•gas
CU
NI voorraad leverbaar. Vraag gratis
Annegriet e.a.
Apa ini?
Troel Caffin
Ruim 3000 Indische boeken uit
•N
catalogus aan. Geef ons uw zoek-
CÖ Q lijst in behandeling. Ook boeken
te koop gevraagd.
Postbus 1090, 3840 BB Harderwijk
y* tel. 0341-55 07 07
b.g.g. 56 19 91
e-mail: tiinrom@hetnet.nl
Bezoek op afspraak mogelijk.
augustus 2010 29
Annegriet Wietsma heeft een heel belangrijk
stuk geschreven: over Luwi Velleman. Dat
deed ze trouwens ook al over Jose Kerry: het
zijn onderdelen van een veelomvattend pro
ject. Daarom keek ik aangenaam getroffen op
toen 'Andere tijden' haar documentaire over
oorlogsliefdekinderen - Tuan Papa - uitzond
met daarin ook het verhaal van Luwi Vel
leman. Maar ik bleef wel kwaad en verbluft
zitten kijken toen het voorbij was: Jammer
dat er geen geld was om een ontmoeting te
faciliteren tussen Luwi en zijn vader Louis.
Dat zou een vriendelijk gebaar geweest zijn
naar vader en zoon en bovendien uitstekende
tv maken. In de film wordt ook nog gezegd
dat er geen cijfermateriaal beschikbaar is
over oorlogskinderen, maar dat men wel een
schatting kan maken aan de hand van cijfers
uit Amerika, Engeland, Frankrijk, enzovoort,
enzovoort. Die cijfers zijn al tientallen jaren
beschikbaar in die landen. Maar in Nederland
zijn de oorlogskinderen al die tijd doodge
zwegen.
Als je al dit soort historische titbits bij elkaar
neemt kun je erg schrikken. We verzwegen
onze oorlogsliefdekinderen en ook onze njais,
we verdonkeremanen de backpay, probeer
den de 'repatriëring' van Indo's te ontmoedi
gen of ze 'te begraven' in Nieuw-Guinea en
zo voort. Maar je kunt er ook anders naar
kijken: blij zijn dat vooral de huidige genera
tie al die vaak onthutsende waarheden boven
tafel tilt en daarmee laat zien dat - en dat
geldt met name vrouwen - we een geweldig
sterk corrigerend vermogen hebben en een
al even sterk talent in overleven met durf
en liefde. Mijn complimenten dus aan An
negriet Wietsma, maar ook aan Reggy Baay,
Eveline Stoel, Clara Brinkgreve, Marlene de
Vries, Herman Bussemaker, Wim Willems,
enz. enz. Journalisten, historici, onderzoekers
en filmers die ons deze verhalen vertellen.
En dank aan Moesson voor het opdiepen en
doorgeven.
GJ van Lonkhuyzen (via e-mail)
- ADVERTENTIE -
Van een kennis in Frankrijk kreeg ik een foto
opgestuurd van een uit Indonesië afkomstig
voorwerp. Het gaat kennelijk om een soort
knipper of tang. Het materiaal is gietijzer
met op de handvatten vergulde randen. Het
bestaat uit twee scharnierende delen. De
fotoisopware grootte, de opening in het
bovenste deel is 6 cm breed, het hele voor-
werppast net op een vel A4 papier. Degene
die het voorwerp in bezit heeft is de weduwe
van een Franse diplomaat die een tijd in
Indonesië gewerkt heeft. Ik hoop dat iemand
weet wat het is!
Bas van Lonkhuyzen (via e-mail)
Bladerend in oude Moessons merk je hoe
slecht je leest. Nu pas drong het tot mij door:
tante Troel (uit Moesson van december 2008)
was waarschijnlijk mijn overbuurvrouw in
Soerabaja, Van den Boschstraat, nu Jalan
Mojopahit. Andere overburen: fam. (Ben
nie) Helling, fam. Baud, Mw. Vlaming, Fien
Vermeulen. Opmijnverjaardagkreegik
altijd een lekkere chocoladetaart van haar, ik
geloof dat zij lerares koken was. Kort na de
Japanse inval raakten wij elkaar kwijt, maar
zij beloofde mij nog een chocoladetaart voor
mijn eerste verjaardag na de bevrijding.
Weinig feestelijke bevrijding, geen weerzien,
geen taart. (Klein)kinderen van Troel Caffin:
bedankt voor het aanreiken van deze herin
nering.
Jan Somers (familie.somers@tiscali.nl)
Moesson#2augustus2010.indd29
29-07-10 11:57
