"Mijn vader heeft
nooit geweten wat
voor werk ik doe
Als ik s avonds
op tv zou komen,
zorgde ik dat hij
iets anders te
doen had"
interview O
tische chirurgie: nagels, haar... alles. Meisjes
die hun diploma halen, krijgen standaard
nieuwe borsten cadeau van hun ouders. Je
moet slim zijn om hier doorheen te laveren.
Jij alleen kunt je eigen grenzen stellen. I do
nudity, but nothing sexual. - Ik oordeel niet,
different strokes for different folks.
Het is een interessante zoektocht om als In
disch meisje op te groeien in Zuid-Californië.
Ten eerste zijn er natuurlijk niet zo veel van
ons hier. Nederlanders zijn al zeldzaam in de
VS, laat staan Indische-Nederlanders. We're
kind of strange. In Duarte komt ie-de-re
zaterdag een groepje van zo'n vijftig man bij
elkaar. Ze springen uit de band met authen
tiek, eigengemaakt Indisch eten. Een oudere
heer beweerde dat hij puur Hollands was. Ik
begreep het niet, want ik kon duidelijk zien
dat hij Indisch bloed had. Maar in zijn ogen is
hij op Hollands grondgebied geboren en dus
Hollands. Wij zijn een uniek volkje.
Verspreid over Holland heb ik nog familie
wonen. Elke zoveel jaar bezoek ik hun en
zij komen ook bij mij. Mijn oom, een broer
van mijn moeder, zou nog eens graag naar
Jakarta willen, waar het gezin opgroeide. Het
lijkt me heerlijk om mee te gaan. Mijn oma
schijnt nog juwelen in de tuin te hebben be
graven, toen het gezin moest vluchten voor
geweld. Mijn oma leefde, denk ik, in de ver
onderstelling dat ze ooit nog terug zou gaan.
Pas toen ze overleed, besefte ze dat ze nooit
meer terug zou krijgen wat haar was afge
nomen. Mijn moeder zag als kind onthoofde
lichamen drijven in de rivier. Mijn vader
moest schuilen tijdens de slag om Arnhem.
Aan beide zijden heeft mijn familie heel wat
meegemaakt. Zonder hun overlevingsdrang
en hun wil om iets van hun leven te maken,
was ik nooit geworden wie ik nu ben.
I'm not the regular white wash. In Amerika
voel ik me niet echt Amerikaans. In Hol
land, voel ik me niet echt Hollands. En in
Indonesië voel ik me geen Indonesische.
Maar tegelijkertijd ben ik het wel. Ik ben een
Amerikaans/Hollands/Indonesisch meisje.
When you're young it's different. You need
to connect. Door kleding, muziek. Maar
niemand op school is zoals jij. Je staat alleen.
Je bent uniek. Nu ik ouder word, vind ik het
heerlijk om zo'n mix te zijn. Niet Hollands,
niet koloniaal, maar bi-hemisphere. Ik ben
gevoelig voor beide kanten. Giechelen, is dat
typisch Indisch? Dat wist ik niet, hihihi. Ik
heb mijn huis met beide stijlen ingericht en
iedereen vindt het prachtig. Ik hou ervan om
uniek te zijn.
Ik hou niet van confrontatie. Ik ben me daar
wel van bewust, maar realiseerde me niet
dat dat met mijn culturele achtergrond te
maken zou kunnen hebben.
Als kind lieten mijn ouders me met een hoop
wegkomen. Tegenwoordig zou dat niet meer
kunnen in Amerika. Op mijn twaalfde ging ik
in mijn eentje naar de race course. Ik had een
sleutel om mijn nek en zwiert overal naar
toe. Als kind was ik al onafhankelijk. Mijn
vader nam me mee naar Holland op mijn
negende en my relatives would say I was
the parent: ik wist waar de bushalte was, de
juiste gate op het vliegveld, waar de auto ge
parkeerd stond, en als mijn moeder autoreed,
had ik de kaart op schoot.
Mijn ouders scheidden toen ik vijf was.
My mom is independent too. Een sterke
vrouw. Een harde werker. Het zal wel door
haar komen dat ik ook zo onafhankelijk ben.
Ze regelde al onze kampeertochten. En dat
is een hoop werk. We waren met z'n drietjes:
zij, ik en mijn broer. Mijn moeder kwam naar
de VS en nam drie banen tegelijk aan. Werkte
in het ziekenhuis. Haar zus kwam eerst
naar de Verenigde Staten met haar man en
zij sponsorden onze migratie. Als ik erover
nadenk: mijn moeder ontvluchtte Djakarta
na de oorlog, kwam per schip naar Holland,
ontmoette daar mijn vader, reisde over de
Atlantische Oceaan, met mij in haar buik.
en na een lange, lange treinreis kwam ze ten
slotte bij haar zus aan in Californië. Een paar
maanden later werd ik geboren, in november
1966. Mijn vader was er altijd van onder de
indruk hoe ik acclimatiseerde in de Ameri
kaanse samenleving.
Mijn vader heeft nooit geweten wat voor
werk ik doe. Als ik 's avonds op tv zou komen,
zorgde ik dat hij iets anders te doen had.
Mijn vader is zeven jaar geleden overleden.
In de brugklas speelde ik Dorothy in The
Wizard of Oz. Goh! Wat is dat lang geleden
dat ik daar aan teruggedacht heb. Toen ik
veertien was, werd ik voor het eerst gefo-
mei 2010 19
Moesson #11 mei 2010.indd 19
28-04-10 15:06
