Moeder en zoon SUNDARI SOEKOTJO Lezersactie Sundari Soekotjo ïNANGAN SIH MILIKKU Moesson mag 5 cd/dvd-pakketten van Sun- dari Soekotjo verloten! Meedoen? Stuur vóór 18 september een kaartje onder vermelding van Sundari Soekotjo naar: Moesson, Postbus 2074, 3800 CB in Amersfoort of mail naar redactie@moesson.com. Vergeet niet uw eigen naam en adresgegevens door te geven! En nu zijn ze dood, alletwee. Moeder en zoon, kort na elkaar gestorven, zij eerst, toen hij. De moeder heette Caroline Rijckmans, de zoon John Jonxis. Voor Moes son sprak ik ze twee jaar geleden. Zij was toen 103 jaar oud en hij pas 80. Ja, bij zo'n leeftijd is iedereen jong. Ze waren een twee-eenheid, ook in het herin neren van Indië. Natuurlijk gingen haar herinneringen lang en ver terug, maar met vooruitziende blik had ze alles wat zij wist aan hem verteld, keer op keer. Dus toen ze wazig werd, had hij haar herinneringen paraat. John wist wie de mensen op de foto's waren, en wanneer ze gemaakt waren. Hij werd niet moe de namen te zeggen, hoe vaak ze het ook vroeg. Zij was geboren op Atjeh, 26 november 1904. John had ze als pleegkind mee naar Nederland genomen. Later zorgde hij weer voor haar. Ze woonden in Alphen aan den Rijn. Een prozaïsche plaats. Hij schilderde landschappen uit Indonesië. Dat is in het kort het verhaal. Ik zoek online en in mijn archiefjes naar alles wat ik nog over moeder en zoon weet. Afgelopen mei overleden ze en dat heb ik pas een week geleden ontdekt. Het is raar wat ik doe, dat haastige, alsof ik opschiet met mijn herinneringen-collectie voordat het grote vergeten mij ook inhaalt. Me verzetten tegen al dat vluchtige, al dat voorbijgaande. Opsommen wat ik weet, hoe het was, de namen hardop voor mij uit zeggen. Als verzet tegen het tijdelijke. Als er iemand sterft, maakt dat mij ook onrustig. Ik reken uit wat het leeftijds verschil met mij is. Hoeveel jaar ik nog heb of al extra heb gekregen. Of die tijd goed besteed was en wat mijn plannen zijn. De dood van een ander laat mij leven. 4 Moesson Mijn bezoek aan moeder en zoon staat me voor de geest alsof ik er gisteren was. Hoe zijn stem door het gangetje riep: 'Ik ben er weer!' Zij antwoordde. Haar opgestoken haar, met de speldjes, die hij er elke ochtend instak, ze kiezend op de kleur van haar jurk. Hij wist dat ze het niet meer merkte, maar hij deed het om wie ze vroeger was, toen ze er veel om gaf. Caroline Rijckmans zag er altijd verzorgd uit. Maar sentimenteel waren ze niet samen. Ze kibbelden als hij de koffie niet snel genoeg ging halen. 'Ja moeder', zei hij dan ongedurig, waarna hij naar de keuken ging. John Jonxis is nooit getrouwd. Moeder had hem nodig, hoe had dat gekund? Ik denk aan het oude fotoboek waarvan alleen zij wisten wie die mensen van toen waren. Ze hadden er weinig bijgeschreven. Zij konden het toch zo zeggen als iemand ernaar vroeg? Waar het fotoboek is, en of de nieuwe eigenaar met de beelden ook de namen heeft geërfd, weet ik niet. Het stemt me treurig, hoe weinig er van sommigen van ons overblijft. Iedereen doet ertoe, voel ik, wij allen hebben een naam een betekenis, wij raken anderen aan. Moeder en zoon waren voor mij het gezicht van de zorgzame liefde. Elke keer als ik aan hen denk, wordt er iets in mij zacht. Vilan van de Loo Bij Rood-Hit-Blauw Producties zijn een cd en een dvd met krontjong asli verschenen van de Indonesische zangeres Sundari Soekotjo. Sundari, afgestudeerd op muziek aan de Universitas Negri Jakarta, is al jaren een succesvolle artiest in Indonesië en inmiddels uitgegroeid tot ambassadrice van de krontjongmu- ziek. Dit jaar trad Sundari op tijdens het bevrijdings festival Pesta Rakyat in Wassenaar en op de Pasar Malam Indonesia in Den Haag. De cd en dvd Keroncong Asli door Sundari Soekotjo kosten beiden 5,- en zijn te bestellen via www.roodhitblauw.nl of 06 - 21 26 54 go. Moesson #3 september 2010.indd 4 26-08-10 11:06

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2010 | | pagina 4