De Indonesische opvoeding volgens Kak Seto
indonesië 0
Een Javaanse sjeik die een twaalfjarig meisje wil trouwen. Een celebrity-echt-
paar dat oorlog voert over het voogdijschap van hun kinderen. Straatkinde
ren in Jakarta. Opvoedingsexpert Kak Seto Mulyadi maakt lange dagen als
grootste kindervriend van Indonesië. Op 4 april vierde 'Grote Broer' Seto zijn
veertigjarige strijd voor de rechten van kinderen in Indonesië.'
'Kinderen moeten
glimlachen9
DOOR JAN LEPELTAK
'Ik ben in veel verschillende landen ge
weest, en ben tot de conclusie gekomen dat
Indonesische kinderen in niets verschillen
van kinderen elders op de wereld.' Kak Seto
zit met een brede glimlach in zijn kantoor in
Cirendeu, Zuid-Jakarta. Het kantoor maakt
deel uit van een groot huizencomplex met
een kinderspeeltuin. Het ligt op een steen
worp afstand van Situ Gintung, waar vorig
jaar een dodelijke dijkdoorbraak plaatshad.
'Het water stond bijna twee meter hoog
rondom mijn huis. Mijn hele gezin was thuis.
Gelukkig zijn er geen doden gevallen,' vertelt
Kak Seto Mulyadi. De vader van één zoon
en drie dochters voert als voorzitter van de
Nationale Commissie voor Kinderbescher
ming, sinds 1998 onverbeten strijd voor de
rechten van kinderen in de archipel. Maar
dit jaar vierde Kak Seto op 4 april feest. Het
was precies veertig jaar geleden dat Seto de
belangrijkste ontmoeting van zijn leven had.
Hij ontmoette Pak Kasur, echtgenoot van
de bekende presentatrice Ibu Kasur, die een
populair kinderprogramma op de Indonesi
sche staatszender TVRI verzorgde. 'Ik vroeg
Pak Kasur of ik zijn assistent mocht worden.
Hij ging akkoord.'
Veertig jaar later heeft Kak Seto een
franchise van 25 peuterspeelzalen. Ook
runt hij een homeschooling-project waarin
leerlingen tweemaal per week naar school
moeten. Speciale docenten gaan thuis bij de
leerlingen verder met de stof. De leerlingen
van het project behalen goede resultaten bij
nationale toetsen.
Koelie
Kak Seto kijkt verwonderd als hem gevraagd
wordt over zijn motivatie om kinderen in
Indonesië te helpen. Maar zijn jeugdgeschie
denis maakt alles duidelijk.
'Ik heb een goede jeugd gehad vol aandacht
van mijn ouders. Ik groeide op rond een
tabaksonderneming in Klaten, Centraal-Java.
Mijn vader was directeur van de tabakson
derneming. Toen ik zes jaar oud was, had ik
twee Nederlandse vriendjes, Erik en Tommy
Bokes. Hun vader was algemeen-directeur
van deze onderneming. Nog steeds probeer
ik ze te zoeken als ik in Nederland ben. Toen
ik vier was had ik een kleiner broertje dat
ziek was. We hadden beiden malaria en
samen werden we in een ziekenhuis opge
nomen. Ik werd beter. Maar mijn broertje
overleed. Dat heeft een grote indruk op me
gemaakt.'
Seto was vijftien jaar, toen zijn vader over
leed. Een zware tijd brak aan waarin Seto
geld moest gaan verdienen voor zijn familie.
Het gezin verhuisde met een tante naar
Surabaya en Seto werd een manusje-van-
alles. Hij verkocht kranten, en kon amper zijn
schoolgeld betalen. Toen hij niet werd toe
gelaten tot de medische faculteit van de Air-
langga-universiteit, vertrok Seto naar Jakarta
hopend op een beter bestaan. Daar werd hij
tukang parkir, oftewel parkeerwacht, koelie
op een bouwterrein, en later huishoudelijke
hulp. Het was tijdens zijn huishoudelijk werk,
dat hij regelmatig het kinderprogramma van
Ibu Kasur op TVRI bekeek.
'In het programma traden allerlei kinderen
op. Het was erg populair. Ik zocht het adres
op van Ibu Kasur in Cikini en besloot er heen
te gaan. Pak Kasur vroeg naar mijn naam en
zei: 'Voortaan noemen we je Kak Seto, grote
broer Seto.'
Dit vormde het begin van Kak Seto's cam
pagne voor een nieuw soort opvoeding in
Indonesië, gebaseerd op respect en vriend
schap tussen ouders en kinderen. Seto's
ouders zelf waren grotendeels de strikte
Nederlandse opvoeding gewend. 'Ik kan me
nog steeds herinneren dat mijn ouders in
het Nederlands vloekten, als ze boos waren:
'Vervelend, verdomd zeg.'
'Mijn missie is dat elk Indonesisch kind niet
alleen recht heeft op onderwijs, maar het
ook daadwerkelijk krijgt. Alle kinderen vin-
juli 2010 21
Moesson #1 juli 2010.indd 21
