v i
k
J
JP|v
is/ 1
i
Waterplezier jj^ het Wilhelminapark
1 innengroep bij-
en
op de Harley, Schoolweg
metalen hekwerken. Links gekeken, rechts
gekeken, om vervolgens snel over de omhei
ning te klauteren. Na de eerste laaghangende
tak bepaalde ik een route om uiteindelijk in
een gaffel, een paar meter boven de grond,
uit te komen. Het werd mijn schuilplek waar
ik, tussen het gebladerte door, de wereld om
mij heen beloerde of luisterde naar de muziek
uit een grammofoonspeler afkomstig uit een
van de officiershuizen. Tenminste, als de wind
gunstig stond.
Schoolgaan verruimde mijn blik. Om zes uur
stond ik naast mijn bed. Mandiën en snel in
mijn klaargelegde kleding schieten. En dan
binnen een strakgetrokken touw, dat door
de vier oudste kinderen in een vierkant om
de jonkies heen werd gespannen, een plekje
zoeken. Zo schuifelden we onder toezicht van
een soldaat, bewapend met een stok voor de
stouterikken, de poort uit. Langs de regenbo
men met hun kwastachtige bloemen en langs
de elektriciteitscentrale waar zich tussen
de gebouwen door een looppad bevond. De
snelste route naar de Europeesche Lagere
School. Binnen een paar weken glipte ik onder
het sisal door. De begeleider meldde mijn
gedrag diverse keren bij Onkel, die na enkele
uitbranders dacht: Ach, komt wel goed.
Benieuwd naar het leven buiten de kazerne
kwam ik op een gegeven moment bij een
Dajakbrug aan de Barito terecht. Mannen,
slechts gekleed in lendendoeken, liepen zon
der vrees met lenige stappen over een, tussen
de oevers, vastgesjorde boomstam naar de
overkant. Het verhaal van de 'oude heer', een
levensgevaarlijke krokodil, die de rivier onvei
lig maakte, legde ik gemakshalve naast mij
neer. Ik bevond me, in hurkzit,
Moesson #5 november 2010.indd 31
november 2010 31
27-10-10 17:33
