interview
Ernst: 'Hij haalde als eerste poëzie binnen de pop
muziek. Of misschien: popmuziek binnen de poëzie.
Hij was de eerste van de stroom singer/songwriters
die plotseling elektrisch ging spelen. Vloeken in de
kerk was dat. En zo heeft hij nog veel meer paden
gebaand. Dat hij steeds weer met verrassingen
komt, is misschien wel zijn grootste verdienste.'
Bob Dylan is wars van alle opvattingen over zijn
muziek, zijn teksten en zijn persoonlijkheid. Hoe
ging je daarmee om?
Ernst: 'Enerzijds mocht ik zijn teksten van mezelf
niet of nauwelijks interpreteren, maar anderzijds
kun je niet anders. Ik vond dat ik respect moest
hebben voor de schrijver en voor het lied, maar ik
wil ook niet... ik ben ook mezelf en ik moet de num
mers ook kunnen zingen. En dat blijft heel persoon
lijk. Vervolgens was ik weer bang om blunders te
maken. Gelukkig kon ik met al mijn twijfels terecht
bij mijn beste vriend Huib Schreurs [met wie Ernst
nog altijd in CCC Inc speelt - red.].'
Jij hebt een Indische achtergrond en Bob Dylan een
joodse. Voel je ergens een verwantschap?
Ernst: 'In die tijd, eind jaren zeventig, was het zo
goed als verboden om in het Nederlands te zingen.
Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot schreven
en zongen al vóór mij in het Nederlands, maar dat
was dan geen popmuziek: dat heette "kleinkunst".
Heel vervelend voor Boudewijn de Groot, want
hij maakte natuurlijk wel popmuziek, en hoe. Dat
Lennaert en Boudewijn de Nederlandse taal recht
wilden doen, komt omdat ze niet Nederlands zijn
maar Indisch, heb ik altijd gedacht, en daardoor
anders tegen de Nederlandse taal aankijken.
Dromen van Johanna
Door Ernst Jansz
V2 Records: ca. 66 min.
(cd met extra dvd)
EAN 8717931321617
Prijs: 17,99
Dromen van Johanna,
brieven aan een vriend
Door Ernst Jansz
In de Knipscheer: 240 pag.
(paperback mét cd)
ISBN 978 90 6265 655 4
Prijs 28,50
Verschijnt in september/oktober
Dylan misschien niet de eerste, maar wel de eerste
belangrijke singer/songwriter, zegt Ernst. 'Eigen
lijk,' voegt hij eraan toe, 'vind ik dat de definitie
van popmuziek: mensen die zelf de teksten en de
liedjes schrijven en zelf ook uitvoeren.'
Maar Dylan is nog veel meer.
Weet Bob Dylan van jouw project?
Ernst: 'Dylan's werk wordt ongelooflijk veel geco
verd. Een aantal jaren terug had de Britse zangeres
Adele wereldwijd succes met "Make you feel my
love". Ik heb voor mijn cd natuurlijk autorisatie
aangevraagd, maar kan me niet voorstellen dat het
resultaat tot hem doordringt. Maar mócht hij de
cd horen, dan wordt hij stikjaloers! Op de begelei
dingsband. Dan denkt ie vast: gotsiedorie, dat is
mooi. Dylan houdt veel van Hawaiian steelgitaar
- dat bleek weer eens op zijn laatste plaat. Net
als voorheen heb ik voor de opnames een aantal
krontjongmuzikanten uitgenodigd. Ik vind het zelf
ontzettend mooi wat die jongens allemaal gedaan
hebben. Ik wil graag dat Dylan-liefhebbers, dat
Dylan-fanaten, dat Dylan-freaks zich veilig voelen,
met de sound, met dezelfde sfeer - het gaat erom
een prettig gevoel te krijgen met muziek. Maar het
is mijn eer te na om muziek zomaar na te spelen,
ik wil iets extra's brengen en het ligt in de lijn van
mijn laatste projecten dat die bij de krontjong
vandaan komt. Het zijn subtiele accenten, maar wel
degelijk aanwezig.'
'Het moeilijkste van het hele project was niet het
vertalen, hoewel ik zo goed als twee jaar over die
twaalf nummers heb gedaan, het was ook niet
het spelen in de studio - want dat ging ontzettend
makkelijk - maar het zingen van teksten die ik zelf
niet gemaakt had. Daar beoordeelde ik mezelf
uiteindelijk op. Ben ik erin geslaagd om een tekst
van Dylan zo te vertalen en zo te zingen dat ik het
geheel mooi vind? Ik moet zeggen dat ik daar bij
twee nummers moeite mee had. Het klopte niet.
Dan ga ik overal aan twijfelen. Hoe krijg ik dat nou
goed gezongen? Alles is in de studio tegelijk op
genomen. Met het hele bandje en met mijn zang.
Zoals ik vind dat het hoort. Maar één nummer heb
ik opnieuw ingezongen. En het andere helemaal
overgespeeld, in mijn eentje dit keer, met een pi
ano. Dat werkte. Aan de vertalingen lag het niet.'
Ernst: 'De Amerikaanse countryzanger James
Intveld zei in Moesson dat het Indische volk een
lost tribe is. Dat vond ik indrukwekkend gezien.
Want het ïs zo. Er zijn veel overeenkomsten tus
sen het joodse en, als ik dat zo mag zeggen, het
Indische volk. Beiden zijn verdreven uit hun land
van herkomst en in beider muziek zit een gevoel
van heimwee dat altijd aanwezig is, dat kun je
er niet uithalen. Het joodse volk is vervolgd in de
laatste oorlog in Europa, en het Indische volk is
geschonden uit de oorlog in Indië teruggekeerd.
Ik ben opgegroeid tussen alleen maar Indische en
joodse mensen. Tussen de humor, de zelfspot, die
beiden hebben. Het joodse volk onderscheidt zich,
verbannen uit zijn eigen omgeving, in wetenschap
en kunsten - op tal van terreinen. In mijn ogen doet
de Nederlands-Indische gemeenschap dat ook.'
Met zijn legendarische band Doe Maar is Ernst
een van de eerste popartiesten geweest die in het
Nederlands is gaan zingen én daar ongekend po
pulair mee werd. Begin jaren tachtig was Doe Maar
wereldberoemd in Nederland. Sindsdien heeft
Nederlande popmuziek een enorme ontwikkeling
doorgemaakt en is een hele nieuwe Nederlandsta
lige traditie ontstaan. Dankzij Doe Maar.
12 Moesson
Moesson #3 september 2010.indd 12
26-08-10 11:06
