ven: ik denk dat u daar verkeerd aan doet. Ik
beschouw de oproep als een doodgeboren
kindje.
Hoe is het besluit van 2005, zoals u dat
heeft verwoord in uw toespraak bij het
Indië Monument op 15 augustus, tot stand
gekomen?
Als ik goed ben ingelicht, was er over een
dergelijke geste al nagedacht voorafgaand
aan het staatsbezoek van hare majesteit in
1995 aan Indonesië. Ik heb als minister van
Buitenlandse Zaken het initiatief genomen
om de kwestie in het kabinet te bespreken.
Er zijn vervolgens veel voorbereidende
gesprekken gevoerd. Eerst met de gelijkge
stemde ministers en daarna met de anderen.
Uit de gesprekken bleek dat er voldoende
bereidheid was om het bestaande beleid te
wijzigen en toe te werken naar een accep
tatie van 17 augustus 1945 als de datum van
de onafhankelijkheid van Indonesië. Vanuit
het ministerie van Defensie werd gewezen
op de gevoeligheden die bij deze kwestie
leven bij met name de veteranen. We zijn
toen met alle betrokken groepen in gesprek
gegaan. Cees van der Knaap, de staatssecre
taris van Defensie, heeft zich daar ook sterk
voor gemaakt. Vervolgens ben ik op bezoek
gegaan bij de Indonesische regering en pre
sident Yudhoyono om te indiceren dat we als
Nederland die kant opgingen. Yudhoyono liet
blijken dankbaar te zijn als dat zou lukken.
Aansluitend hebben we ook gesprekken ge
voerd met de Indonesische veteranenorgani-
saties. Na de toespraak op 15 augustus 2005
heb ik het vliegtuig naar Jakarta genomen
om de viering van de onafhankelijkheid bij
te wonen. Door mijn aanwezigheid werd het
Nederlandse standpunt officieel bevestigd.
Tijdens de officiële plechtigheid in Paleis
Merdeka stond ik naast de president. Voor
mij persoonlijk was het een bijzondere en
buitengewoon ontroerende ervaring. O
februari 2010 15
Moesson #8 februari 2010.indd 15
27-01-10 14:19
Ben Bot werd in 1937 in Batavia gebo
ren. Zijn vader studeerde Indologie in
Utrecht en werd in 1936 uitgezonden naar
Nederlands-Indië. Door zijn kennis van het
Japans en Chinees kwam Bot sr. te werken
bij de Dienst Oost-Aziatische Zaken. De
familie Bot woonde achtervolgens in Ba
tavia, Poerwakarta en weer in Batavia. Ben
Bot bracht de oorlogsjaren door in Kamp
Tjideng. In 1946 repatrieerde de familie
naar Nederland.