Brieven
OGEN
van de lezer
Kasteel vanBatavia
Verrassing
Ml
Zolang zij er nogzijn
Barok Kamerscherm
Beste mensen, wat
een verrassing toen
de postbode met een
pakje kwam aanbel
len. Ik heb toch niets
besteld bij Moesson?
Ik was heel verrast dat
ik het boek Asta's ogen
heb gewonnen. Ben al
jaren lid van Moesson
eneigenlijknognooit meegedaanmet een
lezersactie. Ik ben direct begonnen met lezen
en het boeidemij zo, ik bennamelijk zelf
geboren in Malang, ben op school geweest in
KepanjenbijdeUrsulinenenook inProbo-
linggo. Ga indien mogelijk ieder jaar nog
naarSurabayaenomgeving.
Nogmaals heel hartelijk dank voor het boek
en ik zal er beslist van genieten. Groetjes,
Neel van der Steen-Voorham (via e-mail)
In Moesson van juni 2010 staat een stukje
van Frans Leidelmeijer over een barok ka
merscherm. In de eerste regel van het artikel
heeft hij het over het kasteel van Batavia.
Eén van mijn voorouders, de Schot Harvey
Thomson, dieopJavaindigoplantagesbezat,
heeft vele handelsbrieven geschreven met
zijnEngelsehandelspartners(o.a. Robert
Scott). Daar zijn vier filmrollen van volge-
schoteneninhet bezit vanhet KITLV te
Leiden. De originele handelsbrieven zijn in
Indonesië. Op eenpaarvandie brievenstaat
niet Batavia of een andere bekende plaats en
datum rechtsboven in het briefhoofd, maar
'Chateaubleu'. Het blauwe kasteel, als je het
vrij vertaalt. Nu was in die tijd (1790-1840)
Indonesië vaker van 'eigenaar' gewisseld.
Omdat Nederland onder Napoleon viel,
is Indonesië ook eventjes Frans geweest.
Misschien is de naam Chateaubleu voor
een plaats in Indonesië dus zo gek nog niet.
Alleen vraag ik mij af: welke plaats is dat nu?
Waarheeft mijn voorvaderHarvey Thomson
nu gewoond? In welk kasteel? Of misschien
heeft één vandelezersvan Moesson hiereen
idee over
Jack Voogt, Leusdenhof26j, 1108DM
Amsterdam of e-mail: voogtj@planet.nl
Moesson #1 juli 2010.indd 31
Eveline
Stoel
c
Ik ben nog steeds op zoek
Naarwoordenals tikusengemuk
Hoor ze steeds minder en minder
Alleen nog op de pasars ben je
een ware vinder
Oudere Indische gezichten met
witgrijze haren
Zij zijn net als toen die indianen
De laatsten der Indische Mohikanen
Zolang zij er nog zijn voel ik mij
nogeenbeetje thuis
Herinnert mijaanvroegertoen
zij nog niet zo lang in Holland waren
Gezelligsameneten, recepten uitdelen
en heerlijk petjoh praten
Ze hebben hier hun eigen Indocultuur
En zo het gemis uit hun vader en moeder
land bewaakt
Zolang zij er nog zijn voel ik mij
nog een beetje thuis
Nu is het aan mij om door te geven
Ik doe dit met trots en eer
Ontdekdanookbijmijnkinderen
Geen sprake is van hartzeer
Hoe kan het ook anders wanneer
jehierbent opgegroeid
En ouders ervoor waken dat de
Hollandsecultuur
Datgene is waar je je alleen
maar mee bemoeit
Dit om hen zoveel mogelijk
bagage mee te geven
Zodat ze hier te allen tijde
kunnen overleven
Toch een ding vraag ik mij af
en zal ik pas later weten
Ofonze kinderendevolgende
woorden niet zullen vergeten
Zolang zij er nog zijn voel ik
mijnogeenbeetje thuis
Sandra Speek (via e-mail)
Frans Leidelmeijer beschrijf een barok kamer
scherm in Museum Sejarah Jakarta. Ik ben
enkele keren in dat museum geweest en heb
dat scherm niet gezien. Nu ik weet dat het er
is - volgens het boek Jakarta/Batavia is het
te vinden in de centrale hal - ga ik binnen
kort daar weer eens met andere ogen kijken.
Mogelijk vind ik het in de buurt van de zware
trap naar boven. Trouwens, de juiste naam
van het museum is: Museum Sejarah (niet
Serajah)Jakarta, en zonder komma in de
naam.
HenkHorn, Bergen (NH)
Naschrift redactie: Klopt, we hebben er over
heen gelezen!
juli 2010 31
23-06-10 16:25
