waar mijn oom Jan zijn vrouw Aukje weer
terugvindt. Iets waar hij alleen nog maar
op kon hopen na jaren van oorlog, dood en
verdriet. Hij heeft het kamp in Bandoeng
overleefd en gaat op zoek naar haar in inter
neringskamp Kampong Makassar. Dan staat
hij na drie jaar ineens weer oog in oog met
haar. Hij schrijft: "Minutenlang konden we
geen woord uitbrengen. Zo stonden we daar.
Twee kleine mensen op de puinhopen van
de grote oorlog in Azië." Dat is echt wel even
slikken. Maar zo was het. Ik maak het niet
mooier, voeg niets toe. Ik vertel het zoals het
was en wijs niet met een moraliserend vin
gertje. Ik vind dat mensen zelf hun conclusies
mogen trekken. Over de mooie, ontroerende
dingen, maar ook de pijnlijke dingen die ik
aanstip. Veel mensen komen diep ontroerd
naar buiten.
Het is geen cabaret, er zijn geen special ef
fects of theatrale visuele hoogstandjes. Op
het podium zie je een grote landkaart van de
Indische archipel en wat attributen en foto's
uit die tijd. Nog een vleugel en ik. En ik vertel
een verhaal. De laatste drie kwartier van de
voorstelling wordt er ook niet gelachen. He
lemaal nergens. Maar de mensen zitten wel
geboeid te kijken en te luisteren. De Indische
geschiedenis zit ook zo verschrikkelijk diep
verankerd in de Nederlandse. Het is een we
zenlijk onderdeel, daar kun je niet omheen.
Ik heb een niet te bevatten interesse in deze
geschiedenis. Ik wil tot op de millimeter we
ten wat er gebeurd is. Daar kan ik eindeloos
mee bezig zijn.
Een bezoeker sprak mij aan na het zien van
de voorstelling en benoemde het als een
soort rehabilitatie voor mensen die deel
uitmaakten van deze geschiedenis. En zo
zijn er talloze voorbeelden te noemen van
de verhalen die ik na voorstellingen hoor
van mensen. Zo kreeg ik ook bloemen van
iemand die tante Aukje goed heeft gekend.
Aan de prachtige bos rozen hing een kaartje
waarop stond: "Als tante Aukje dit toch had
mogen meemaken!" Dat doet wel iets met
me, ja. Ik hoop met deze voorstelling in
ieder geval veel mensen te bereiken die van
geschiedenis en verhalen houden. Ik durf wel
te zeggen dat dit het mooiste is wat ik ooit
gemaakt heb.' O
Diederik van Vleuten toert met de voor
stelling Daar Werd Wat Groots Verricht
vanaf september door de Nederlandse the
aters. Voor de speellijst tjek zijn website:
www.diederikvanvleuten.nl of informeer
bij het theater bij u in de buurt.
juli 2010 17
Moesson #1 juli 2010.indd 17
23-06-10 16:23
