Edith en Arend
valentijnsreportage O
Moesson #8 februari 2010.indd 43
'Doe jij aan rasverbetering?', werd Edith wel eens
nageroepen. Edith en Arend ontmoetten elkaar
in 1965 bij de Postcheque en Girodienst (PCGD)
aan het Spaarnplein en zijn al snel getrouwd, in
1967. Omdat ze wilden, niet omdat ze moesten.
Arend zag Edith in de kantine voorbijkomen met
haar uitdagende loopje. In de kantine zat een
groep Indo's dagelijks bij elkaar en daar kwam
je, aldus Arend, als blanda haast niet tussen.
Maar Arend had een autootje. Zal ik je thuis
brengen?, vroeg hij. Toen Arend voor het eerst bij
Edith thuis kwam, 'leek het er wel een kampong,
met al die broers en zussen'. Edith moest hem
nog wel even laten schrikken en liet hem de
baby van haar zus zien: Kijk, dit is m'n kindje!
Beste eigenschap Zij: Arend is behulpzaam
voor iedereen. Hij: Edith is goedlachs en maakt
gelijk contact, waar ze ook komt. Hoe doet
ze dat? Dat weet ik nog steeds niet.
Huwelijksgeheim Zij: Je moet elkaar respec
teren. We bepraten wat we willen en kunnen.
Hij: Edith is gelijk voor dingen in.
Zij: We tennissen, we hebben dansles bij
Jeanny en Guus, we doen haast alles samen.
Dal? Eensgezind: Geen dal.
Typisch Hollands Zij: Arend maakt
cynische opmerkingen. Hij: Jouw
ogen... Schitterend. Je groeit samen op, maar
ik zie niet dat zij ouder wordt. En dat uitda
gende loopje heeft ze nog steeds.
Typisch Indisch
Hij: Ediths uitstraling en gezicht
Haar mooie figuur, haar haren,
Minder Zij: Ik kan niet
tegen problemen.
Hij: Ik wil proble
men graag duide
lijk benoemen en
bijt me er juistin
vast.
februari 2010
27-01-10 14:22
