Een feel good schilder Frans Leidelmeijer door Frans Leidelmeijer Johannes Evert Hendrik Akkeringa (1861-1942) bespreekt iedere maand een kunstobject dat ontstaan is uit Europese en Indische kruisbestuiving. Zijn schilderijen en aquarellen laten altijd de zonnige kant van het leven zien, nooit de mi sère. Na het huwelijk met zijn Indische nicht Wilhelmina (Mien) Reedijk, krijgen zij twee zonen: Leo en Jan, die later in de voetsporen van hun vader zouden treden. Moeder en de kinderen zijn een geliefd onderwerp voor hem, bij voorkeur in de tuin met bloemen. Akkeringa werkte van 1902 tot 1924 voor de bekende kunsthandel Van Wisselingh, waardoor hij een vast inkomen had. In 1904 organiseert deze kunsthandel een duoten toonstelling met die andere Indo-schilder uit die tijd: Jan Toorop. Na het overlijden van zijn vrouw in 1909, hertrouwt Akkeringa met zijn 32-jarige huishoudster Elsje Enter bij wie hij nog een zoon, Evert, verwekt. Na 1924 kopen diverse Nederlandse musea werk van hem aan. In 1939 verhuist het gezin naar Amersfoort waar Akkeringa ten slotte in 1942 op 81-jarige leeftijd overlijdt. O Akkeringa wordt gerekend tot een van de belangrijkste schilders van de 2e generatie Haagse School-schilders. Alle belangrijke mu sea in Nederland hebben wel werk van hem. Tot voor kort dacht ik dat hij een op en top Hollandse schilder was, totdat ik het onlangs uitgebrachte boek over hem onder ogen kreeg. De foto's laten een schuchtere jonge man zien met duidelijke Indische trekken. je sneller tinaderen kon vinden. Hij leerde er de inheemse vrouw Ariedja kennen. Deze Javaans-Chinese vrouw wordt zijn njai en zij krijgen drie kinderen. Als Johannes twee jaar is overlijdt zijn vader aan de gevolgen van ty fus. Biliton laat het gezin aan haar lot over en de Hollandse familie besluit de drie kinderen bij hun moeder weg te halen. Ariedja heeft haar kinderen nooit meer gezien. Hij werd geboren op 17 januari 1861 in Blinjoe op het eiland Banka. Zijn Hollandse vader, die ook Johannes Evert Akkeringa heette, kwam in 1855 op 25-jarig leeftijd naar Banka om als ingenieur bij de tinmijnen te werken. Wie Banka zegt, zegt ook Biliton; de maatschappij die deze mijnen exploi teerde. Vader Akkeringa vond de Bankaboor uit - die nog steeds in gebruik is - waarmee Op 17-jarige leeftijd meldt Johannes zich bij de Kunstacademie. Later bezoekt hij ook de Rotterdamse academie. Na zijn afstuderen sluit hij zich aan bij de Loosduinse Schilders kolonie waar ook Jan Toorop, Willem de Zwart en George Hendrik Breitner aangesloten zijn. Akkeringa's stijl is gematigd impressionistisch. Hij was geen vernieuwer en zijn schilderstijl zou in de loop der jaren ook niet veranderen. Johannes Evert Hendrik Akkeringa; Schilder van het onbezorgde leven Door Sarah de Clercq Scriptum: 160 pagina's (hardcover) ISBN 978905594 7065 Prijs: 37,50 november 2010 19 Moesson #5 november 2010.indd 19 27-10-10 17:32

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2010 | | pagina 19