Een Arubaanse jonge man door Frans Leidelmeijer Frans Leidelmeijer Z.y&.foMenfeW Bij het overlijden van de Indische schilderes Corry Mühlenfeld in 2004 werden haar schil derijen verdeeld onder haar vrienden. Haar kapitaal en de veilingop brengst van haar overige bezittingen gingen naar Greenpeace. Zij was een groot dierenliefhebber. bespreekt iedere maand een kunstobject dat ontstaan is uit Europese en Indische kruisbestuiving. Bij de verdeling koos ik voor de portret ten van haar Indische moeder en zusters uit de jaren veertig, een mooi portret van een adellijke Indonesische dame, twee abstracte schilderijen uit de jaren zestig en dit portret van een Arubaanse jongeman, gedateerd 1955. Corry Mühlenfeld studeerde aan de Academie voor beeldende kunsten in Den Haag, onder leiding van de bekende schilder Paul Citroen. Hij heeft van haar een prachtig portret geschilderd dat in 2008 in Museum de Fundatie in Zwolle tijdens een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien was. Corry wilde ook portretten schilderen. Dat ze het in haar vingers had, bewijst het afgebeelde schilderij. Zij maakte het toen ze in de jaren vijftig op Aruba woonde, waar ze haar man volgde die daar een goede baan had geaccepteerd. Tijdens die periode sig neerde ze haar werk dan ook met toevoeging van de initialen van haar man. Het eenvou dige houten lijstje zal ze er zelf om gemaakt hebben. Wie zou deze knappe jonge man toch zijn? Misschien was ze wel heimelijk verliefd op hem, want haar huwelijk was slecht. Haar echtgenoot was haar regelmatig ontrouw. Daarna is ze teruggegaan naar Nederland en heeft daar echtscheiding aangevraagd. Misschien werkte de Antilliaanse jongeman wel op het strand. Die suggestie wordt ge wekt door de achtergrond van het schilderij. Of misschien was hij wel visser. Waarschijn lijk heeft hij voor haar geposeerd en heeft ze later de achtergrond geschilderd. Die indruk wordt versterkt doordat het portret heel gedetailleerd is geschilderd, terwijl de baai met het strand en de boten vager en meer impressionistisch zijn uitgevoerd. Door de zonnige kleuren en de vriendelijke, open uitstraling van de man is het een pret tig schilderij om naar te kijken. Het geeft je een vakantiegevoel. 's Zomers haal ik het dan ook te voorschijn en zet het op een schilderijenstandaard in mijn interieur. Ik weet niet of die jongeman van weleer ondertussen ook gestorven is, maar beiden zullen altijd voortleven door dit bijzondere schilderij. september 2010 19 Moesson #3 september 2010.indd 19 26-08-10 11:07

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2010 | | pagina 19