Brieven
van de lezer
k
Bollegraf
Oud-ambtenaren gezocht!
Re: Shock
Re:Verraad
Onder de titel Jij bent toch van Bollegraf? heb
ik eenwebloggemaakt over de familieBol-
legraf waarbij ik een Indische tijdlijn maak
van1912 tot nuin woord, beeld geluid.
Mijn beide ouders, Pim en Non Bollegraf,
zijnoverledenenhebbenveelverhalen uit
Nederlands-Indië, maar ook uit Nederland
inhet graf meegenomen. Alsdochterenals
2e generatie Indo ben ik benieuwd naar uw
■J
Mijn naam is Farabi Fakih en ik ben een
promovendus in de geschiedenis aan de Uni
versiteit Leiden. Mijn onderzoek draait om de
overdracht van het administratieve appa
raat tijdens de dekolonisatie van Indonesië.
Wat heeft devervangingvan Nederlandse
ambtenaren door Indonesische ambtena-
renbetekendvoordeIndonesischestaat?
Waarom was het nieuwe staatsapparaat niet
evenefficiënt alshet oudeindekoloniale
tijd? De Nederlandse ambtenaren die voor de
Indonesischestaat werkten, kunnenhopelijk
vertellen wat er goed ging en wat er mis ging
in het proces van dekolonisatie. Graag wil ik
in contact komen met oud-ambtenaren die
bereid zijn mij informatie te geven over die
overdrachtsperiode.
Farabi Fakih, farabi_f@yahoo.com of
f.fakih@hum.leidenuniv.nl of 06 -498492 52.
verhalen over mijn ouders. Mijn weblog is
een levend document dat aan verandering
onderhevig is, doordat ik zelf steeds weer
herinneringen toevoeg of verhalen, foto's en
filmpjes die ik hopelijk van u mag ontvangen.
Mijn ouders heetten voluit Maurits Wolf
BollegrafenLouissa Magdalena Bollegraf-
Saerang. Mijn vader werd ook Pim of Maus
genoemden mijnmoeder had alsroepnaam
Non. Zij kwamen uit Manado en zijn lange
tijdverbondengeweest aande Minahassa
Bond met de vele gezellige feesten in het
land. Hengelo is de stad waarmijnfamilie
het langst heeft gewoond en waar ik ben
geboren. Ik vraag u: herinner en vertel...
Gill Bollegraf, bollegraf.web-log.nl,
bollegraf@live.nl of 06 -123 858 54
De voorplaat van maart vond ik juist leuk en
grappig en om Moesson te vergelijken met
de oude jaargangen vind ik niet juist. Het is
passé. Gelukkig dat Moesson dit heeft inge-
zienenhet blad tijdig heeft vernieuwd. Lay
out, fotosessies en artikelen vind ik goed. Het
is nuookgeschiktvoor de3e generatieIndi-
sche Nederlanders.[...]Wat de voorplaten be
treft; het is geen pré IndischeNederlanders
te plaatsen, Moesson mag gerust personen
uit andere bevolkingsgroepenhiervoorge-
bruiken bv. Ambonnezen, Manadonezen, etc,
etc. Iets over mijzelf: ik ben
van 1931, in het voormalige
Nederlands-Indië (zoals
vele Indische Nederlan
ders) raciaal opgevoed,
tijdens de bersiaptijd ca.
anderhalf jaar in diverse
gevangenkampen gezeten,
in 1963 in Nederland
(vanuit Nieuw-Guinea)
aangekomen. Sinds 1980
benikvaker inIndonesië
terug geweest.
Fred Ernst (viae-mail)
Graag reageer ik op de ingezonden brief van
deheerPantow in Moesson van april 2010.
Verraad is aan Nederland niet vreemd. Re
cente slachtoffers: de Molukkers, de Papua's
en ook ik. Vlak voor de Japanse oorlog werd
ik in dienstplicht voor Nederlands 'Vorstin
en Vaderland' ingedeeld bij het 1e Depot
bataljon infanterie in Bandoeng, later over
geplaatst naar het veldbataljon 3e bataljon
infanterie te Soerabaja. 7 december Pearl
Harbor, Japanse oorlog. Capitulatie van mijn
bataljon 9 maart 1942 in Djember. Daarna
volgdenvoor mij drie jaren krijgsgevangen
schap in Siam/Birma, daarna de oorlog tegen
Indonesië. Alles bij elkaar zo'n zeven jaren
dienstplicht. Nu komt het. In 1951 wilde ik
naar Nederland, dat ik, als mijn plicht, trouw
gediend had, mijn bloed voor gewaagd had.
Ikgingnaar het Hoge Commissariaat van de
Kroon en kreeg jhr. Van Nahuys te spreken
die ik om een visum voor Nederland vroeg.
Zijn antwoord: 'Maar meneer Lange dat kan
helemaal niet, u bent hier (Indonesië) gebo
ren. Dus u bent Indonesiër.' Maar, protesteer
de ik, ik heb zeven jaar in dienstplicht bij het
KNIL gediend, hier is mijn militaire zakboek.
Die toonde ik hem. 'Nou dat is dan ge
woon een vergissing geweest', antwoordde
hij. Daar stond ik dan, ex-KNIL, statenloos
ineenland dat een hekel had aan het KNIL.
Verraden door Vorstin en Vaderland, voor de
wolven gegooid. Wederom toonde oranje-
rood-wit-blauw niet vies te zijn van ver
raad. Iklaat het hierbij.
J.F.W.A. Lange, flange@veteranen.nl
mei 2010 27
Moesson #11 mei 2010.indd 27
28-04-10 1
