Vaas of kunstvoorwerp? oor Frans Leidelmeijer Frans Leidelmeijer Ik was aangenaam verrast toen ik haar werk voor het eerst zag in 2003 op de tentoon- Stasse gebruikt voor haar werk de giettech- niek. De verschillende onderdelen, zoals de rechthoek en de balken, worden gegoten en daarmee gaat ze bouwen. Het meeste van haar werk zijn unica met uitzondering van een tulpentoren waarvan een serie van 50 gemaakt is. Van deze serie kunnen er 25 exemplaren al weggestreept worden. Een moderne tulpentoren, geënt op de 17e eeuwse tulpenvazen van Delfts aardewerk. Zo'n fraaie tulpentoren staat nog op mijn verlanglijstje... O bespreekt iedere maand een kunstobject dat ontstaan is uit Europese en Indische kruisbestuiving. Esther Stasse (1968) beschouwt zichzelf als vrije vormgever, opererend op het grens gebied tussen vormgeving en beeldende kunst. Het afgebeelde voorwerp is als vaas te gebruiken, maar dat is niet het hoofd doel. Het materiaal aardewerk en de vorm worden gebruikt om een drie dimensionaal voorwerp te creëren. Het zwart versterkt de strakke, monumentale uitwerking. Stasse past met haar nieuwe werk dat bestaat uit geometrisch vormgegeven keramische voorwerpen, in de Nederlandse traditie. Ook haar leermeester de toonaan gevende keramist Jan van der Vaart werkte in een strakke modernistische vormgeving. Esther studeerde van 1986-1988 aan Acade mie Minerva in Groningen en van 1988-1992 aan de Gerrit Rietveld Academie in Amster dam, waar ze naast de eerder genoemde Van der Vaart ook les kreeg van belangrijke keramisten Geert Lap en Barbara Nanning. stelling Tussen twee werelddelen in, wacht het verlangen van een oceaan in het Stedelijk Museum het Prinsenhof in Delft, gewijd aan het werk van Indische kunstenaars en vorm gevers. Een tentoonstelling die toen veel te weinig aandacht heeft gekregen. In die periode paste ze ronde vormen toe. Op bo vengenoemde tentoonstelling stonden van haar drie kegelvormige keramische objecten van 72,5 cm hoog. Twee zwarte en een beige. In de begeleidende catalogus vertelt ze dat ze in 1993 Indonesië bezocht, nieuwsgierig als ze was naar het land van haar moeder. Ze voelt enige verbondenheid met alles wat Indisch is. In haar werk zijn naar mijn idee geen aanwijsbare invloeden uit de Indische cultuur te vinden. Volgens een kunstcriticus zijn in haar jongste werk wel Aziatische invloeden te herkennen, afkomstig van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright die in zijn versieringen voor een hotel in Japan beïnvloed werd door de Japanse kunst. oktober 2010 19 22-09-10 19:05 Moesson #4 oktober 2010.indd 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2010 | | pagina 19