog even of ik haar niet op een degelijk krat kwaliteitsbier
moest trakteren, maar toen ik dacht aan haar vrienden,
die dat hoogstwaarschijnlijk niet eens zouden waarderen -
jonge honden als het zijn - laadde ik toch maar het slappe
huismerk in mijn karretje.
Achter de kassa zat een meisje die qua leeftijd zeker niet
veel met mij scheelde. 'Mag ik uw legitimatie even zien?',
vroeg ze opeens. Legitimatie? Hoezo? Voldeed ik aan het
signalement van een bekende overvaller? Geldt een legiti
matie tegenwoordig als bonuskaart? Bedremmeld graaide ik in mijn
tas.
'O laat maar', zei ze toen ze zag dat ik mijn rijbewijs wilde uitvouwen.
'Maar ja', vervolgde ze, 'tot en met twintig jaar ben je hier verplicht
je te legitimeren als je alcohol koopt, hoor!' Ik vroeg me af of dit een
waarschuwing of een excuus was.
Dat jonge gezicht, een bijkomstigheid van mijn Indische achtergrond
(schijnt), heeft me eigenlijk meer verdriet dan plezier opgeleverd
(nooit onder de achttien stiekem al een discotheek binnen komen,
nooit lekker griezelen bij een film waar je officieel nog te jong voor
was etc...). Behalve laatst, toen dacht ik dat de kapper ineens als enige
ter wereld in deze karige tijden haar prijs had verlaagd. Bij nader
inzien bleek ze me echter gewoon voor het 'jongerentarief' (tot 21 jaar)
te hebben aangeslagen. Tsja, die Indische achtergrond, soms lijd ik er
toch best wel onder, moet ik toegeven.
Afgelopen 22 september vond aan de universi
teit Leiden een opmerkelijke promotie plaats: de
Canadese Henrie Beaulieu-Boon verdedigde op die
dag haar proefschrift So far away from home, over
de herinneringen van migranten uit Noord-Amerika
met wortels in Nederlands-Indië. Voor haar onder
zoek sprak ze met 52 respondenten in Canada, de
Verenigde Staten en Mexico. De omgeving waar
migranten uiteindelijk terecht kwamen, zou de
wijze bepalen waarop ze terugkijken op hun verblijf
in en vertrek uit Nederlands-Indië en Indonesië.
De onderzoekster stelt dat Indische Nederlanders
in de Nieuwe Wereld zowel letterlijk als figuurlijk
meer ruimte hadden om die ervaringen een plaats
te geven. Henrie Beaulieu-Boon, een gedreven
spreekster, ging vol enthousiasme in op de vragen
van de commissie. Tijdens de receptie na afloop
was natuurlijk een veelgestelde vraag of Henrie
familie is van Tjalie Robinson (pseudoniem voor Jan
Boon). Dat bleek niet zo te zijn. Wel is ze op jonge
leeftijd met haar ouders uit Nederland naar Canada
geëmigreerd, waar ze nu als docent Native Ame
rican Studies verbonden is aan de universiteit van
Lethbridge in de staat Alberta. Hopelijk wordt snel
een uitgever gevonden: So far away from home, en
gaging the silenced colonial, the Netherlands-Indies
diaspora in North America is een belangrijke aanvul
ling op onze kennis van dat deel van de Indische
gemeenschap dat niet in Nederland is gebleven.
(Wim Manuhutu)
Bezoek onze online shop
op www.moesson.com
Moesson #6 december 2009.indd 11
Marscha Holman is 26 en gaat iedere maand op zoek naar het
Indische - of toch niet - in zichzelf en anderen.
december 2009 11
25-11-09 15:52
